Belfast - Kenneth Branagh

Belfast op IMDb (7,4)

Belfast op Moviemeter (3,18)

Deur in huis, KLABAM : wat een prachtige film. Een intiem en sfeervol portret van getroubleerde tijden. Het kán, het is effectief. Natuurlijk kun je klagen over een nauwelijks uitgewerkt script, we kijken naar een compact verhaal. Maar de vrolijkheid die steeds maar weer botst met de ernst , de rauwe realiteit die steeds weer wringt met de hoop die de mensen uitstralen: het is van een ongekende schoonheid in deze film. Uitstekende hoofdrolspelers, maar de ongenoemde hoofdrolspeler is toch echt de muziek. Wat wordt die passend ingezet , wat een uitstekende match tussen sfeer in beeld en sfeer in klank. 
Ik schat in dat dit een echte "twee kampen" film is: je vindt het niks of je vindt het prachtig. 

We schakelen terug naar eind jaren 60, de arbeidersstad Belfast staat onder spanning. De altijd aanwezige religieuze bewijsdrang komt tot een hoogtepunt als protestantse activisten de huizen van katholieken in hun wijk komen belegeren. Rellen, vernieling, agressie, haat zelfs. Als de rookwolken zijn opgetrokken, kijken de bewoners elkaar nog eens aan: al die jaren knus en sociaal met elkaar samengeleefd en nu moet ik opeens een hekel aan mijn buurman hebben? Het is voor velen een onmogelijke opgave, want aan de buitenkant is niet te zien of de mensen katholiek of protestant zijn. 

Buddy , een olijk jochie van een jaar of tien, raakt hiermee zijn grootste speelterrein kwijt: altijd is hij op straat te vinden om riddertje te spelen of een potje te voetballen. Ineens moet ie om zich heen kijken, ineens moet hij zich afvragen of zijn heimelijke verliefheid op dat katholieke meisje uit zijn klas nog wel passend is. Buddy moet al zijn grote dromen aanpassen, er is een nieuwe werkelijkheid. 
Thuis is het ook al geen feest, want Buddy groeit op in relatieve armoede. Moeder heeft moeite de eindjes aan elkaar te knopen, vader is steeds lang van huis om te werken in Engeland. Om die reden is Buddy veel in het huis van opa en oma te vinden, waar alles draait om de liefde. Opa en oma stralen een warmte uit waar iedereen zich aan kan laven: naar elkaar, naar hun kinderen, naar hun kleinkinderen en vooral ook naar hun stad, hun Belfast. 
Terwijl iedereen hoofdschuddend tussen de ongemakken heen laveert, komt vader thuis met een schokkende vraag: zou moeder, zouden de jongens willen overwegen om naar Engeland te verhuizen als vader daar een goede baan lijkt te krijgen, waar een huis met een tuintje bij in zit? Het zou bovendien goed zijn voor de kinderen om uit deze gevaarlijke periode weg te trekken uit de wijk. 
Klinkt allemaal lekker, denkt Buddy, maar Engeland is geen Belfast. Wat kan hij doen, hoe maakt hij iedereen duidelijk dat hij hier nog veel te doen heeft, dat ie niet zomaar alles en iedereen kan achterlaten? 

Met: Jude Hill, Catriona Balfe, Jamie Dornan, Judi Dench, Ciaran Hinds

 FIN - song : Van Morrison - And the healing has begun

Chef - Jon Favreau

 

Herzien gisteren, de film vrolijkte enigszins mijn dag op. 

Hierbij mijn recensie van 6 jaar geleden: BEGT: Chef - Jon Favreau

The United States vs Billie Holiday - Lee Daniels

The United States vs Billie Holiday op IMDb (6,3)

The United States vs Billie Holiday op Moviemeter (3,08)
 Een haat-liefde verhouding met biografische films, dat is toch wel een kenmerk van mijn kijkgedrag. Hoewel ik gek ben op historische en waargebeurde films wens ik wel dat het verhaal nog enigszins kundig wordt weergegeven. En dat mis ik bij deze film: een sprankelend en knetterend verhaal zou het moeten zijn , maar het komt er filmisch niet uit. Dat ligt grotendeels aan - mijn perceptie van - het acteerwerk, het heeft me onvoldoende het verhaal in gezogen. Als je na afloop van een film over een wereldberoemde zangeres niet de behoefte hebt om muziek van haar op te zetten, dan is er iets niet helemaal goed gegaan. 

Eind jaren 40 , begin jaren 50. In de VS zijn vreemde krachten aan de gang. Na de Tweede Wereldoorlog gaat de wereld open, een transitie naar modern gedrag is aanstaande maar zover is men duidelijk nog lang niet. Waar de witte conservatieve meerderheid langzaam de stappen richting welvaart zet, wordt zowel de zwarte als de artistieke wereld danig achtergesteld. En dat geldt dus dubbel voor iemand die een zwarte artistiekeling is. Billie Holiday is de naam. 

Op het oog lijkt ze gearriveerd: ze verkoopt Carnegie Hall met gemak uit, ze betreedt statig en triomfantelijk de grootste podia van het land. Maar het wringt dat ze haar grootste succes steeds maar niet mag zingen: haar angstaanjagende song "Strange Fruit" gaat over een voor de VS te heikel onderwerp. Ze zingt over de achterstelling van de zwarte bevolking, ze beschrijft minutieus de lynchpartijen die in de Zuidelijke staten op haar ras worden uitgevoerd. En hoe die worden gelegitimeerd door de overheid. 
Dat het performen van dat lied te gevoelig ligt in het naoorlogse Amerika blijkt uit de continue aandacht van de FBI voor Holiday. Opzichtig zijn ze aanwezig bij haar optredens, kijkend hoe ver de zangeres gaat en of ze toegeeft aan de wens van haar publiek om dit strijdlied ten gehore te brengen. De FBI blijft haar dwars zitten en pakt haar op haar zwakke plek: Billie Holiday is heroïneverslaafd. Keer op keer wordt ze gearresteerd , keer op keer wordt ze geframed. De FBI schroomt niet om Holiday's entourage tegen haar op te zetten. 
De druk is immens, het lukt Holiday maar niet om af te kicken en het lukt haar nog minder om zich te schikken in de wensen van de overheid. Ze is te vastberaden, te eigenwijs. Ze wordt maar 44 jaar oud.

Met : Andra Day , Trevante Rhodes, Garrett Hedlund , 

Pleasure - Ninja Thyberg

Pleasure op IMDb (6,3)

Pleasure op Moviemeter (3,17)

Een ongebruikelijke kijkervaring, deze film. Vooral een erg ongemakkelijke ook. Je moet goed voor ogen blijven houden dat het een film is en geen documentaire, daarmee kun je nog enigszins de walging en verontrusting/verontwaardiging van je af houden. Na de aftiteling blijf je achter met een gevoel dat er een wereld is waar je niet van weet en niet van wilt weten. De meesten van ons hebben wel eens porno gekeken, niks mis mee, maar dat er binnen die wereld ook dermate gruwelijke en agressieve niches bestaan, is mensonterend. Het knappe van deze film is dat je op een of andere manier de drijfveren van de hoofdpersoon gaat snappen, althans: je probeert het. Maar je kijkt je ogen uit. En af en toe kijk je weg.

Linnea is een ontevreden meisje uit Zweden dat - boos op de hele wereld - naar Los Angeles vlucht. Ze is vast besloten het te gaan maken in de porno-industrie: gek op seks, gek op geld en bereid om daar heel veel voor te geven. Heel veel, zelfs haar eigen waardigheid interesseert haar niets. Het gaat om het klimmen op de ladder, het gevraagd worden door de topproducers , het aanwezig zijn en gezien worden op de juiste feestjes en beurzen. 
Bella Cherry gaat haar artiestennaam zijn , als ze begint is ze nog stellig in wat ze wel of niet wil doen voor de camera. Al snel merkt ze dat met die houding de gewenste doorbraak niet gaat bereiken, ze zal ruwer en agressiever moeten acteren. Ze polst bij haar huisgenootjes, waarvan kamergenoot Joy zich zelfs tot een vriendin zal ontpoppen, hoe die hun carrière opbouwen en ze weet dan al dat ze gaat overtoepen. Ze passeert haar eigen morele grenzen en belandt in gruwelijk nare scenes waarin een pak slaag en verkrachting als kunstvorm aan de kijker worden verkocht. Het is huilen, het is op de blaren zitten en het is verbijten, maar Bella weet dat ze maar moeilijk terug kan. Het kost haar vriendschappen en vooral, het kost haar waardigheid. Maar haar ster rijst. 

Geen pretje om voor het scherm te zitten , deze film. Je gunt dat meisje inzichten waar ze maar moeilijk toe komt. En je haalt de aftiteling in de wetenschap dat er toch wel heel veel nare mensen bestaan. 
Pluspunt is er ook: het acteerwerk van Sofia Kappel is fabuleus en wekt vooral sympathie op. 

Met : Sofia Kappel , Zelda Morrison, Evelyn Claire, Chris Cock

 FIN - song : Karl Frid, Frid & Frid - Una giola (feat Caroline Gentele) 

Bajocero (aka Below Zero) - Lluis Qullez

Bajocero op IMDb (6,2)

Bajocero op Moviemeter (2,93)
 Martin is net gestart op zijn nieuwe werkstek, een politiebasis op het Spaanse platteland. Zijn eerste opdracht is een vuurdoop: hij moet een gevangenentransport gaan leiden , dwars door de bergen. Het zijn zware criminelen, acht stuks die in de cabines  van de politietruck worden opgesloten. 

Martin krijgt begeleiding van drie collega's waarvan hij er één al direct moeilijk vertrouwt. Het wordt een lange tocht, het wordt een barre tocht. Het konvooi heeft de keuze om de lange weg te nemen en drie uur om te rijden of tijd te winnen door de moeilijke route door de bergen te nemen. Ze kiezen voor het laatste. 

Eenmaal op hoogte slaat de kou toe, het vriest daarboven. Dan wordt het konvooi overvallen: de banden van de truck rijden lek op kraaienpoten en een belager doemt op. Die heeft de tweede politiewagen al onder handen genomen, het is nu aan Martin en zijn schimmige collega om waakzaam te zijn en geen gevangene te laten ontsnappen. Die gevangenen zijn zelf ondertussen elk bezig met hun eigen poging om te ontsnappen dan wel de aanvaller te overleven. De aanvaller (een ex-politieagent) blijkt niet bezig te zijn met een bevrijdingspoging van de zwaarste crimineel in hun midden , nee, hij blijkt wraak te willen nemen op een van de andere gevangen. Waardoor direct het leven van iedereen in dit konvooi in gevaar komt. 

Met : Javier Gutierrez, Karra Elejaldee, Luis Callejo, Patrick Criado

Brazen - Monika Mitchell

Brazen op IMDb (4,0)
 Brazen op Moviemeter (1,82)

Ik dacht ergens iets aardigs over deze film gelezen te hebben, maar kwam bedrogen uit. Omdat we een weekje de deur niet uitmogen en ik toch wat recent werk wilde zien deze maar aangeklikt. Jammer dan. Drie keer niks. 

Grace Miller, succesvol schrijfster van moordthrillers wordt gebeld door haar zusje Kathleen: of ze snel kan komen. Zusje blijkt bezig zich uit de problemen te werken en wil de voogdij over haar zoontje terug. Of Grace haar wil helpen met de financiering van de voogdijzaak. Grace blijft overnachten en maakt reeds de volgende dag kennis met de superknappe buurman, die zijn huis aan het verbouwen is maar ondertussen een supergoede rechercheur blijkt te zijn. 

Kathleen leidt een dubbelleven en blijkt er op zoek naar geld een bijzonder bijbaantje op na te houden: in haar huis heeft ze een klein filmstudio waar ze als webcamgirl een SM-rol speelt. Dat breekt haar op want ze wordt op mysterieuze wijze in haar huis vermoord. Grace roept direct de hulp van de knappe buurman in, die zijn klusvakantie onderbreekt om deze zaak op zich te nemen. Terwijl hij en zijn compagnon in de zaak duiken om bewijsmateriaal te verzamelen, begint Grace zich opzichtig met hem en met de zaak te bemoeien. Ze is immers thrillerschrijfster, dus ze weet hoe moordenaars denken. 

Met : Alyssa Milano , Sam Page, Malachi Weir, Emilie Ullerup

 FIN - song : Haley Blais-Best Thing

Hjertestart (aka Handle with Care) - Arild Andresen

Hjertestart op IMDb (6,7)

Hjertestart op Moviemeter (2,95)

Verfijnd sociaal drama dat ruim de tijd neemt om te vertellen wat je reeds lang van te voren ziet aankomen. Te prijzen valt de insteek van de regisseur, die sympathie probeert te kweken voor een in beginsel onsympathiek personage. 

Kjetil lijdt, Kjetil heeft het moeilijk. Sinds de ongelukkige dood van zijn vrouw heeft hij moeite het leven aan te gaan. Groot stoorzender daarbij is zijn adoptiezoontje Daniel, destijds door Kjetil en zijn vrouw Camilla hoopvol uit Colombia gehaald om hem in Noorwegen een liefdevolle opvoeding te geven. Die opvoeding komt overigens zo goed als geheel voor rekening van Camilla, want vader is veel van huis vanwege zijn werk als technicus op een booreiland. 

Nu Daniel niet meer op zijn moeder kan terugvallen, vertoont hij onhandelbaar gedrag. Wil niets van zijn vader weten, verstoort de rust en orde op school: het gaat niet lekker met hem. Vader krijgt de vinger er niet achter en komt tot de schokkende ontdekking dat hij eigenlijk helemaal niets om zijn zoon geeft. Het was Camilla's project, zo gaat hij denken. 

Na meermaals in de knel te zijn gekomen met de opvang en na nieuwe problemen op school besluit Kjetil definitief dat er iets moet gebeuren: hij gaat met Daniel terug naar Colombia, huurt een privéchauffeur in en gaat op zoek naar de biologische moeder. Hij hoopt daar meer liefde en warmte voor Daniel te vinden, want uiteraard wil hij het beste voor dat joch, hoewel dat niet per se met hemzelf erbij hoeft te zijn. 

Met : Kristoffer Joner, Marlon Moreno , Kristoffer Bech, Ellen Dorrit Petersen, Patricia Castaneda

 FIN - song : Sophie Ellis Baxtor/Carl Hanaghan - Starlight

The Squid And The Whale - Noah Baumbach

The Squid and the whale op IMDb (7,3)
 The Squid and the whale op Moviemeter (3,40)

Tamelijk leuk echtscheidingsdrama. Ja, dat klinkt natuurlijk gek maar ik heb toch echt menigmaal geglimlacht om de perikelen rond het gezin Berkman. Dat ligt uiteraard aan de insteek van de prettig ontregelende regisseur Noah Baumbach, een lichtend voorbeeld van de Newyorkse school van indie-filmers. Goed te doen dus, deze inmiddels al weer 17 jaar oude film. 

Vader Bernard en moeder Joan Berkman zijn beide schrijvers. Vader lijkt enigszins over het hoogtepunt van zijn succes heen, terwijl moeder juist een rijzende ster is. De hooghartige vader heeft last van jaloezie, maar dat heeft - zo blijkt al snel - ook andere oorzaken: moeder heeft er de afgelopen jaren enkele relaties op na gehouden. 

Het punt is bereikt dat het niet langer gaat en ze beleggen een familiemeeting waarin ze hun twee zoons het slechte nieuws van de aanstaande echtscheiding gaan vertellen. De zoons blijken elk voor zich een van hun ouders de schuld te geven : de oudste zoon kiest opzichtig partij voor zijn vader, de jongste blijft een moederskindje. De afgesproken gedeelde voogdij blijkt in de praktijk lastig uit te pakken als steeds een van de twee niet bij de ouder van het moment aanwezig wil zijn. Bovendien merkt oudste zoon Walt dat zijn eerste stappen op het liefdespad ook gekleurd worden door de ervaringen die zijn ouders hem hebben voorgeschoteld. De jongste staat zelfs totaal op het punt te ontsporen door op veel te jonge leeftijd bij tijd en wijle alcohol te drinken en iets te nadrukkelijk zijn seksualiteit te ontdekken. 

Het regent stekeligheden, het gezin moet stevige golven trotseren om op zoek te gaan naar rustiger vaarwater. 

Met : Jeff Daniels, Laura Linney, Jesse Eisenberg , Owen Kline, William Baldwin, Anna Paquin

 FIN - song : Lou Reed - Street Hassle

Birds of Paradise - Sarah Adina Smith

 Birds of Paradise op IMDb (5,9)

Birds of Paradise op Moviemeter (3,27)

Als je het van een afstandje bekijkt, lijken alle balletfilms een beetje over hetzelfde te gaan: de immens zware opleiding, de fysieke ongemakken, de geestelijke beproeving en de onderlinge competitie. Black Swan, And we danced, Girl: het is een lange reeks. Deze film past daar zo in, maar is lang niet zo goed als de drie titels die ik verkies te noemen. 

De jonge Kate - van eenvoudige afkomst- komt van het Amerikaanse platteland naar Parijs. Ze heeft een beurs gewonnen voor een opleiding aan de prestigieuze academie van madame Brunelle. Deze levert traditioneel veel dansers voor het Nationaal Ballet in Parijs. Kate zal gaan deelnemen aan een competitie van ongeveer een half jaar , waarvan aan het einde alleen de beste mannelijke en beste vrouwelijke danser een baan bij het NB zullen bemachtigen.  

Kate wordt kamergenoot van de arrogante Marine, de gedoodverfde favoriet voor de ene beschikbare vrouwelijke positie. Marine blijkt dochter te zijn van de rijke VS-ambassadeur in Frankrijk, haar moeder blijkt degene te zijn die het geld voor de beurs beschikbaar te hebben gesteld die Kate gewonnen heeft. 

Met Marine blijkt veel aan de hand, het is een complexe jonge vrouw. Gaandeweg de film leren we waarom zij zich zo afzet tegen madame Brunelle, tegen de competitie en tegen haar moeder. Kate en Marine sluiten een pact waarin ze afspreken samen op te trekken: of ze winnen sámen de prijs of ze winnen geen van beiden. De weken verstrijken, Kate stijgt in de rangschikking van de kanshebbers maar ze ervaart dat het steeds moeilijker wordt om de deal met Marine te handhaven. 

Met : Diana Silvers, Kristine Froseth , Jacqueline Bisset, Solomon Golding, Daniel Camargo, Eva Lomby, Alice Dardenne   

 FIN - song : Weyes Blood - Movies

Sovdagari (aka The Trader) - Tamta Gabrichidze

Sovdagari op IMDb (6,8)

The Trader op Moviemeter (3,23)
 

Oorspronkelijk was ik van plan een ritje te maken naar de filmzaal gisteravond, maar onzekerheid over de incubatietijd in de vriendenkring deed mij besluiten toch maar thuis de filmwereld in te duiken. Eerst even een korte film annex documentaire. Hetgeen een welkome afwisseling vormt met de meestal erg lange films van de laatste tijd (drie actuele films in roulatie die allen min of meer de tweeënhalf uur aantikken). Deze was 23 minuten en dat is voor wat men zeggen wil ook lang genoeg. Vooral als het zo mooi gefilmd is als deze, het camerawerk was prachtig. 

Gela is eigenlijk een ouderwetse marskramer. Met zijn kleine vrachtwagentje rijdt hij het haveloze, doch prachtige Georgische platteland af. Bij elk dorp (of: bij elke groep huizen die daarop beginnen te lijken) zet hij de deuren open: een laadbak vol met snuisterijen, kleding, speelgoed en praktische dingen ontvouwt zich. De straatarme bevolking kijkt met grote ogen naar de handelswaar en weet wat ze moeten leveren om een product te kunnen bemachtigen. Gela ruilt alleen voor aardappelen: voor sjaaltjes vraagt hij vijf kilo, voor laarzen en jassen al een stuk meer. De zwoegende bevolking mort en maakt zorgvuldige afweging: sparen ze zich eten uit de mond om hun huisraad op peil te brengen? 

Na twee dagen rondreizen zien we Gela terug in Tbilisi, alwaar hij in een paar uurtjes zijn vrachtwagen opnieuw leegschept: de stadsbevolking neemt zijn gehele voorraad aardappelen in no time af. Reden voor Gela om een nieuwe tocht naar het platteland voor te bereiden. 

Al Pacino, le Bronx et la Fureur (aka Het vuur van Al Pacino) - Jean-Baptiste Péretié

Het vuur van Al Pacino op IMDb ( 6,7)
 Het vuur van Al Pacino op Moviemeter (3,17)

Tamelijk volgzame documentaire over de beeldbepalende acteur Al Pacino. Zo als vele groten voor hem begonnen in het theater en na de academische lessen van Lee Strassberg overgestapt naar het witte doek. 

Al snel na zijn start wordt Pacino louter nog gevraagd voor hoofdrollen, waarin hij bijna altijd maniakaal met zijn karakter om gaat. Hij verzaakt nooit, trekt op magnetische wijze de camera naar zich toe. Niet gek ook dat hij een vriendschap ontwikkelt met Robert de Niro, een man die op dezelfde wijze zijn vak beoefent. 

Zoals gezegd is de documentaire vrij volgzaam en kritiekloos, is dus vast niet voor iedereen interessant. 

Met : Al Pacino

Red Joan - Trevor Nunn

Red Joan op IMDb (6,4)

Red Joan op Moviemeter (3,17)
 

Degelijke spionagethriller, maar dat kan natuurlijk moeilijk anders als Judi Dench er in speelt. Hoewel ze in deze film een relatief kleine rol heeft, bepaalt zij met haar klasse-acteerwerk helemaal de insteek van deze film: wie had kunnen vermoeden welke geheimen er achter deze oerdegelijke oma schuil gingen? De film is een op waarheid gebaseerde boekverfilming, maar goede casting doet hier het halve werk. Dench IS Rooie Sjaan.

Het jaar 2000. Ontspannen staat Joan Smith haar rozentuin bij te knippen waarna ze naar binnen schuifelt om thee te zetten. Een harde deurbel en even later een luide bons geven bij Joan een verschrikte, welhaast betrapte reactie. Al snel blijkt waarom. Joan wordt meegenomen voor verhoor op het politiebureau: recherche verdenkt haar ervan "Red Joan" te zijn , een dame die vanaf begin jaren 40 een decennium lang staatsgeheimen zou hebben doorgespeeld aan de Russen. 

1938. Joan is een briljante doch bescheiden natuurkunde-student , die op Cambridge in aanraking komt met een aantal rebelse studenten die het communisme prediken. Omdat Joan de bravoure van student Leo aantrekkelijk vindt, bezoekt ze een aantal bijeenkomsten. Al snel blijkt de hele politiek haar gestolen te kunnen worden, haar focus ligt op de mysterieuze Leo , die haar dan ook kundig inpakt. Langzaam doch gestaag probeert Leo informatie te ontfutselen aan Joan, die echter rechtlijnig en rechtvaardig blijft. 
Eenmaal klaar met haar studie wordt ze toegevoegd aan het  het team van Max, een briljante wetenschapper die met zijn team een wapen ontwikkelt dat een einde moet kunnen maken aan de onlangs uitgebroken oorlog. Joan levert hieraan een scherpe bijdrage, maar ziet ook al snel dat het een gevaarlijke kant opgaat waarbij zij de overmacht van het Westen kritisch bekijkt, ze heeft oog voor de noden en angsten van de "vijanden van het westen". Hiroshima en Nagasaki worden gebombardeerd met wapens en technologie waar ook Joan zich voor heeft ingezet.
Precies het goede moment voor Leo om weer op te duiken en het oude studievriendenclubje weer op het spoor van Joan te zetten. Hoewel Joan op dat moment gevoelens ontwikkelt voor haar leidinggevende Max is ze er toch van overtuigd dat zij mee moet gaan in het dramatische verhaal van Leo: ze begeeft zich op het spionage-pad. Een ambivalente houding heeft ze, maar ze is ervan overtuigd het goede te doen en zelfs te helpen om meer slachtoffers te voorkomen. Immers, als beide partijen over een afschrikwekkend wapen beschikken, zullen ze het toch niet meer tegen elkaar inzetten? 

Met : Judi Dench, Sophie Cookson, Stephen Campbell Moore, Tom Hughes , Tereza Srbova, Freddie Gaminara , Ben Miles

 FIN - song : George Fenton - Red Joan Theme - Postlude

My son - Christian Carion

My Son op IMDb (6,0)
 My Son op Moviemeter (2,89)

Degelijke actiethriller met een niet al te avontuurlijk script. Het acteerwerk is naar behoren, het is in goede handen bij de ervaren James McAvoy en de steeds gevarieerder wordende Claire Foy. 

Edmond haast zich. Zodra de veerpont is aangemeerd, racet hij met zijn auto naar de plaats delict. Zijn zoontje is verdwenen tijdens een kamp. Er wordt gezocht in het meer en in de heuvels maar geen spoor. Edmond inspecteert de cabin van waaruit zijn zoon verdween en doet de politie de suggestie dat zijn zoon gekidnapt kan zijn, gezien de staat van de spullen die zijn achtergelaten.

Al snel belandt Edmond in verdachte  hoek: hij is een afwezige vader die vaak lang in het buitenland vertoeft, reden waarom zijn vrouw Joan een scheiding inzette. Edmond doet riskant werk en is wellicht chantabel. Als hij de nieuwe partner van zijn vrouw afranselt om misschien van hem te horen wat hij weet van de verdwijning, belanden ze beiden op het politiebureau. 
Nadat Edmond de politie heeft weten te overtuigen van zijn onschuld en dat hij in deze zaak toch echt slachtoffer is, begint hij zijn eigen onderzoek. Hij bestudeert foto's van het kamp en komt tot een definitieve analyse: het is een kidnapping en hij weet zelfs in welke hoek hij de daders vermoedelijk moet zoeken. Een riskante pad dat hij opgaat, maar hij doet alles om zijn zoon terug te krijgen. 

Met : James McAvoy, Claire Foy, Gary Lewis, Tom Cullen

 FIN - song : Laurent Perez del Mar - I;m gonna come back

Choses secrètes (aka Secret Things) - Jean-Claude Brisseau

Choses Secrètes op IMDb (6,1)

Choses Secrètes op Moviemeter (3,04)

Seks is een wapen. De jonge Sandrine krijgt dat in de gaten als ze vanaf haar plekje achter de bar haar collega Nathalie een opwindende zelfbevrediging-act ziet weggeven waardoor de gemoederen in het theaterbarretje danig verhit raken. Als de dames weigeren op verdere verzoeken van de bareigenaar in te gaan, worden ze op straat gegooid. Weg inkomsten, weg bestaanszekerheid. 

De twee smeden een duivels plan. Ze ontwikkelen een vorm van verleiding die dusdanig onweerstaanbaar zal zijn dat de mannen (altijd mannen) die het voor het zeggen hebben genoeg steken zullen laten vallen om de dames een machtspositie te laten veroveren. Nathalie is de lerares, Sandrine de gretige leerling. Het begint met straatacts , met heimelijke vervulling van hun lusten op metrostations en bordessen. Zo stiekem mogelijk, maar net opvallend genoeg om aandacht te trekken.

Als zij eenmaal hun act geperfectioneerd hebben, begint het grote werk. Ze gaan op zoek naar mannen met macht, naar directeur en managers die na een gestage inwerkperiode ongetwijfeld gaan vallen voor de al dan niet subtiele verleidingskunsten van de dames. Sandrine werkt zich op tot privésecretaresse van een manager op een handelsbureau, die ze langzaam maar zeker haar web weet in te trekken. Als deze monsieur Delacroix eenmaal losgeweekt is van vrouw en gezin en niet meer zonder hunkering kan functioneren, zet Sandrine de stap naar het volgende station: de baas van Delacroix is de onuitstaanbare én onweerstaanbaar knappe Christophe, zoon van de grote directeur. Christophe is een verwend ventje met duivels morbide trekjes die al snel laat blijken dat hij het spel van de dames misschien wel beter kan spelen dan zij zelf. 

Met : Sabrine Seyvecou, Coralie Revel , Roger Miremont, Fabrice Deville, Blandine Bury   

 FIN - song : John Eliot Gardiner - Funeral Sentences for the death of Queen Mary II Z.27

House of Gucci - Ridley Scott

House of Gucci op IMDb (6,8)
 House of Gucci op Moviemeter (3,36)

Dik tweeënhalf uur is er nodig om het verhaal te vertellen van de familiaire perikelen van de Gucci-familie, het befaamde modehuis voor de rijkjes. Waarom er zoveel tijd nodig is om dit verhaal aldus te vertellen is me een raadsel, het had zeker een uur korter gekund. Ik kwam dan ook niet geheel tevreden uit de zaal, mede doordat er te weinig lichtpunten in zitten. Adam Driver maakt de juiste transformatie door, Al Pacino is - as ever - heerlijk schmierend, Jeremy Irons stelt nooit teleur maar dat is het dan ook wel. Lady Gaga is geen schim van de sprankelende actrice die ze in "A star is born" neerzette, ze overacteert. En hoe verschrikkelijk is het om alle acteurs de gehele film Engels met een nep-Italiaans accent te horen spreken, het irriteert al snel. Jammer, jammer, want het verhaal is eigenlijk een klassiek koningsdrama en dat kijkt doorgaans lekker weg. 

Patrizia Reggiani is een eenvoudige, doch ambitieuze typiste in het vrachtwagenbedrijf van haar vader. Wanneer ze op een feestje een toevallige ontmoeting heeft met Maurizio Gucci, de jonge telg uit het rijke modeontwerpersgeslacht, zet ze alles op alles. Aanpappen en vasthouden, simpeler kun je haar strategie niet omschrijven. Maurizio is een stijve hark die studeert voor advocaat en eigenlijk helemaal die rare modewereld niet in wil. Wanneer hij dan ook met Patrizia "op zicht" komt bij zijn vader veroordeelt die zijn keuze met een verstoorde vader-zoon verhouding tot gevolg. Maurizio komt tot leven in het eenvoudige arbeidersmilieu van de familie van Patrizia, maar die denkt daar zelf heel anders over. Ze legt contact met Maurizio's oom Aldo, in een poging om haar man weer het imperium binnen te krijgen. En daar uiteraard zelf haar eigen rol in te gaan spelen.

Patrizia is overduidelijk manipulatief, maar niet zonder effect. Aldo heeft ze al ingepakt, ze laat haar man zich nog net op tijd met zijn vader verzoenen om nog net op tijd de erfenis zeker te stellen. Langzaam aan ontdooit de onzekere Maurizio en manifesteert hij zich meer en meer als de redder van een modegigant in problemen. Dat zorgt echter langzaam maar zeker ook voor een verwijdering tussen hem en zijn vrouw, die bij hem de aandacht voor zijn gezin meer en meer ziet verslappen. Dat laat ze niet zomaar gebeuren. 

Met : Adam Driver, Lady Gaga, Al Pacino, Jeremy Irons , Jared Leto , Salma Hayek

 FIN - song : Tracy Chapman & Luciano Pavarotti - Baby can i hold you

Burlesque - Steve Antin

Burlesque op IMDb (6,4)

Burlesque op Moviemeter (3,09)

Een draak van de film, maar daar zal de liefhebber anders over denken. Een videoclip van ongeveer anderhalf uur. Om de overgang naar de volgende liedjes soepel te laten verlopen is er een verhaaltje tussen gemixt, zodat de film toch nog op een bepaalde manier een plot lijkt te bevatten. Alle puzzelstukjes bij elkaar, paar grote namen er nog bij en produceren maar. 

Ali is serveerster in een kroeg in Iowa. Ze zit in geldnood en is het zat dat haar baas slecht en te laat betaalt. Dus zegt ze op , volgt het "Go West" adagium op en reist naar Los Angeles. Op haar zoektocht naar werk komt ze langs een burlesque-theater waar ze al direct haar zinnen op zet: dáár wil ze werken, dáár wil ze op het podium staan. Dat gaat natuurlijk niet zomaar. Ze begint als serveerster (joh!) maar grijpt haar kans als er een conflict ontstaat tussen de bedrijfsleidster en haar leading danseres. 
Ze blijkt het allemaal best ok te kunnen, dat zingen en dansen en ze verovert een centrale podiumplek. In de tussentijd vertoeft ze in het appartement van de barkeeper, die weliswaar een oogje op haar heeft maar nog betrokken is in een andere relatie. Als Ali dus op het podium de aandacht trekt van een rijke investeerder (die zijn zinnen heeft gezet op het aankopen van het pand waarin het burlesque-theater zich bevindt) , hapt ze aanvankelijk toe maar al snel blijkt ook dat een lege huls. Het podium en de medewerkers voelen steeds meer als familie, ze moet alleen nog een paar heuveltjes over. 

Met : Christina Aguilera, Cher, Stanley Tucci , Cam Gigandet, Eric Dane

 FIN - song : Christina Aguilera - The Beautiful People 

Girl - Lukas Dhondt

Girl op IMDb (7,1)
 Girl op Moviemeter (3,52)

Wat een enorme tour de force, wat een fascinerende acteerprestatie. De jonge Victor Polster geeft een ongelooflijk intieme inkijk in de veranderingen die een jonge jongen ondergaat die altijd een meisje heeft willen zijn. Een nieuwe naam is er al: Lara. Haar broertje heeft er enige moeite mee maar haar vader is ongelooflijk meelevend. 

Terwijl ze met grote regelmaat - samen met haar vader - gesprekken heeft met de chirug die haar transitie moet realiseren, probeert ze ondertussen aangenomen te worden op de balletacademie. Haar medeleerlingen weten in welke fase ze zich bevindt, hetgeen tot allerlei lastige vragen en situaties leidt maar Lara lijkt het allemaal te kunnen handlen. 

De opleiding is zwaar en Lara vraaagt veel van haar lichaam. Zo veel dat haar getergde fysiek de uiteindelijke operatie in de weg kan gaan staan en kan leiden tot uitstel. "Dat nooit" denkt Lara en ze neemt een verregaand besluit. 

Erg goede film. Erg direct, zeer intiem, dicht op de huid: allemaal elementen die je diep het verhaal in trekken.

Met : Victor Polster , Arieh Worthalter

Alles op tafel - Will Koopman

Alles op tafel op IMDb (6,9)

Alles op tafel op Moviemeter (3,32)

Op aandringen van mijn vrouw deze toch maar gekeken. Ons abonnement op Prime verloopt binnenkort, dat was 1. Maar belangrijker was dat ik - na het tot twee keer toe bekijken van het originele verhaal - geen zin had in een RTL-versie van Linda de Mol-gezelligheid. Ik trek haar niet zo goed, voor mij is ze een zakenvrouw die zich niet op het acteervak zou moeten richten. Maar oke, het was op haar initiatief dat er een Nederlandse versie kwam van dit fascinerende en intrigerende verhaal. Die credits geef ik haar dan maar. Tenslotte: ik kan weer wél heel goed tegen Promenade-prominenten Diederik Ebbinge en Eva Crutzen en in deze film vond ik zowaar Waldemar Torenstra ook een positieve uitschieter. Dan weet u een beetje in welke hoek ik sta. 

Iedereen heeft geheimen. Hoe goed men elkaar ook denkt te kennen, langjarige huwelijken maar ook kersvers bruisende relaties blijken toch allemaal hun verscholen hoekjes te hebben waarin eenieder in meer of mindere mate van onschuld iets stiekem doet. Niets nieuws, niet echt een probleem. Totdat het een probleem wordt. 

Aanvankelijk is er bij de vriendengroep die we deze avond volgen nog helemaal niets van te merken. Elk stel bereidt zich op zijn eigen wijze voor op een etentje met de vriendengroep die al jaren samen is. Het stel met relatieproblemen doet dan anders dan het stel dat juist problemen met hun opstandige puber heeft, dat het weer anders doet dan het tamelijk verse stel dat dagelijks vonkende seks heeft en bezig is om zwanger te geraken.
Als ze eenmaal aan tafel zitten, is het wachten op vriend Ben die deze avond zijn nieuwe liefde zal introduceren. De teleurstelling is groot als hij alleen komt omdat zijn partner buikgriep zou hebben. Na de nodige stekelig- en spitsvondigheden over en weer besluit men over te gaan tot het spelen van een riskant spel: om aan te tonen dat zij niet allen geregeerd worden door de omgang met hun mobiele telefoon gaan die telefoons op tafel. Alle binnenkomende berichten en telefoontjes zullen in het openbaar moeten worden afgehandeld, voorgelezen of op speaker worden uitgesproken. Beetje bij beetje komt naar voren dat elke disgenoot zijn of haar redenen heeft om bepaalde zaken voor de anderen te verzwijgen. 

Met: Diederik Ebbinge, Eva Crutzen , Waldemar Torenstra, Ramsey Nasr, Lies Visschedijk, Peter Paul Muller, Linda de Mol , Aiko Beemsterboer 

 FIN - song : Talison Ruan - Reggae o Som do Maranhao