November Criminals - Sacha Gervasi

November Criminals op IMDb (5,3)
Niemendalletje van het kundige soort. Er valt niet zo heel veel op te merken aan de film, maar hartstikke verheffend is het ook weer niet. Dat ligt vooral aan het script , want het acteerwerk van de aankomende wereldsterren Elgort (Baby Driver) en Moretz (Greta en Suspiria) is gewoon goed. Laat ik het er op houden dat de verrassing ontbreekt, maar misschien hoeft dat ook niet.

Op het schoolplein beloven Addison en Phoebe elkaars ontmaagding te zijn, ter voorbereiding gaan ze nog even bij de avondwinkel langs waar vriend Kevin werkt. Terwijl het duo even later een gemeenschappelijke top bereikt , wordt vriend Kevin in de winkel in een drive-by-shooting om het leven gebracht.
Geschokt horen ze de volgende dag het nieuws. Wat ze steekt in de berichtgeving is dat het als een gangwar- afrekening wordt afgedaan, zij beiden kennen hun vriend niet zo. Vooral Addison bijt zich volledig vast in de zaak, hij kan niet geloven dat Kevin in mistige zaakjes was gemengd. Zijn verbetenheid plaatst hem voor allerlei problemen: zijn vader, de vader van Kevin, de schoolleiding maar ook Phoebe gaan niet zo ver als hij in zijn poging om de politie op te poken in de oplossing van deze zaak. Heel langzaam bieden zijn detective-acties inzichten, maar die plaatsen hem gelijk voor een serie gevaarlijke confrontaties.

Met : Ansel Elgort, Chloë Grace Moretz, Catherine Keener, David Strathairn

Savages - Oliver Stone

Savages op IMDb (6,5)
Dacht ik naar een film met Laura Linney en vooral Philip Seymour Hoffmann te gaan kijken, blijkt die film "The Savages" te heten. En de door mij geselecteerde titel dus een heel andere, Oliver Stone-rauwe misdaadfilm te zijn. Maar goed: ik had zelf op opnemen geklikt.
Niet voor niets noem ik de naam van de regisseur hier, velen van u weten genoeg : het is hard, het is grof en er zit een meninkje onder. Zo ook deze. Stone maakt een onderscheid tussen misdaad en criminaliteit: de ideologische wietkwekers die we aanvankelijk leren kennen, staan lijnrecht tegenover de georganiseerde organisaties die met dood en verderf de drugsmarkt beheersen. Voor de wet is fout gewoon fout, maar blijkbaar zijn er gradaties. En ik kan Stone hierin wel een klein beetje volgen.
Aan alles lijkt het of het vriendenduo Ben en Chon het enorm goed voor elkaar hebben. De ene is voormalig militair , uitgezonden naar Afghanistan en Irak. De ander is een afgestudeerde botanicus, hippie en boeddhist in woord en daad. Ondanks de tegenstrijdige karakters zijn de twee al sinds hun jeugd bevriend en werken ze goed samen. Ze delen alles, van appartement tot vriendin. Deze Ophelia , kortweg O, zoekt en vindt de tegenstrijdige karaktertrekken van beide mannen en haalt er voor haarzelf het beste uit. Een driehoeksverhouding met volledige consensus. De botanische wijsheid van Chon heeft de twee een goed lopend wietfabriekje opgeleverd waar ze met hun vaste afnemers en eerlijk handelen een uitstekende boterham in verdienen. De zaak is zonnig.
Alles verandert als de twee benaderd worden door een Mexicaans kartel. Door het zenden van een bloederige video laten ze weten dat het ze menens is: ze willen de wijsheid en slimheid van de heren gebruiken om hun markt af te kalven. En dat gaat onder dwang. Mes op de keel en een scherpe prijs blijkt nog niet voldoende, de Mexicano's gaan verder: ze ontvoeren O en zetten daarmee druk op de mannen die eigenlijk geheel geen kaas hebben gegeten van harde misdaad en geweld. Helaas zien ze zich nu gedwongen om terug te vechten, ze geven hun Pot Paradise niet zomaar uit handen. Ondanks alle gewetenswroeging leert Chon zijn principes opzij te zetten en slaan de twee keihard (en slim) terug.

Met : Taylor Kitsch, Blake Lively, Aaron Taylor-Johnson, Benicio del Toro, Salma Hayek, John Travolta

The Highwaymen - John Lee Hancock

The Highwaymen op IMDb (7,1)
Degelijk, dat is deze film. Twee acteerkanonnen op leeftijd, die gewoonweg twee agenten op leeftijd spelen. Met alle ongemakken van dien. Ze zijn niet meer zo snel in de achtervolgen en ook het doelgericht schieten gaat stroef. Maar opsporen kunnen ze nog steeds en werken naar een doel gaat ze nog prima af.
Dat doel is het oppakken van de voortvluchtige criminelen Bonnie Parker en Clyde Barrow, een van de roemruchtste duo's die de misdaad ooit heeft voortgebracht. Deze "heer" en "dame" rijden al een tijdje dwars door de Amerikaanse staten heen, ondertussen dood en verderf achterlatend bij alle overvallen die ze plegen. De overheid zit met de handen in het haar en ten lange leste staat de gouverneur toe dat de twee oude misdaadbestrijders hun spraakmakende praktijken loslaten op Bonnie & Clyde.
Dat lijkt al direct het begin van het einde maar dat is het natuurlijk niet: ten eerste zijn de boeven niet voor niets al zo lang uit handen van de staat gebleven: ze zijn gewiekst en weten steeds te ontkomen voordat het net zich sluit. Ten tweede moeten de coppers zich houden aan staatsgrenzen en daarbij behorende regelgeving, iets wat de criminelen steeds een voorsprong geeft.
Maar goed: slimheid en ervaring gaat zich op een gegeven moment sluit zich toch het net , steeds dichter komen de twee op de huid van B&C, steeds warmer en verser zijn hun sporen. Ze weten hoe het zal eindigen: de twee zullen zich nooit overgeven dus er komt óf een allesverzengend vuurgevecht óf er moet een slimme val worden gezet. En u weet: wie niet meer snel en sterk is, die is vaak gelukkig best nog slim.

Met : Kevin Costner, Woody Harrelson , Kathy Bates  , John Carroll Lynch

The Aftermath - James Kent

The Aftermath op IMDb (6,1)
Thematisch zeer interessante film, vandaar dat ik mijn weerstand tegen de hoofdrolspeelster opzij zette. En gelukkig maar, want de film kwam echt wel bij me over.

Verlies is universeel, oorlog doet pijn aan beide zijden van het gevecht. Dat is de belangrijkste conclusie als we een kwartiertje op weg zijn in deze film. 1945, 5 maanden na het beëindigen van de Tweede Wereldoorlog. Duitsland is opgedeeld in vier kwadranten, de stad Hamburg valt onder de verantwoordelijkheid van de Britten. Generaal Lewis Morgan wordt er gestationeerd en vordert een huis van een welgestelde Duitse architect als woning. Hij laat zijn vrouw overkomen, want de verwachting is dat hij wel enige tijd bezig zal zijn met herstelwerkzaamheden en wederopbouw. De bevolking is opstandig, er zijn nog aardig wat Hitler-gezinde verzetsgroepen actief dus de Britten dienen waakzaam te zijn.
Lewis lijkt uit ander hout gesneden , lijkt vergevingsgezinder dan de meesten van zijn collega's. Al snel leren we waarom: hij weet dat de Duitsers behalve daders ook slachtoffer zijn, net als hij eigenlijk. Zij verloren hun zoontje bij een bombardement op London, de Duitse architect verloor zijn vrouw door geallieerde platwalserij op Hamburg. Die setting is belangrijk voor de sfeer: niemand vertrouwt elkaar, maar iedereen herkent de pijn van zijn tegenstander.
Het is dan ook niet verwonderlijk dat de aanvankelijke stugheid van mevrouw Morgan plaats maakt voor een langzame dooi tussen de verhoudingen. En de temperatuur loopt verder op wanneer architect Lubert demonstratief weerstand uitlokt door haar het hof te maken. Schoorvoetend (wat een prachtig woord is dat toch) breekt de passie bij Rachael Morgan los, een passie die ze al zo lang mist in de relatie met haar plichtsgetrouwe soldaatje.
De verhouding escaleert wanneer Morgan voor de verwerking van een aanslag zes dagen van huis moet. Bij thuiskomst treft hij een totaal ander huis, maar ook een totaal ander Hamburg aan.

Met : Keira Knightley, Alexander Skarsgaard, Jason Clarke

Midnight Sun - Scott Speer

Midnight Sun op IMDb (6,7)
Formulefilm, die toch nog enkele sympathiek-emotionele momenten kent.

Katie , een frisse deerne van 17, lijdt aan een bijzondere ziekte. De diagnose Xeroderma Pigmentosum betekent voor haar dat ze niet buiten in het zonlicht mag. Nooit niet. De Uv-straling van de zon zal haar huid aantasten , ontstekingen veroorzaken en uiteindelijk tot hersenverweking lijden. Heeft u er nog zin in?

Samen met haar uitermate beschermende vader maakt het meisje er het beste van. Ze sluit zich op achter de zonwerende gordijnen en schrijft en speelt haar liedjes, waarin ze alles beschrijft wat ze voor haar huis ziet gebeuren (en uiteraard wat ze graag zou willen dat er nog meer gebeurt).
Zodra de zon in zee is gezakt, trekt ze naar buiten, naar het station. Daar mag ze van de stationschef altijd haar liedjes spelen voor de forenzen die uit de trein stappen.
Op een dag ontmoet ze dan toch die interessante jongen die elke dag op zijn skateboard voor haar huis langs rolt. En wat blijkt? Hij is benaderbaar, hij is zeer in haar geïnteresseerd. Een romance ontwikkelt zich, maar Katie houdt haar ziekte voor hem geheim. Dat gaat natuurlijk goed zolang het goed gaat: als de twee een tripje naar Seattle maken en te laat terugkomen, raakt Katie in paniek wanneer ze de eerste zonnestralen van de nieuwe dag ervaart. Een race tegen de klok begint.

Eenmaal weer thuis beseft ze dat een normale romance niet voor haar is weggelegd en ze kapt alle contacten met Charlie af. Maar die geeft niet zomaar op. Natuurlijk niet.

Met : Bella Thorne , Patrick Schwarzenegger , Rob Riggle , Quinn Shepard

All is lost - J.C. Chandor

All is lost op IMDb (6,9)
Oudje, maar opeens weer in roulatie op Film1. Aangezien ik deze destijds niet heb gezien, nu maar meegepakt. Want ik vind Robert Redford altijd fijn acteren: er zit een mooie combinatie van parmantigheid en twijfel in zijn maniertjes, ik ben er wel van. Dat komt goed uit, want ik deze film heb ik niets anders: Redford speelt de film geheel in zijn eentje . Zijn enige tegenspeler is de zee. Die probeert hem continue van het doek te spelen maar hij is hardnekkig.

Ergens in de Pacific zitten we, ver boven de Indonesische eilanden. Wereldzeiler , onze man in beeld, botst met zijn schip op een verloren zeecontainer (zoals er rondom onze Waddeneilanden ook een aantal liggen, u weet). Het is niet direct fataal, maar een best gat in de boeg maakt het afronden van zijn reis toch tamelijk lastig. Provisorisch lost hij het om door waterwerend doek over de zijkanten te lijmen. Het houdt iets tegen en we gaan verder met de reis.
Al snel raakt onze man in zwaar weer en blijkt er geen houden meer aan. Kapseizen en uiteindelijk een gebroken mast maken dat stukje bij beetje de boot meer water maakt. Wat hij ook verzint, uiteindelijk blijkt er geen redden meer aan. Hij moet overstappen in zijn liferaft, een professioneel vlot dat bijna als een rubberboot oogt. Voordat de boot zinkt, haalt hij nog zoveel mogelijk bruikbare zaken van boord, zoals de sextant waarmee hij zijn dobberkoers bepaalt. Hij merkt dat hij in de buurt zit van de drukbevaren straat waar alle mega-containertankers passeren en gaat proberen de aandacht te trekken.
Tot twee keer toe wordt hij gedesillusioneerd want niet opgemerkt door de schepen. Het water raakt op, vissen is lastig want er cirkelen haaien om de boot. Hij verzwakt per dag meer , na acht dagen dobberen  lijkt alles verloren.

Met : Robert Redford

Sunset (Napszállta) - Laszló Nemes

Sunset op IMDb (6,7)
In mijn eigen woonplaats is de film niet eens in de zalen te zien en ook in het hoofdstedelijke Eye was de grote zaal 1 door slechts 15 mensen bezet. Heeft de vorige film van deze maker ("Son of Saul") dan zo'n negatief verpletterende indruk gemaakt dat niemand meer durft?
Dat zou zonde zijn want ook deze film maakt indruk. Niet zo als de Oscarwinnende voorganger, maar toch zeker voldoende om dit een fraaie film te vinden. Zelf had ik dat vooral vanwege de beelden , die zijn prachtig en geweldig uitgelicht. Iets te veel broeierige en denkende blikken wellicht maar toch de moeite waard, over het algemeen.
Begin jaren 10 van de vorige eeuw. Wij weten dan al dat het de voorbode is van de Eerste Wereldoorlog, maar daar is men zich in het dan mondaine Budapest helemaal niet van bewust. Het Oostenrijks-Hongaarse rijk van de Habsburgers leeft er nog tamelijk decadent op los. We leren Irisz kennen.
Zij solliciteert naar een baan bij een hoedenmakerij. Al snel blijkt dat zij de dochter is van de oorspronkelijke naamgevers van dat hoofdmodehuis, er blijken zich grote tragedies te hebben afgespeeld in haar familie. De nieuwe eigenaar voelt zich ongemakkelijk bij deze plots opduikende dame en we leren al snel dat het niet alleen met haar aanspraak op de modetroon te zijn.
Irisz ontdekt dat ze blijkbaar ook een broer heeft gehad, die broer is verdwenen nadat hij een gruwelijke misdaad op een rijke graaf heeft gepleegd. Irisz gaat op onderzoek uit en leert al snel dat haar broer nog leeft en zeer actief is in het opzetten van een revolutionaire beweging. Die beweging keert zich tegen de elite, waaronder - u dacht het al - natuurlijk ook het modehuis behoort. Hell breaks loose.

Met : Juli Jakab, Evelin Dobos , Vlad Ivanov

Shock and awe - Rob Reiner

Shock and awe op IMDb (5,9)
Je weet precies wat je krijgt. En toch is het schokkend om terug te zien, dit gekleurde verslag van hoe de Verenigde Staten zich de oorlog met Irak in rommelden. Je krijgt het voorgeschoteld vanuit een tegenovergesteld perspectief: niet die vanuit de motivatie dat Saddam een klootzak was en dat ie massavernietigingswapens, nee. We kijken hem vanuit de invalshoek van de journalisten Landay en Strobel, twee journalisten bij een onafhankelijk persbureau die heel graag Woodward en Bernstein willen zijn. Maar niet helemaal die kwaliteiten hebben, net zomin als de benodigde invalshoeken.
Natuurlijk hebben ze hun contacten en sprokkelen ze quotes bij elkaar , maar pas als de hoofdredacteur een fameuze journalist in huis haalt die bekend staat als horzel van de overheid gaat het balletje rollen. (Poeh, dat is een lastige zin).
We komen erachter dat de Bush-administration kostte wat kost die oorlog wilde. Was het om vader George te wreken? Was het onder druk van de wapenindustrie? Feit is dat Cheney en vooral Rumsfeld vol in zetten op de invasie.
De persjongens ondertussen moeten alle zeilen bij zetten om hun tegengeluid gehoord te krijgen, de ganse natie is bloeddorstig en wil 9/11 snel gewroken hebben. U weet wat er is gebeurd. U weet dus ook dat de wijsheid pas achteraf kwam. Gelijk met de waarheid.

Met : Woody Harrelson, James Marsden, Rob Reiner, Tommy Lee Jones 

Final Portrait - Stanley Tucci

Final Portrait op IMDb (6,3)
De kapitaalkrachtige James Lord heeft de succesvolle maar verwarde kunstenaar Alberto Giacometti zover gekregen dat deze hem gaat portretteren. Dat lijkt een simpele afspraak, maar zoals gezegd: de kunstenaar is verward.
Slechte zelfzorg, drankzucht, twijfel en hoerenlopen zijn slechts enkele van de kwaliteiten die Giacometti in zich herbergt. Daardoor verslonst hij zijn artistieke kwaliteiten en komt het creatieve proces in gevaar. Meerdere malen vernietigt hij alles wat hij gemaakt heeft, meerdere malen starten de opdrachtgever en de kunstenaar opnieuw. Giacometti heeft een broer die zich opwerpt als de stuurman, hij zorgt dat zijn broer niet al te ver afdwaalt en toch echt af en toe iets afmaakt.
Hoe langer Lord en Giacometti tegenover elkaar zitten, hoe meer tegengesteld hun meningen raken. Steeds stelt Lord zijn terugvlucht naar Amerika uit, er bestaat nog een kans dat het portret er echt komt. En dat het ook nog eens heel goed wordt. Zal Giacometti stand houden en zijn beloften waarmaken?

Rush doet een pittig staaltje overacting, maar ik merk dat ik zeer gecharmeerd ben van de ingetogen acteerwijze van Hammer. Stijlvol.

Met : Geoffrey Rush , Armie Hammer , Tony Shalhoub, Sylvie Testud

Songs from the second floor (sänger fran andra vaningen) - Roy Andersson

Songs from the second floor op IMDb (7,7)
In de reeks filmavonden bij onze statige gastheer Butch was het gisteren tijd voor humor. De avonden vormen een mooie tocht langs de filmgeschiedenis. deze kan ook weer aan de fraaie galerij worden toegevoegd.

Hoewel er niet echt sprake is van een verhaal in deze absurdistisceh film, meen ik er toch een lichte aanklacht tegen onze huidige consumptiemaatschappij in te zien. Een maatschappij met zijn werkdruk, zijn welvaartsniveau en de daarbij behorende verplichtingen, een maatschappij die een hoge mate van toewijding van mensen verlangt. En dat kan niet iedereen waarmaken.

We maken een tocht langs zeer buitenissige personages, waaronder de mislukte goochelaar die daadwerkelijk mensen doorzaagt, de arts en zijn assistente die steeds kibbelen over hun verhouding, de zakenman die zijn zaak afbrandt om verzekeringsgeld op te strijken, diens ene zoon die na het schrijven van gedichten in een apathische staat van gekte is beland, diens andere zoon die op bijzondere wijze het werk van taxichauffeur combineert met een tomeloos alcoholisme, de man die na 30 jaar bij de baas wordt ontslagen , de man die dat ontslag aan iedereen moet aanzeggen.
Het is een fraai mozaïek wat zo op het eerste oog diep tragisch lijkt, maar wat uitermate humoristisch aaneen geregen wordt. Zeer vermakelijk, zeer wrang.

Met : Lars Nordh, Stefan Larsson, Bengt CW Carlsson

Arctic - Joe Penna

Arctic op IMDb (7,3)
Heel veel is er niet over deze film te vertellen, toch is het een boeiende ervaring. Overlevingsverhalen kunnen meestal maar twee kanten op, het gaat fout of het gaat - met horten en stoten - goed.
Hoe deze afloopt, ga ik niet verklappen maar ik ga je wel zeggen dat Mads Mikkelsen geloofwaardig speelt.
Een survivor van nature, dat zie je aan alles. Zijn vliegtuig is neergestort op de Noordpool maar hij zit niet bij de pakken neer. Heeft al wat visplekjes uitgezet, verkent de omgeving en is vast van plan hier levend uit te komen. Zijn geduld wordt beloond wanneer een helikopter hem ontdekt. In een poging om bij hem in de buurt te landen gaat het echter volledig mis met het hefschroefding. Ook zij storten neer: piloot dood, co-pilote overleeft ternauwernood.
Onze held ontfermt zich over haar, spaart zichzelf eten en drinken uit de mond om haar in leven te houden. In het wrak van de heli vindt hij een landkaart en hij stippelt een weg uit om bij het kamp te komen. Gaat niet makkelijk worden, sterker nog: het is schier onmogelijk. Maar als hij het niet probeert, weet ie zeker dat ie ter plekke zal neervallen. Op pad dus, met een slee met daarop zijn lotgenote. Op pad, de ontberingen tegemoet.

Met : Mads Mikkelsen, Maria Thelma Smaradottir

Professor Marston and the Wonder Women - Angela Robinson

Professor Marston and the Wonder Women op IMDb (7,1)
Behoorlijk interessante film. Niet in alles even geslaagd maar de combinatie van een interessant - waargebeurd - verhaal en een intrigerende psychologische omwenteling maken het geheel de moeite waard.
Jaren 20, vorige eeuw. William Marston is professor en psycholoog, zijn vrouw Elizabet is doende het te worden. Zijn colleges zijn in die dagen een interessant event: hij heeft een onconventionele methode ontwikkeld om net zo onconventioneel gedrag te kunnen plaatsen. Daarbij heeft hij de oervorm van de leugendetector ontwikkeld, die nog net niet goed genoeg is om de boer mee op te gaan.
Wanneer in zijn colleges de wonderschone Olivia Byrne verschijnt, schudden zijn zekerheden in hun tuig. Hoewel gek op zijn vrouw ontwikkelt hij een verliefdheid op zijn leerlinge, die zich vanwege haar interesse voor de materie heeft aangemeld als persoonlijk assistent van hem en zijn vrouw.
Zijn vrouw ziet het met een schuin oog aan, zegt niet in de wieg gelegd te zijn voor jaloezie maar verloochent die stelling binnen de kortste keren. Olivia op haar beurt geeft eigenlijk aan dat haar interesse meer uitgaat naar Elizabeth dan naar William. In deze complexe verstandhouding werpen ze zich gedrieën op de perfectionering van de leugendetector, waarna ze met hun bevindingen de boer op kunnen.
De spanning tussen de driehoek is continue aanwezig, het wachten is op de ontlading. Als die er dan uiteindelijk komt, is er voor de drie geen weg meer terug. Ze moeten handen en voeten geven aan hun gewaagde gedrag en dat is volop in strijd met de tijdgeest. Het geheim blijft niet lang houdbaar en ontslag volgt. In de naweeën daarvan ziet William een nieuw verdienmodel: hij denkt dat hij zijn ideeën over seksualiteit, psyche en macht het beste kan uitdragen via een stripverhaal. Hij ontwikkelt de superheldin Wonder Woman, die het goede van wereldverbeteraar verbindt met het dominante van een bazige sterke vrouw.
Het trio staat onder continue spanning: met elkaar, met hun werkzaamheden en - dat vooral - met de burgermaatschappij , die niets moet weten van hun radicale ideeën. Hoewel: de strip wordt aanvankelijk best een succes.

Zelf had ik niet verwacht dat ik een gecombineerd verhaal van bondage, striphelden en machtsspelletjes twee uur zou volhouden, maar het ging me in dit geval makkelijk af. Keurige film.

Met : Luke Evans, Rebecca Hall , Bella Heathcote

The Boy Who Harnessed The Wind - Chiwetel Ejiofor

The Boy Who Harnessed The Wind op IMDb (7,6)
In korte tijd veel goeds over gehoord, dus ik ging er voor zitten gisteravond. Een 7,6 op IMDb, zat is best hoog dus kom maar op!
Welnu, ik vermoed dat dat hoge cijfer vooral voortkomt uit de gemoedelijke sfeer die uit de film spreekt want van het acteerwerk moet hij het niet hebben. Een iets te hoge mate van oplepelen van zinnetjes , een iets te scherpe karikatuur van de rollen . Dat kun je Ejiofor, zelf een bekroond acteur, dus kwalijk nemen. Maar je kunt ook proberen je focus te verleggen naar de beelden en het verhaal.
Dat verhaal is waargebeurd, dat maakt mijn "kritische blik" altijd al een beetje anders.

William is een slimme jongeman. Hij leeft met zijn armlastige familie op het platteland van Malawi, begin deze eeuw. Met man en macht wordt gepoogd om nog iets van de oogsten te maken, want geen oogst is geen inkomsten. En geen inkomsten is geen eten. De boeren zijn het geloof in de politiek allang verloren, de ene corrupteling na de andere pakt de macht in het land. Ze moeten dus zélf aan hun overleving werken en dat valt ze duidelijk niet mee.
Zoals gezegd: William is een slimme jongen , hij wil heel graag naar school maar paps heeft niet het vermogen om het schoolgeld te voldoen. Dankzij zijn innemende persoonlijkheid weet William een van zijn leraren te verleiden hem toch toegang te verlenen tot de schoolbibliotheek: als hij dan niet in de klas mag zitten, zal hij het zichzelf allemaal wel aanleren via de boeken.
Hij leest zich stuk en stuit plots op een boek over elektriciteit. Hij verdiept zich en verdiept zich, in zijn hoofd rijpt een plan. Als het hem lukt van allerlei onderdelen een windmolen te bouwen, kan hij daarmee de dorre weiden van het dorp irrigeren. Dat klinkt simpel, maar hij moet van ver komen. Hoe kom je aan de onderdelen, mag je eigenlijk wel een fiets demonteren? En hoe overtuig je je stugge vader?

Met: Chiwetel Ejiofor, Maxwell Simba, Aissa Maga, Lily Banda

Sweet Country - Warwick Thornton

Sweet Country op IMDb (6,9)
Pittige film , alhoewel ie lekker kabbelend verloopt. Trage shots , flashbacks en wijde beelden maken de film een prettige cinematografisch werkje. Het onderwerp staat daar echter tamelijk haaks op. Het verhaal is hard, het is onprettig en er wordt stevig op de man gespeeld. Maar dat is nodig, als racisme je onderwerp is.

Ook Australië heeft zijn "Wilde Westen" periode gehad. Hun indianen waren de Aboriginals, de oorspronkelijke bewoners. Echter: de macht en de eigendommen, de farms en het dagelijks leven waren allemaal in handen van de blanken. Veel verder dan knecht kwamen de onderdrukten niet, dagelijks moesten ze een hoeveelheid vernederingen ondergaan die de blanke baas straffeloos kon uitspreken en toepassen. Men was redelijk rechteloos dus.
Sam Kelly is een minzame boerenknecht, die gelukkigerwijze bij een rechtvaardige baas is beland. Als die baas een verzoek krijgt van zijn buurman of hij personeel wil uitlenen om zijn land te omheinen , zegt die dan ook direct toe. Hij geeft de buurman wel mee dat hij iedereen als zijn gelijke behandelt en dus niet wenst dat de buurman diens agressie en haat op zijn medewerkers loslaat.
Het lijkt even goed te gaan, maar al snel merken we dat de zelfingenomen klootzak, die de buurman is en die hij niet binnenboord kan houden, over de schreef gaat. Ten eerste misbruikt hij onder dreiging Sam's vrouw, ten tweede is hij in de samenwerking met Sam nogal onuitstaanbaar.
Als de klootzak het flikt om een jonge knecht van een andere boerderij te ketenen na diens werkzaamheden, lopen de zaken uit de hand. De jongen ontsnapt, de boer gaat boos verhaal halen en komt daarbij Sam tegen. Er ontstaat een vuurgevecht en Sam kan niet anders dan overhalen.
Nu is het Sam's beurt om te vluchten. Met zijn vrouw weet hij lang uit handen te blijven van de sheriff en zijn posse. Totdat hij van zijn vrouw hoort wat er is gebeurd.


Met : Hamilton Morris, Bryan Brown, Sam Neill, Tremayne Doolan

Isn't it romantic - Todd Strauss-Schulson

Ins't it romantic op IMDb (6,0)
Dat was een misrekening. De recensie gelezen en die leek nog wel in de richting van een acceptabele film te gaan, maar ik kan het er echt niet van maken. Ondanks de omgekeerde aanpak van een genrefilm vervalt de film uiteindelijk precies in alle clichés die het zegt te bestrijden. Droste in reverse, zo ongeveer.

Natalie is een dame die de zoektocht naar geluk lijkt te hebben opgegeven. Al die leuke mannen die ze ziet, zien haar niet staan. Ze is cynisch, ze is ongelukkig in haar lichaam en ze woont in tamelijk lastige omstandigheden. In scherpe bewoordingen bekt ze haar collega's af die dromen van prinsen op witte paarden en van prachtige hunks die hun pad zullen kruisen. "Dat is iets voor romkom's" zegt Natalie, en die haat ze.
U snapt: was sich liebt, dass neckt sich. Door een ongelukkige botsing bij een beroving belandt ze in het ziekenhuis , in coma. En u snapt het: wanneer ze wakker wordt, is alles omgedraaid. Ze is opeens succesvol in haar werk, ze wordt gezien door de mooiste en rijkste mannen, ze heeft succes.
Zelf snapt ze dat het niet kan kloppen, maar heel de wereld doet er aan mee. Ze is - bij volle bewustzijn- in een romantische Truman Show belandt. Eindelijk maakt ze kans op de ware liefde, maar ze twijfelt al snel: zit die liefde nu in die plotselinge kans op rijke en knappe mannen, of zit ie toch in die ene collega die haar altijd al vriendelijk heeft benaderd? U mag raden.

Met : Rebel Wilson, Liam Hemsworth, Adam Devine, Priyanka Chopra

Paddleton - Alex Lehmann

Paddleton op IMDb (7,2)
Schitterend dit. Volledige onthaasting, full focus op menselijk contact. Met een fijne komische noot en een larmoyante ondertoon. Voor mij kwam deze als een verrassing.

We kijken de gehele film naar Michael en Andy, twee alleenstaande buurmannen die eigenlijk al hun vrije tijd samen doorbrengen. Randje trailertrash zijn ze, maar beiden zijn wel dagelijks aan het werk en hebben zo hun vaste ritme. Ze hebben een eigen sport bedacht, elke dag slaan ze een balletje. Daarna maken ze samen een pizza warm en nestelen zich op de bank om kung fu-films te kijken. Andy is de betweter, Michael is meer de rustige twijfelaar. Na de film gaat Andy de trap op naar zijn eigen woning, Michael zoekt zijn bed op. Tot morgen he!

Alles verandert (nou ja, lijkt te veranderen) wanneer Michael slechte berichten krijgt: hij is ongeneeslijk ziek. En al gauw besluit hij dat hij geen zin heeft het hele chemo-circus te doorlopen en langzaam af te takelen. Hij wil zijn eigen moment kiezen, hij wil het voor zijn dat hij niets meer kan. Al snel vindt hij op internet de juiste kanalen om de benodigde medicatie voor een zelfgekozen einde te bemachtigen.
Klinkt erg logisch allemaal, maar hij heeft buiten Andy gerekend. Die eist zijn deel van de vriendschap op, die wenst zich niet zomaar gewonnen te geven door zijn beste vriend gewoon uit zijn leven te laten glippen. Natuurlijk heeft hij er niets over te zeggen, hij is immers geen bloedverwant, maar telt die kameraadschap dan niet?
Nou en of telt die mee: de twee gaan een proces in waarbij zowel de voortgang van de ziekte ruimte krijgt als de verdieping van hun vriendschap. En waar en wanneer het gaat wringen, dat zien de mannen wel.

Echt prachtig verbeeld, het is klein maar echt behoorlijk fijn. Klein pareltje dit.

Met : Mark Duplass, Ray Romano

Bird Box - Susanne Bier

Bird Box op IMDb (6,8)
Het is lang geen "A Quiet Place", maar ik vond het ook lang niet zo slecht als ik veel om me heen hoorde. Veel mensen beschreven het bekijken van de film als weggegooide tijd, maar zo heb ik het niet ervaren. Je weet vooraf dat je aan iets irrealistisch begint, je weet vooraf dat er rare wezens of monsters de hoofdrol spelen , dus ben je niet verbaasd dat die de sfeer van de film bepalen. Een film bekijken is een persoonlijke ervaring, eenieder doet het op zijn eigen wijze. Noem het beleving.

We duiken de distopie in: vanuit Europa sijpelen berichten door dat mensen totaal van slag zijn, zichzelf van alles aandoen en in groten getale verongelukken of zichzelf om het leven brengen. Wetmatigheid is dan dat je erop kunt wachten dat het ook op de gefilmde locatie gaat gebeuren. Inderdaad komt het ook in no time naar Amerika en het overvalt Malorie . Zij is een eigenwijze kunstenares die op het punt staat alleenstaande moeder te worden. Onderweg naar een controle gaat het mis met de wereld en vlucht zij de dichtstbijzijnde villa in. Daar huizen nog een stuk of zes anderen die allen zijn ontsnapt aan "hen" : onbenoemde, onbestemde wezens die je betoveren zodra ze je blik vangen. In eerste instantie vallen de slachtoffers voor de schoonheid die ze zien, maar al snel daarna moet alles kapot en dood.
Ondanks haar fysieke conditie neemt Malorie regelmatig het voortouw in de voedselvoorziening en andere plannen om te overleven. Zoals het in zo'n groep gaat , zijn er egoïsten en socialen maar ze moeten het toch samen te rooien. Wij weten al vrij snel in de film wie de uiteindelijke overlevers zijn en wat ze daarvoor moeten doen.

Raar gegeven natuurlijk, het verbod om naar buiten of omhoog te kijken omdat alles wat je in je blik vangt je einde kan betekenen. Maar het tien-kleine-negertjes-effect wordt best fraai toegepast en - persoonlijke mening - ik heb Sandra Bullock wel eens onbenulliger zien spelen.

Met : Sandra Bullock, Trevante Rhodes, John Malkovich, Tom Hollander

The Dinner - Oren Movermann

The Dinner op IMDb (4,5)
Tweede verfilming van het magistrale boek van Herman Koch. Deze is warriger en dwaalt meer af dan de Nederlandse versie. Maar opgeteld blijft dat het oude adagium nog steeds telt: ik vond het boek beter.

Samen met hun vrouwen hebben twee broers een diner-afspraak. Het moet maar, is de gedachte. Ze liggen elkaar niet zo: de ene verwijt de ander hem tijdens zijn jeugd te hebben uitgespeeld tegen zijn ouders, de ander verwijt zijn broer een lamlendige houding. Dat laatste klopt, want de broer blijkt maar moeizaam terug te vechten van een inzinking. Die werd op zijn beurt weer veroorzaakt door de ziekte van zijn vrouw. Die op haar beurt weer veel sterker terugvecht dan haar man doet.
De andere broer is een succesvol politicus, altijd aan het werk en gewend om zaken naar zijn hand te zetten. Zijn jonge vrouw is niet de moeder van hun kinderen. Ziehier de setting van een fijn avondje sjiek tafelen.
Ze hebben heel wat te bespreken: er is iets gruwelijks gebeurd op een stapavondje van hun respectievelijke zoons. En er moet aan waarheidsvinding worden gedaan, maar ook aan reputatieschade. Aan alle kanten blijkt dat de frictie tussen de broers een normaal gesprek en dus ook een oplossing in de weg zit. Men draait en kapt, maar komt steeds maar op doodlopende wegen uit.

Met : Steve Coogan, Richard Gere, Laura Linney , Rebecca Hall

Cobain - Nanouk Leopold

Cobain op IMDb (6,5)
Vrolijk wordt het in ieder geval niet. Dat weet je vooraf, als je een Nanouk Leopold-film gaat kijken. Geeft niets, als het portret indringend genoeg is, dan kan ik veel hebben. Zo ook deze, die wat mij betreft een beetje een Nederlandse Dardenne-film is. De sociale wantoestanden spatten van het doek af. En toch, toch zijn er sprankjes hoop.

Cobain (ja, zo heet ie echt) is een jochie van 15. Opvang in , opvang uit. Ook nu weer staat hij op het punt om te vertrekken uit een tehuis waar hij het blijkbaar goed gedaan heeft. Het grote probleem met de jongen is: waar moet ie naar toe? Naar zijn moeder, die het voornamelijk druk heeft om haar junkengedrag te combineren met een nieuwe zwangerschap? Naar die voor hem geselecteerde pleegouders, die weliswaar heel liep maar toch ook heel erg hippie en groentetuin zijn. Naar het meisje dat hem eerder onderdak heeft verleend, maar dat nu zelf met een baby'tje zit? Zegt u het maar: alle keuzes lijken bij voorbaat kansloos.
Het bloed kruipt waar het niet gaan kan en hij probeert het eerst bij zijn moeder. Maar dat gaat natuurlijk al snel mis. De volgende omzwerving brengt hem bij een apart pooiertype die weliswaar een redelijk aantal meisjes beheert maar zelf meer valt voor jonge jongens. Zoals Cobain er dus eentje is.
Cobain laat zich - om wille van een baantje en een inkomen- veel welgevallen maar stelt wel zijn grenzen. Ondertussen probeert hij zijn moeder van haar destructieve gedrag af te brengen. Niet zozeer om haar te redden, maar om toch in ieder geval de baby in haar buik een kans te geven. Hij zet alles op alles en maakt een allesomvattend plan.

Met : Bas Keizer , Wim Opbrouck , Naomi Velissariou

Vice - Adam Mckay

Vice op IMDb (7,5)
Ben zelf niet geheel overtuigd van de klasse van deze film. Dit terwijl ik om mij heen ronkende berichten hoorde. Vooral hoofdrolspeler Christian Bale werd geroemd, terwijl ik zelf vond dat hij een heel eenzijdig maniertje deed om dit aparte karakter vorm te geven. Sterker nog; ik moest vechten tegen het gevoel dat trucje irritant te gaan vinden, want ik wilde bij het verhaal blijven. Dat is namelijk wél ijzersterk. De machinaties in de wereldpolitiek zijn huiveringwekkend, maar we weten natuurlijk allemaal dat het gebeurde, gebeurt en zal blijven gebeuren.
"Vice" speelt uitstekend met de dubbele betekenis die het woord in het Engels heeft: natuurlijk gaat het over de uiteindelijke reserverol die Dick Cheney in de VS zal spelen, maar voor mij ging de film vooral over de zeden, over de mores die nodig is om in dit wereldje te belanden.
We krijgen een mooi biografisch inkijkje in een onbeholpen man die voor van alles en nog wat mislukt, totdat zijn vrouw hem voor de keuze stelt: "óf je maakt wat van je leven óf ik ben weg."
De rest is geschiedenis, letterlijk. De wording van een machtspoliticus. Met de klemtoon op macht. Van de Nixon-tijd tot aan de uiteindelijke VP-rol in het tweede Bush-regime. Alles zit er in: Vietnam, Watergate, Iran, Midden-Amerika, Koeweit-Irak en uiteindelijk de heftigheid van 11 september en de daaruit voorvloeiende Afghanistan- en Irak-invallen. Die uiteindelijk leidden tot de opkomst van IS, het is u allemaal bekend.

Wat de film heel goed doet, is speels omgaan met beslissende momenten. Er zit vaart in , er zit humor in en je wordt geregeld op het verkeerde been gezet. Dat compenseert voor mij allemaal voldoende de irritatie over het spel. Ben je een beetje in politiek geïnteresseerd, dan kun je deze moeiteloos volbrengen.

Met : Christian Bale, Steve Carrell, Amy Adams, Sam Rockwell 

Spiderman : Homecoming - Jon Watts

Spiderman: Homecoming op IMDb (7,5)
Echt waar! Ik! Deze! Ik heb (m) afgezien.
Lekker twee daagjes weggeweest , best moe en niet al te veel zin in complexiteit. En daar stond deze: op de harde schijf. Waarom weet ik niet precies meer, maar ik had de film ooit opgenomen. Waarschijnlijk omdat ik van mezelf vind dat ik af en toe genres moet proberen waar ik niet goed in ben , er zou er zomaar eens eentje tussen kunnen zitten die mijn vooroordelen ontkracht.

Deze niet. Dan weet u dat vast. Superhelden-verhaaltjes dienen nu eenmaal volgens een vast stramien te lopen, het mag niet al te veel verrassingen opleveren. Maar wel een paar. In deze film zat de verrassing erin dat Spinneman (zoals hij vroeger in de stripboekjes van mijn broer heette) nog jong is en nog stage loopt bij Stark Industries,  het bedrijf van zijn grote voorbeelden The Avengers.
Peter Parker is in deze film gewoon nog een scholier die natuurlijk heel slim is maar moeite heeft in het gareel van de school te blijven en die daarom alvast de stage is aangegaan Waarom leren als je straks de mensheid moet gaan helpen? En dat ook goed kunt?
Naast deze uitermate menselijke trek speelt er nog een: hij is heimelijk verliefd op een klasgenootje. Hij denkt dat ze onbereikbaar is, maar ze blijkt hem leuk te vinden ondanks zijn herhaaldelijke uitvluchten en verdwijningen. Ze werken toe naar "the proms" , we zijn benieuwd of het Parkertje gaat lukken.
In de tussentijd strijd hij tegen een bende die wapens met een bovennatuurlijke kracht stelen en verhandelen. Is niet goed voor de wereld, dat snapt u. Dus Spiderman moet gaan vechten met de bendeleden. En vooral met hun baas, een man die met een megagroot gierenpak met vleugels uitermate gevaarlijk en aggressief is. Spidermannetje kan zijn borst natmaken, zogezegd.
Het lukt Spiderman om de mooie Liz mee te krijgen naar de proms. Hij haalt haar thuis op , u mag raden wie de vader van het meisje is. Vanaf dat moment gaat het hard (tegen hard).

Met : Tom Holland, Robert Downey jr. , Michael Keaton, Laura Harrier, Marisa Tomei

The Trip To Spain - Michael Winterbottom

The Trip To Spain op IMDb (6,6)
Deel 3 uit de heerlijk niemendallige reeks van de Britse komieken Coogan en Brydon. Op IMDb lees ik dat het een zesdelige reeks moet gaan worden, ik zal ze blijven kijken.

Natuurlijk is er niets verrassends aan , natuurlijk wordt het zelfs op een gegeven moment een gimmick maar feit blijft dat er genoeg momenten tussen zitten waarop gelachen of geglimlacht kan worden. Voor mij goed genoeg.

Dit keer worden de heren naar Spanje gestuurd. Veel knoflook en chorizo in het onvermijdelijke culinaire deel van deze reeks, de heren eten er goed van. Veel bijzondere imitaties ook weer, van David Bowie via Marlon Brando tot Mick Jagger. Het blijft leuk om naar te kijken. Gaat nooit Oscars winnen, maar blijft wel vermakelijk.


Met : Steve Coogan , Rob Brydon

Bad Match - David Chirchirrillo

Bad Match op IMDb (5,7)
Bad Match inderdaad. Tussen filmmaker en mij dan. Ik weet niet precies op welk publiek de maker doelde, maar ik hoorde daar klaarblijkelijk niet tussen. Ach, er gaat er wel eens een de mist in.

Harris is een player, die onafgebroken swipet op de datingsites waar hij zijn jachtbuit op verzamelt. De dames zijn allen slechts voor één nacht pret bestemd, daarna wil hij er weer tussenuit.
U snapt het nu al: er zit er natuurlijk eentje tussen die dat niet pikt en die wat vasthoudender is. Harris schrikt als deze Riley maar blijft berichten en contacten, dat was niet de bedoeling. Hoewel: ze is erg knap en Harris is tamelijk zwak.
Na enkele ontmoetingen probeert hij de boel alsnog te verbreken maar dan heeft hij buiten Riley's veerkracht gerekend. Zijn zakelijke twitteraccount wordt gehackt en plaatst dermate vervelende tweets dat Harris zijn baan verliest. En daarbovenop komt nog de politie-inval die onderzoekt waar in huis hij die kinderporno-verzameling heeft verstopt die ineens over het internet gaat.
Het is te toevallig allemaal, hij moet dat meissie dus opnieuw contacten om op een of andere manier de rekening te vereffenen.

Flutfilm, waarbij de uitkomsten ook nog eens van mijlenver te zien zijn.

Met : Jack Cutmore-Scott, Lili Simmons