donderdag, mei 26, 2011

Black Butterflies - Paula van der Oest

Biopics doen het bij mij vaak wel. Zeker als de gepicte in kwestie een beetje tegendraads is.
Hoewel er bij mij wel een zekere Carice-moeheid begint op te treden (ze speelt iets te vaak types met een steekje los en doet een vaste doordraai-act) kin ik deze film als geheel wel waarderen. Wellicht omdat er twee voor mij zeer interessante - en waargebeurde - lijnen dwars door de film heen liepen.
Eerst en vooral de struggle van een creatief iemand om een dagelijks bestaan op te bouwen, dwars tegen advies en wil van de familie en of de ouders in.
Tweedst de strijd tegen de apartheid: waar Ingrid Jonker oorspronkelijk aan de bevoorrechte kant stond, koos ze bewust voor stappen in de richting van de zelfkant én van de onderdrukte zwarte bevolking. Dat werd haar door haar autoritaire vader niet in dank afgenomen, te meer omdat hij ook nog eens een rol speelde in de regering die dat apartheidsbeleid voerde.

Sterke rol is die van Liam Cunningham, die een schrijver speelt die aanvankelijk als een blok voor de charmes van de schrijfster valt, langzaamaan inziet dat ze toch iets te apart voor hem is maar die haar toch door dik en dun blijft steunen. Zelf vond ik dat de mooiste verhaallijn , het meest persoonlijke deel.

De moeite waard, de film is per vandaag platinum, dus het is heels niet gek als jij ook heen gaat!

zaterdag, mei 21, 2011

(500) days of Summer - Marc Webb

veel goede berichten over gehoord, had t ook niet onaardig gedaan in t filmhuis, dus waarom niet?
achteraf gezien een te simpele film voor mij: jongeman vertelt zijn relaas over een intense relatie die hij had met het meisje Summer. precies 500 dagen duurt het verhaal, en het leukste element van de film is het heen en weer springen in de kalender. Als het allemaal al voorbij is, springt de verteller soms terug naar de oorsprong van mogelijke break-up redenen.
dat is aardig gedaan, kan niks anders zeggen.

maar verder..tja: het is net effe een beetje te ingehouden allemaal en de bijrollen zijn allemaal net te infantiel neergezet. Had scherper uitgelicht kunnen worden dus.
Ik waag me er dus maar niet aan om hier een cijfer voor te geven..

dinsdag, mei 17, 2011

Pope Joan - Sonke wortmann

Omdat het zo'n "goddeloos"boeiend gegeven is, deze film vanaf de HD bekeken.
een voldoende , dat wel. omdat de gedachte dát er een pauzin geweest is, die kundig is weggegomd door de clerus, daarom is deze film leuk om naar te kijken. en ook het aantal bekende acteurs dat meespeelt, de redelijk knappe hoofdrol van pauzin Johanna Wokalek (BaaderMeinhof Complex, Aimee et Jaguar), en enkele momenten van art direction zorgen dat het de moeite waard is.
maar dat had ook wel in minder dan 2 1/2 uur gekund, denk ik dan.

het verhaal: in de 9e eeuw stelden meisjes nog niet veel voor en was leren lezen en schrijven dus uit den boze. Johanna is opstandig, slim én leergierig en leert het dus toch, ondanks tegenwerking van priester-pa. vervolgens ontvouwt zich een pad van groei en devotie, waarbij de dame zich - al dan niet undercover- staande houdt in een mannenwereld. Tot het Vaticaan aan toe.

Oordeel zelf, dat zouden een hoop gelovigen sowieso moeten doen.

maandag, mei 02, 2011

The lovely bones- Peter Jackson

Ik ben dus NIET van Peter Jackson he, heb geen van de Lord of Terings- films gezien.
deze had echter recensies opgeleverd die mijn interesse opwekten.
gisteren was het dan zover, volgens mij maakte ik mijn Peter Jackson-debuut.

Hoewel ik wel drie keer heb moeten overdenken of ik m nu echt zo onderhoudend vond als ik voelde, hoewel ik net zoveel keren heb gedachte dat het occulte me iets de film te veel overheerste, hoewel er meerdere rollen in het gezin niet goed genoeg werden uitgewerkt, heb ik me toch vermaakt.
de dramatische kant van de film is namelijk wél sterk. De moord op een tienermeisje wordt daadwerkelijk gebracht als een klap voor eenieder eromheen, tot en met totale ontwrichting van het gezin aan toe. Dát , en de prachtige visualisaties, zijn de sterke delen van de film.
Jackson tovert met kleuren, met overvloeien van landschappen en kronkelingen. en dat doet ie knap.
zoals gezegd: ik vond het geen vervelende film, heb m met plezier uitgezeten. en da's knap, als er 95 procent van de film een dooie de hoofdrol speelt.

Sun Children (aka Khorshid/The Sun) - Majid Majidi

Sun Children op IMDb (7,1)   Sun Children op Moviemeter (3,71) Deprimerende film, ondanks dat ie voortdurend naar het licht toe werkt. Natuu...