Matthias et Maxime - Xavier Dolan

Matthias et Maxime op IMDb (6,8)
 Matthias et Maxime op Moviemeter (3,31)

Gisteravond herzien, ook een van de reeks opgenomen films die bijna zou vervallen (mogelijk binnenkort ook weer een keer "La Haine"). 
Het blijkt toch maar weer dat een film in de zaal meer indruk maakt dan thuis op de bank. Wellicht toch teveel afgeleid door op schoot springende katten, geluiden van buiten et cetera. Daardoor maakte de film iets minder (maar toch nog voldoende) indruk dan de eerste keer dat ik m zag. Xavier Dolan blijft een wonderlijk regisseur, een kundig regisseur vooral. Hij kan je in een verhaal trekken. 

Mijn recensie van destijds: BEGT: Matthias & Maxime - Xavier Dolan

FIN - song :  Phosporescent - Song for Zula

Laatste Ronde - Boris Paval Conen

 

Laatste ronde op IMDb (7,1)

Laatste ronde op Moviemeter (2,83)

Als vriendschapsfilm voldoet deze aan alle criteria, maar de kijker wordt niet verrast. Hoeft ook niet altijd he, de film is op zich best onderhoudend en de acteurs hebben er allemaal zichtbaar lol in. Maar als je deze als opvolger van "Ventoux" wilt zien, dan valt die vergelijking in het nadeel van de "Laatste ronde", die losjes gebaseerd is op het boek "Ferrara" van Bert Wagendorp. Als je de verwachtingen niet al te hoog opschroeft, zie je een aardige film die volbloed Nederlands is. 

De mannen worden ouder en strammer. Maar de vriendschap staat nog fier overeind. Daarom reist het trio David, André en Bart naar België, waar vriend Joost ergens op het platteland een bouwvallige bistro heeft gekocht. Die bistro, die zit voorlopig alleen nog in zijn hoofd, voor nu kijken we naar een gammel en lekkend landhuis waar hij zijn oude maten heeft uitgenodigd.

De drie besluiten te blijven om Joost te gaan helpen: André heeft Joost sowieso geld geleend dus wil ook wel ervaren wat zijn maat ermee doet. De verbouwing is een helse klus, zeker voor vier heren op leeftijd. Vooral David moet veel vanaf de zijlijn toekijken omdat hij het allemaal niet meer zo kan opbrengen. Wel is hij degene die voor verrassing zorgt: hij heeft Bart's dochter uitgenodigd in het verblijf. Zij kan dan mooi haar muziekstudie voortzetten en in de overige uren wat sociale warmte (en fijne maaltijden) brengen in het groepje. 

De vriendschap komt natuurlijk onder spanning te staan door de werk- en financiële stress, maar nog meer door het bijzondere geheim dat van een van hen aan het licht komt.

Met :
Leopold Witte    Leopold Witte

Wim Opbrouck    Wim Opbrouck

Wilfried de Jong    Wilfried de Jong

Reinout Bussemaker    Reinout Bussemaker

Rosa Kreulen    Rosa Kreulen

FIN - song :  Kyka - Cold hugs

Gezien in : Cinema Oostereiland

Benedetta - Paul Verhoeven

Benedetta op IMDb (6,7)
 Benedetta op Moviemeter (3,21

Bijna een jaartje geleden al een keer van de filmzender opgenomen, nu dan toch maar herzien. En ja hoor, weer had ik het gevoel te kijken naar een echte film. Naar een verhaal dat bij vlagen gierend uit de bocht gaat maar dat ook mooi de dingen raakt die al eeuwen de wereld draaiende houden. 
Twee heerlijke actrices komen daarin tegenover elkaar te staan: ik kijk graaf naar Virginie Efira, ik kijk graag naar Charlotte Rampling.

Mijn recensie van destijds (1921) : https://begt.blogspot.com/search?q=benedetta

FIN - song :  Anne Dudley - Extraordinary Accusations

S10 - dat het goed blijft gaan met mij - Linda Hakkeboom/Rolf Hartogensis

S10- dat het goed blijft gaan met mij op Moviemeter (3,17)
 S10 - dat het goed blijft gaan op 2DOC

Zo, wat een power. De breekbare zangeres S10 (Stien den Hollander) komt in deze documentaire naar voren als een jonge sterke vrouw die haar gevoeligheden tot haar kracht heeft gemaakt. In de documentaire "S10- dat het goed blijft gaan met mij" wordt ze gevolgd tijdens haar reis naar het Eurovisie-songfestival van 2022 ( in Turijn) en vooral wat er daarna met haar gebeurt. 

S10 heeft er nooit een geheim van gemaakt dat ze moeilijke tienerjaren doormaakte. Depressie, opnames, wanhoop, GGZ: the whole shebang. Ze verwerkt haar gedachten en gevoelens in haar teksten, die ze op een eigen manier in hiphop-songs weet te verwerken. Haar eerste plaat vestigt al dusdanig de aandacht op haar dat ze wordt gevraagd voor het songfestival. Daar brengt ze het - ook door mij zeer gewaardeerde- epische "De Diepte".  Ze komt in een mallemolen van aandacht terecht: succes is natuurlijk fijn maar camera's, journalisten, meet&greet-fans alsmede touren en optreden op grote podia vreten haar leeg. Daarnaast moet ze voor het eerst ook zelfstandig gaan wonen. Niet niks. 

De docu toont van hoever zij komt om hier te staan, hoe eigenzinnig ze daarin haar weg kiest en hoe ze- samen met haar manager en met haar hartsvriendin Froukje - de stormen doorstaat. Petje af voor een jonge vrouw die haar eigen keuzes maakt en daardoor haar moeilijke momenten kan afwisselen met euforisch goede momenten. "Ik zit diep maar ik wil jou niet laten gaan." Dat dus.

The Survivor (aka Harry Haft) - Barry Levinson

The Survivor op IMDb (6,7)
 The Survivor op Moviemeter (3,25)

De gruwelverhalen van Auschwitz en de Holocaust zijn al op veel manieren verteld, ook in films. Soms denk je dat je het allemaal wel gezien hebt, maar dan duikt er toch weer eentje op met een invalshoek die je niet kende. En het erge eraan is: het is ook nog eens waargebeurd, het verhaal van Harry Haft speelde echt. Soms denk je dat het nu allemaal wel verteld is, maar nee, het moet blijven worden verteld. Barry Levinson kan dat.

Hartzko Haft is gelukkig een sterke vent, hij kan het onmenselijke sjouwwerk in het vernietigingskamp Auschwitz-Birkenau redelijk aan. Dat geldt niet voor iedereen. Wanneer een medegevange bijna bezwijkt en door zijn knieën zakt tijdens het zware werk, neemt Harry een enorm risico door tussen hem en de Duitse bewaker in te gaan staan. Sterker nog: wanneer het uit de hand loopt, slaat Harry er op los. De bewaker krijgt slaag en moet de man met rust laten. Harry rekent erop dat hij daarop geëxecuteerd zal worden maar dat pakt anders uit. 

De commandant heeft met een glimlach toegekeken terwijl Harry de bewaker tegen de vlakte sloeg. Hij vond het vermakelijk en inderdaad, hij gaat hier vermaak van maken. Hij stelt Harry voor dat hij op de feestavonden van het bewakend personeel zal gaan boksen. Tegen medegevangenen. De winnaar leeft, de verliezer wordt geëxecuteerd. Harry walgt van deze onmogelijke "Sophie's choice" , maar merkt al snel dat er medegevangen zijn die als een verlossing zien als ze na een bokspartij uit dit helse leven worden bevrijd. Het levert hem een gruwelijke reeks van winstpartijen op, niet iets wat je op je bokspalmares genoteerd wilt zien.

1949, VS. Harry heeft het kamp overleefd en probeert zijn weg te vinden. Met regelmatig denkt hij terug aan Leah, de vrouw die hem mentaal door het kamp heen heeft geholpen. Hij weet niet of ze nog leeft of waar ze leeft. Hij ziet maar 1 manier: de publiciteit zoeken. Met behulp van een journalist en vooral die van de behulpzame Mirjam, die bij een onderzoeksinstituut werkt, kondigt Harry groots aan dat hij wil gaan boksen tegen de dan regerend wereldkampioen Rocky Marciano. Kansloos natuurlijk, maar hij haalt wel de kranten. Steeds meer stukjes van de puzzel worden gelegd.

Met ; Ben Foster, Vicky Krieps, Peter Sarsgaard, Danny de Vito, Billy Magnussen

Hit man - Richard Linklater

 Hit man op IMDb (7,5)

Hit Man op Moviemeter (3,52)

Vanaf gisteren in roulatie, deze. Gelijk maar meepakken, dacht ik. Eerdere film van Richard Linklater lieten bij mij een goed gevoel achter, dus ik kon hier probleemloos instappen. Dat bleek te kloppen, al heeft deze film niet de brille van "Boyhood" of de gehele "Before..."-reeks. Maar wellicht is het ook niet eerlijk om deze met dergelijke grootheden te vergelijken. Op zich zat ik naar een aardig soepele film te kijken die zich met name aan de uitwerkingzijde van het plot van zijn goede kant liet zien. En dat terwijl het plot op ware gebeurtenissen gebaseerd is( de hoofdpersoon van deze film, Gary Johnson, heeft echt bestaan). 

Tergend saai vinden zijn leerlingen hem, deze Gary Johnson. Een leraar filosofie/psychologie aan een highschool, een Honda Civic onder de kont met een grote interesse voor planten en techniek. Niet bepaald the student's dream, deze droogkloot. 

Wat niemand weet, is dat meneer Johnson in zijn vrije tijd politiefunctionaris is. Hij werkt mee aan een team dat door het undercover inzetten van hitmen veel potentiële moorden voorkomt. Johnson kennis van de psychologie wordt daarbij gekoppeld aan zijn technische inzichten. Gaat al jaren goed, maar plots verandert Johnson's rol: in plaats van achter die schermen moet hij de huurmoordenaar spelen die de val voor de potentiële misdadiger moet zetten. 

Hij blijkt dat dermate goed te doen dat de op non-actief gezette voorganger voorlopig niet terugkeert, Johnson mag het blijven doen. Menig kandidaat-misdadiger wordt hiermee gegrepen voordat deze kan toeslaan. Johnson speelt de saaie bonestaak op zijn highschool, maar vindt in zijn Jambers-bestaan daarbuiten veel voldoening. Tot hij de mooie Madison tegenkomt, die haar agressieve man wil laten ombrengen. Johnson praat dat uit haar hoofd en gaat daarmee zijn politieboekje ver te buiten. En gaat daarmee zelfs verder als hij later - op haar initiatief- een relatie met haar aanknoopt. Hij moet de rol van zijn leven spelen om niet bij de recherche door de mand te vallen. 

Met : Glen Powell, Adria Arjona, Austin Amelio

FIN - song :  Allen Toussaint - Cast your fate to the wind

Gezien in : Cinema Oostereiland

To Leslie - Michael Morris

To Leslie op IMDb (7,1)
 To Leslie op Moviemeter (3,41)

Nou, dat was geen makkie. Gisteravond - na terugkeer uit de filmzaal - op de bank nog even een filmpje aangeklikt. En dat was doorbijten met deze. Gelukkig hield ik vol want aan het eind kende het schreeuwerige verhaal toch nog een ontwikkeling die de kijker opmonterde. Niet dat de ontwikkeling verraste, maar het was wel heel welkom na de heftige start.

Waarom dan heftig? Nou, het verhaal van Leslie is aan alle kanten een mislukt verhaal: na het winnen van een grote loterij zakt ze volledig door het ijs. Ze verwaarloost de zorg voor haar zoon en leeft van party naar party. De drank krijgt haar in de greep, ze is niet meer tot normale sociale omgang in staat en laat uiteindelijk haar zoon in de steek. 

Die doet - als zijn moeder jaren later haveloos, laveloos én dakloos p de stoep staat- alsnog een poging om met haar in contact te komen. Hij neemt haar op in zijn huis en probeert afspraken met haar te maken, maar daarvoor is Leslie te ver van het pad afgedreven. Ook hij gooit haar op straat, waarna er een jammerlijk einde voor een verloren vrouw zich aftekent. Totdat..

Totdat ze in contact komt met de - in de goede zin van het woord - innemende Sweeney, een motelmanager die haar tegen beter weten in een baantje aanbiedt. Hij moet geduld hebben maar na de zoveelste katharsis heeft zelfs Leslie door dat ze niet langer zo kan handelen. Leslie en Sweeney slaan, struikelend en weer opstaand, de handen inéén in een laatste poging om van Leslie een mens te maken.

Met : Andrea Riseborough Marc Maron, Allison Janney

FIN - song :  Patty Griffin - Angels are falling

Life itself - Dan Fogelman

 Life itself op IMDb (6,9)

Life itself op Moviemeter (2,94)

Gisteren teruggezien. Was eerst nog niet helemaal zeker of ik deze nu wel of niet gezien had (quotum regelen, Begt! ) , des te blijer ben ik dat ik nu achteraf op dezelfde conclusie uitkom als destijds: het begin is ijzersterk, nog steeds. Naarmate de film in meerdere delen raakt opgeknipt, wordt de film wat romantischer van toon en komt mijn interesse in de knel. 
En ik laat me toch steeds weer verrassen door het acteerwerk van Oscar IsaacOscar Isaac, die ik in de ene rol een mooiboy vind en in de andere een psychopaat. En soms allebei. 

Mijn recensie van destijds:recensie 2018 Life Itself

The Braid (aka La Tresse) - Laetitia Colombani

The Braid op IMDb (7,2)
 The Braid op Moviemeter (3,30)

Sterke film, sterker dan ik verwacht had. En zelfs sterker dan ik enige tijd tijdens het ondergaan van de film gedacht heb. Dat duidt dus op een ijzersterk einde, waarin de aanloop van het script uiteindelijk de lijnen op een knappe manier samenbrengt. Ik was aangenaam verrast.

The Braid is een drieluik, een mozaïek. Drie verschillende verhalen, alle drie over vrouwen die hun eigen pad kiezen in moeilijke omstandigheden, drie verschillende delen van de wereld. Het betekent dat je als kijker veel moet schakelen om de draad van de respectievelijke steeds weer op te pakken, maar het werkt.

In India stappen we in de armoedigewoning van Smita, een vrouw uit de laagste kaste van de "onaanraakbaren", die het maar niet wil pikken als ze ziet dat haar dochter niet de scholing krijgt die ze nodig heeft. Het pesten, de vernedering en de zucht naar kennis van haar kind worden haar teveel: ze neemt de donatie die ze aan de spiritueel leider heeft geschonken weer terug en begint aan een lange reis naar het zuiden van het land: daar wil ze naar de tempel op de berg, waar de goden haar gebeden voor een goede toekomst voor haar lieve Lalita moet verhoren. Ze heeft een plan maar moet daarvoor wel haar man tijdelijk achterlaten voordat ze aan de hachelijke (en dure) reis begint.

In Italië komen we terecht in het atelier van de familie van Giulia. Ze is vaders lievelingetje en werkt hard om haar pappa niet teleur te stellen. Haar wereld stort in als haar vader een beroerte krijgt en comateus in het ziekenhuis belandt. Uren zit ze aan zijn bed, hem voorlezend uit haar favoriete boeken. Ondertussen probeert ze het zieltogende pruiken-bedrijfje van haar familie draaiende te houden. Dat blijkt niet eenvoudig want pappa zat diep in de schulden. Net op dat moment ontmoet ze de vriendelijke Kamal, een Indiase immigrant die bezig is de Italiaanse taal te leren. Terwijl haar familie liever ziet dat ze met een welgestelde jeugdvriend gaat trouwen (en daarmee de famiy business moet redden) beraamt ze samen met Kamal heel andere plannen.

In Canada belandden we in de harde advocatenwereld van Sarah, een hardwerkende alleenstaande moeder die te weinig tijd heeft voor haar privéleven omdat ze kandidaat is om het chique kantoor op termijn over te nemen van de oprichter. Haar kinderen zijn achterbankkinderen geworden die veel te weinig van hun moeder te zien krijgen terwijl ze daar dagelijks hun behoefte over uitspreken. Dan slaat het noodlot toe: Sarah krijgt de diagnose borstkanker, net als haar moeder eerder kreeg. Dit kan ze niet gebruiken, niet nu. Ze stopt het bericht weg, verzint een uitvlucht voor de baas waardoor ze twee weken vakantie kan opnemen om eventjes de ingreep te regelen. Dat pakt natuurlijk anders uit, ze moet bezinnen en pas op de plaats maken. Met alle gevolgen van dien.

Met: Mia Maelzer, Sajda Pathan, Fotini Peluso, Avi Nash, Kim Raver, Sarah Abbott

FIN - song :  Ludovico Einaudi - The Braid (la Tresse)

Gezien in : Cinema Oostereiland

Hunger - Sitisiri Mongkolsiri

Hunger op IMDb (6,6)
 Hunger op Moviemeter (3,31)

Na de glorietijden van de feestelijke eetfilms konden we er natuurlijk op wachten dat er ook films zouden verschijnen over de minder prettige kant van de culinaire wereld. We keken eerder al naar "The Menu" en "Boiling Point", de film waarover u hieronder gaat lezen past prima in dat rijtje: de spanning loopt in de richting van een thriller, daarnaast zit er een fors psychologisch tintje aan deze film die ook laat zien hoe fijn de Aziatische golf tegenwoordig aan het rollen is in filmland. Goed te doen derhalve.

De bescheiden Aoy is de belangrijkste spil in het familierestaurant van haar vader: hoewel men traditionele Thaise gerechten serveert, weet Aoy de standaard hoog te leggen. Dat valt op, op een dag wordt ze benaderd door een medewerker van de beroemde chef Maitre Paul: of ze voor hem wil werken.

De beslissing valt haar zwaar, maar Aoy stapt toch in de strenge wereld van de meesterchefs. Ze wil speciaal zijn en dat gaat haar in pappa's keuken niet lukken. U snapt: dat wordt een lange weg, ze wordt afgesnauwd en afgemat door een militaristische én snobistische meesterkok. Hij vraagt álles van haar, ze moet zich helemaal geven anders gaat ze het niet redden in de culinaire top. 

Aoy zwicht echter voor haar principes, als ze ziet dat Paul onorthodexe regels toepast en daarbij wetten overtreedt. Ze stapt op en gaat via een investeerder zelf een keten opzetten. Waarbij ze, u snapt het, uiteraard op een culinair feest weer tegenover meneer Paul komt te staan. Het wordt een erop-of-eronder wedstrijd: gaat Aoy voor de (culinaire) roem of kiest ze toch voor de vertrouwdheid van haar familie en culturele achtergrond?

Met : Chutimon Chuencharoensukying, Napochai Chaiyanam, Gunn Svasti Na Ayudhya

Onder het hart - Nicole van Kilsdonk

Onder het hart op IMDb (6,1)
 Onder het hart op Moviemeter (2,85)

Nederlandse romkom's, ik vermijd ze waar het kan. Dat wordt al anders als het een tragikomedie wordt die als een van de weinige films op de Nederlandse televisie voorbij komt (want films met reclameonderbreking kijk ik niet, bovendien betalen de streamingdiensten zoveel meer voor filmrechten dat de publieke omroepen zo vaak achter het net vissen dat ze het maar opgeven.). Maar goed: zo af en toe komt er een voorbij die ik aanklik, helemaal als een aantal acteurs een pré bij me hebben. Dat was hier het geval: sinds "Zusje" kan mevrouw van Kooten natuurlijk geen kwaad meer doen, daarnaast vind ik meneer Koen de Graeve een aangename verschijning in de films die ik met hem zag. "Play" was dus het devies.

De bescheiden arts Luuk is net gescheiden en loopt met zijn dochters door een prachtige vlindertuin. In zijn onhandigheid verplettert hij een zeldzame vlinder, hetgeen hij van zijn dochters natuurlijk moet melden bij de dienstdoende verzorger. Masha, de verzorger in kwestie, kijkt hem fronsend aan maar accepteert zijn stuntelige excuus. 

Luuk loopt dermate in zijn hoofd met deze gebeurtenis (en vooral met deze ontmoeting) dat hij in zijn eentje terugkeert naar de plek des onheils, hij kan zijn interesse voor Masha niet onder stoelen of banken steken. Het knettert al snel tussen die twee en Masha, de langdurige vrijgezel, bereidt zich al voor op een leven samen. 

Daarbij heeft ze twee zaken nog niet meegerekend: weerstand bij Luuk's dochters en bij zijn ex (al was dat al een beetje ingecalculeerd) maar ze heeft helemaal niet kunnen bedenken dat die zonnige toekomst versluierd wordt door een plotselinge diagnose bij Luuk: hersentumor. 

De periode van het ziekteproces wil ze graag met Luuk doorbrengen, maar ze moet dit delen met diens ex en vooral met diens opstandige dochters. De vier vrouwen zoeken een weg, terwijl Luuk wanhopig probeert zijn leven in harmonie af te ronden voordat hij dit niet meer kan.

Met: Kim van Kooten, Luuk de Graeve, Lies Visschedijk, Frank Lammers, Merel Polat

The Current War- Alfonso Gomez-Rejon

The Current War op IMDb (6,5)
 The Current War op Moviemeter (2,85)

Helaas een wat warrige film, maar het gegeven blijft razendinteressant. Want deze film gaat niet over een huidig plaatsvindende oorlog (nou ja, misschien toch een beetje), nee, het woord "current" moet je hier vertalen in de zin van "stroom". En dan meer specifiek: electriciteit. We kunnen het ons haast niet meer voorstellen, maar er was een tijd waarin men overwoog het eeuwenoude kaarslicht te vervangen door een nieuwe vorm van energie. Terug naar die tijd.

1880, VS. Thomas Alva Edison heeft inmiddels al de eerste geluidsopnamen uit de geschiedenis van de mensheid op wasrol vastgelegd, maar zijn tomeloos gevulde hoofd draaft verder. Om maar niet te zeggen "dóór", Hij is bezig met de uitvinding van de gloeilamp: als dit werkt, kan hij zijn uitvinding verkopen aan welke stad dan ook. Steden, die daarmee hun eigen wijken in het licht kunnen zetten. 

Op hetzelfde moment, iets verderop in de VS, loopt een man rond met een vergelijkbaar idee: George Westinghouse denkt ook hard na over de verlichting van de wereld, maar baseert zijn ideeën op het gebruik van gaslicht. Westinghouse is een betere handelaar dan Edison, maar Edison is de betere uitvinder. Om die reden gluurt Westinghouse stevig over de schutting bij Edison: hij snapt dat electriciteit een goedkopere vorm van energie gaat worden, zeker als hij dat koppelt aan de waterkracht van bijvoorbeeld de Niagara Watervallen. 

Terwijk Edison een hoge moraal vasthoudt en zijn uitvindingen weigert te gebruiken voor gewelddadige doeleinden (jaja, de electrische stoel is zo'n toepassing), handelt Westinghouse sneller. Letterlijk: hij haalt gemeentes over door het gebruik van wisselstroom te promoten, een idee dat hij van de ook al zo fameuze Nikola Tesla heeft geleend. Tesla is oud-werknemer van Edison en neemt - na teleurstellende ervaringen met zijn baas - wraak door zijn idee min of meer weg te geven aan diens concurrent. Terwijl Edison waarschuwt voor de gevaren van wisselstroom (en daarmee vasthoudt aan het kostbare gelijkstroom), verliest hij de ene deal na  de andere aan de voortvarender Westinghouse. Beide mannen koesteren hun reputatie, beide mannen schaden noodgedwongen die van elkaar.

Met: Benedict Cumberbatch, Michael Shannon, Tuppence Middleton, Matthew Macfadyen, Nicholas Hoult

Temblores (aka Tremors) - Jayro Bustamente

Temblores op IMDb (6,6)
 Temblores op Moviemeter (3,25)

Gaandeweg het verhaal werd deze film steeds sterker. Wellicht omdat ik mensen ken die in een vergelijkbare situatie hebben verkeerd, maar die gelukkig niet een kerkelijke druk hebben ervaren om "te genezen". 

Pablo worstelt ermee. Hij loopt keurig binnen de lijntjes van de evangelische samenleving waarin hij zich bevindt. Dikke baan, mooie vrouw, twee schatten van kinderen. Maar hoe lang gaat dat goed? Hij kan niet langer zijn homoseksuele gevoelens ontkennen en bezoekt met enige regelmaat stiekem een gaybar.

Zijn familie is ontregeld, zijn schoonfamilie is ontregeld als zijn gedrag op een gegeven moment naar buiten komt. Hij wordt de deur uit gezet door zijn vrouw, die de gekwetste eega speelt maar vooral bang is voor de schaamte die haar vanuit de kerk en de gelovige omgeving worden aangepraat. Niemand denkt aan Pablo, het draait louter om de jammerende ouders, de pijnlijke verlatingsgevoelens van de vrouw en om de kinderen die helemaal niet snappen waarom papa opeens op bezoek komt in  plaats van bij hen woont.

Want dat is de onverbiddelijke consequentie van Pablo's coming out: hij mag zijn kinderen niet meer zien, zijn baan raakt zelfs op de tocht en hij hoeft zich in de kerk al helemaal niet meer te vertonen. Zijn vrienden praten op hem in om vooral zijn eigen geluk na te streven, maar gaandeweg ziet Pablo nog maar één uitweg: wil hij zijn kinderen ooit nog zien, dan moet hij zijn privé-gevoelens ontkennen en opzij zetten.

Met: Juan Pablo Olyslagerr, Diana Bathen, Mauricio Armas Zebadus

FIN - song :  Jose Feliciano - Pecado Mortal

We own the night -James Gray

We own the night op IMDb (6,8)
 We own the night op Moviemeter (3,46)

Veel beter al was deze politiefilm, die ik ook gisteravond zag. Hoewel het verhaal zich wel redelijk vooraf uittekent, trekt het keurige acteerwerk deze film wel naar de goede kant van de streep. Bleek al een oudje te zijn overigens, maar deze is mij blijkbaar destijds aan alle kanten gepasseerd.

Aanvankelijk leren we Bobby Green kennen als een liederlijke levensgenieter, die op de avonden in zijn nachtclub te diep in glaasjes kijkt, te veel in de foute poeders valt en die zichzelf daardoor compromitteert in de omgang met talloze foute types. 

Dat gaat al snel veranderen als de politie meerdere invallen doet in zijn club om drugscriminelen het werk te beletten. De grote aanjager van dat politieteam is de ambiteuze Joseph Grosinsky en laat dat nu de broer van Bobby Green zijn. Joseph is het witte schaap van de familie, wil later zijn vader opvolgen als politiecommissaris en maalt er niet om dat zijn strikte beleid ten koste gaat van zijn partyende broer. 

Dit verandert echter allemaal snel als de gevaarlijke drugsbaas Nezhinski eerst een aanslag laat plegen op broer Joseph (die dat ternauwernood overleeft) en vervolgens een wél geslaagde aanslag pleegt op papa Grosinsky. Dit is de druppel voor Bobby, die zich laat overtuigen om als infiltrant mee te werken aan het oprollen van het drugsimperium.. Waarmee hij alsnog in de voetsporen van vader en broer treedt.

Met; Joaquin Phoenix, Mark Wahlberg, Robert Duvall, Eva Mendes, Alex Veadov

1945 Battle behind nazi lines (aka Wolves of War) - Giles Anderson

1945 Battle behind nazi lines op IMDb (3,9)
 Wolves of War op Moviemeter (1,56)

Hoewel het verhaal heroïsch (en op waarheid gebaseerd) is, is de uitvoering een pittig stukje minder. Dat ziet u ook wel aan de publiekswaardering op de beide hierboven genoemde filmsites. Te veel formule, te weinig onverwachte spanning. 

1945, het einde van de oorlog nadert. Maar er moeten nog wel wat beslissende slagen geleverd worden, de definitieve verandering moet nog plaatsvinden.

Daartoe wordt een klein Brits commando naar Duitsland gestuurd en achter de linies gedropt om daar een Britse geleerde weg te halen. Deze geleerde heeft een strategisch wapen ontwikkeld dat de Britten aan de overwinning moet helpen. Maar ja:, dat gaat natuurlijk niet zomaar. 

De onderlinge problemen en motivaties in de commandogroep lijken nog wel oplosbaar, maar de felle Duitse weerstand onder leiding van protonazi Becker dunt de groep al snel uit. Wanneer blijkt dat de professor ook zijn dochter in het spel betrekt en deze vervolgens een dubieuze dubbel speelt, wordt het uitermate lastig om de opdracht naar behoren te vervullen.

Met: Ed Westwick, Rupert Graves, Anastasia Martin, Dean Williams

Supernova - Harry MacQueen

Supernova op IMDb (6,9)
 Supernova op Moviemeter (3,39)

WAT!EEN!FILM! 

Gisteravond deze herzien, hoewel hij nog zeer vers in het geheugen zat. De talloze ontroerende scenes, het weergaloze acteerwerk, de prachtige verstilling die herhaaldelijk plaatsvindt: het maakt voor mij deze film als een van de beste van dit decennium tot nu toe. Als je niet van steen bent, ga kijken. 

Bijgaand de recensie van hoe ik m destijds beleefde: BEGT: Supernova - Harry MacQueen

FIN - song :  Keaton Henson - Supernova

Back Roads- Alex Pettyfer

Back Roads op IMDb (6,3)
 Back Roads op Moviemeter (3,05)

Deprimerende film die ook nog eens niet heel goed is. Terwijl de bedoelingen van de hoofdrolspeler uitermate nobel zijn, maar hij is niet onder een gelukkig gesternte geboren.

"Hij" is Harley Altmeyer, een jongeman die noodgedwongen voor zijn drie zussen zorgt. Dat doet hij omdat zijn moeder langdurig in de gevangenis zit, nadat ze zijn vader had doodgeschoten. 

Harley heeft de beste bedoelingen, runt twee baantjes tegelijk en is wel degelijk betrokken bij zijn jongere zusjes, al botst hij wel regelmatig met Amber. Amber is de oudste van de drie zussen, bijna volwassen en uitgegroeid tot een uitdagende sexy vrouw. Harley ziet met lede ogen aan hoe zij de ene na de andere man uit de buurt meesleept in haar lustgevoelens. Liever zag Harley dat zij ook een baantje zocht zodat het extra inkomen het gezin ten goede zou komen. Nu leidt het tot knetterende ruzies tot die twee terwijl we wel degelijk zien dat ze warmte en zorgzaamheid naar elkaar uitstralen.

Door de zware druk die er op hem rust, heeft Harley zijn studie nooit kunnen aanvangen, net zoals hij nooit het vrijerspad op heeft kunnen gaan, Alles bij elkaar blijkt het een giftige explosieve cocktail waarin Harley, zijn zussen, de achtergronden van zijn ouders, zijn eerste scharrel (een lieve vrouw uit de buurt die in een scheiding verwikkeld is) langzamerhand tot een onvermijdelijke climax komen waarbij Harley's opofferingsgezindheid hem duur komt te staan. 

Met: Alex Pettyfer, Jennifer Morrison, Nicola Peltz Beckham, Juliette Lewis, Hala Finley, Chiara Aurelia

Mother's instinct - Benoit Delhomme

Mother's instinct op IMDb (6,5)
 Mother's instinct op Moviemeter (nog geen ratings)

Eerder deze maand zag ik de trailer van deze film en ik dacht: "hé, ik ken dit verhaal". Dat bleek te kloppen, het is een remake van de Waalse film "Duelles" van Olivier Masset-Depasse (die ik nog maar een halfjaartje geleden bekeek). Omdat de nieuwe film gisteravond in voorpremière te aanschouwen was, toog ik naar de zaal. Prima, viel niks tegen. Mooie vormgeving, gedegen acteerwerk en voldoende nieuwe uitwerking van het verhaal om het een goede tijdsbesteding te vinden. De namen van de acteerkanonnen in de hoofdrol mogen dus voldoende garantie bieden voor een tocht naar de filmzaal. 

Jaren 60 van de vorige eeuw. Een mooi aangeharkte buitenwijk, waar twee jonge stellen ongecompliceerd naast elkaar wonen, mede omdat hun beider zoontjes bij elkaar in de klas zitten. De stellen trekken veel met elkaar op, huisfeestjes en kinderpartijtjes aan de orde van de dag. De toekomst ziet er zonnig uti. Totdat..

Totdat Max, het zoontje van Celine, op ongelukkige wijze ten val komt en overlijdt. Buurvrouw Alice ziet het gebeuren maar komt te laat om reddend op te treden. In een keer valt de interactie tussen de beide stellen stil. Niet alleen doordat Celine in diepe rouw en lethargie vervalt, maar ook doordat Alice het gevoel heeft alsof Celine haar verwijt dat ze niet tijdig ingegrepen heeft bij de noodlottig acrobatische toeren van haar zoontje. 

Steeds verder lijken de stellen uit elkaar te groeien, hetgeen lastig is omdat ze naast elkaar wonen en het alleen achterblijvende zoontje van Alice zijn buurvrouw nog steeds als een vriendin beschouwt. Er moet iets gebeuren, op deze manier gaan twee stellen en een jonge knul eronderdoor. Er gebeurt ook iets, maar dat lijkt in de verste verte niet op wat de buren van elkaar voor ogen hadden. De toegenomen spanning klimt naar grote hoogte.

Met: Anne Hathaway, Jessica Chastain, Josh Charles, Anders Danielsen Lie, Caroline Lagerfelt

FIN - song :  Anne Nikitin - Mother's instinct

Gezien in : Cinema Oostereiland

The Way - Emilio Estevez

The Way op IMDb (7,3)
 The Way op Moviemeter (3,50)

Ongeveer een jaar geleden al opgenomen van Film1, maar nu - net voor het vervallen van de houdbaarheidsdatum - pas gekeken. Dat zal mede komen doordat ik tegelijkertijd in een boek bezig ben over dit onderwerp (bijna uit!): het motiveerde enorm om deze te gaan kijken. Gelukkig maar, want ik vond het een aandoenlijke film met weliswaar iets te ruwe karakterschetsen maar ook vol met prachtige beelden en glimlach-momenten. Niks mis mee dus. 

Tom Avery krijgt de schrik van zijn leven als hij op de golfbaan een telefoontje krijgt: zijn zoon is omgekomen in Frankrijk terwijl hij een etappe van de Camino, de pelgrimstocht naar Santiago de Compostela, aan het afleggen was. Oogarts Avery zegt alle lopende afspraken af en reist naar de onheilsplek af. 

Hij voelt zich schuldig, hij voelt zich een vader die onvoldoende naar zijn zoon geluisterd heeft. Alle adviezen over het afronden van zijn studie en het kiezen voor een carrière sloeg zoonlief in de wind: hij wilde de wereld zien, de wereld wilde hem iets vertellen. Er was immers niet voor niets zoveel moois  op de aarde te zien, zoveel mooie plekken? Zonde toch om dan je leven achter een bureau of in een laboratorium door te brengen, toch?

Na overleg met de lokale politierechercheur neemt Tom een ferm besluit: zoon Daniel zal worden gecremeerd en vader Tom zal zijn as verstrooien langs de route van de Camino. Ongetraind gaat vader op pad, zich zo min mogelijk vereenzelvigend met de medewandelaars (die zich stuk voor stuk "pelgrims" wanen en dus ook zo noemen). 
Een lange wandeltocht vol ongemakken begint. Gaandeweg ontkomt Tom er toch niet aan om in contact te treden met enkele medewandelaars en er ontstaat zelfs een loopgroepje van vier mensen, met even zovele verschillende karakters. Het is boetedoening, het is het schoonwassen van de geest, het is reflecteren op zinvol leven. Het wordt een uitdaging, maar ook een verhelderende ervaring.

Met: Martin Sheen, Emilio Estevez, Deborah Kara Unger, Yorick van Wageningen, James Nesbitt

FIN - song :  Kanbell - Excuses

Boîte Noire (aka Black Box) - Yann Gozlan

 Boite Noire op IMDb (7,2)

Boite Noire op Moviemeter (3,46)

Flinke spanning in deze - zich in de vliegtuigwereld afspelende- thriller , alhoewel de geoefende filmkijker al wel tijdig enkele verhaallijnen kan uittekenen. 

Vliegtuigcrash, je leest er wel eens over. Doorgaans wordt erbij verteld wat de vermoedelijke oorzaak is, maar dat nog naar "de zwarte doos" gezocht wordt. Immers: op deze recorder staan alle gesprekken (en geluiden) die uitsluitsel moeten geven in de dan actuele toestand van het toestel. 

Bij deze crash gaat men uit van een aanslag; er zou een kaper de cockpit zijn binnengedrongen waarna de piloten niet meer op een veilige manier hun werk konden doen en een bergwand werd geramd. Hoewel het voor de vliegmaatschappij en de pers zo klaar als een klontje lijkt te zijn, is dat het niet voor Matthieu Vasseur. 

Deze geluidsanalist hoort op de achtergrond toch echt dingen die een andere conclusie rechtvaardigen, maar daar wil de eigenaar van het toestel niet aan. Plots is Vasseur's leidinggevende onbereikbaar, tegen alle verwachtingen in wordt Vasseur niet meegenomen naar de rampplek. Het wijst hem erop dat er andere dingen spelen dan louter de officiële verklaringen. Hij graaft dieper en dieper, komt achter sporen van corruptie rond de ingebruikname van het toestel en komt daarmee ook in conflict met zijn vriendin, die voor de vliegtuigbouwer werkt. Meer en meer komt Matthieu alleen te staan, terwijl hij wel steeds meer stukjes van de puzzle kan leggen. 

Met: Pierre Niney, Lou de Laâge, Andre Dussolier, Olivier Rabourdin

FIN - song :  Philippe Rombi - Scène Finale