No one can brush my hair like the wind op IMDb (6,5)
Licht-poétische Italiaanse film die bij velen in het bakje "moeilijk" zal vallen. Een trage vertelling met een voorzichtige karakterontwikkeling, met veel onbesproken duidingen. Ik geef hem wel een voldoende, ik voel me vaak redelijk goed thuis bij de Italo-cinema.
Arianne is na haar scheiding terug verhuisd van Parijs naar een mooi plekje aan de Italiaanse kust. Ze is een beroemd schrijfster en kan de rust van deze plek na haar relatie goed gebruiken. Een klein clubje hangjongeren op het pleintje gooit soms licht roet in het eten maar het is allemaal draaglijk.
Een interviewster komt op bezoek, haar dochtertje gaat tijdens de ondervraging even aan zee met het hondje wandelen. Arianne breekt het interview abrupt af wanneer er na de literaire vragen plots een vraag gesteld wordt over haar verbroken relatie. Terwijl de interviewster haar spullen pakt en wil vertrekken, weigert haar dochtertje met haar mee te gaan. Ze wil niet mee naar oma en wil liever op deze mooie plek blijven, bij deze vreemde mevrouw.
.
Klinkt allemaal raar, maar wij weten de ware reden: ze heeft op het strand een mysterieuze jongen ontmoet waar ze steeds aan blijft denken. Die jongen maakt af en toe ook deel uit van het hangclubje naast het huis van de schrijfster.
Arianne vindt een logé voor een dagje wel oke maar al snel blijkt dat het langer gaat duren en dat de beide dames aan hun onderlinge verstandhouding zullen moeten werken om ongemak te voorkomen. Niet dat het moederlijke gevoelens oproept, maar Arianne leert toch zo goed en zo kwaad om zich zorgen te maken over haar jonge huisgenootje.
Met : Laura Morante, Denisa Andreea Savin, Jacopo Olmo Antinori
Geen opmerkingen:
Een reactie posten