Á bout portant (aka Point Blank) - Fred Cavayé

A bout portant op IMDb (6,8)

A bout portant op Moviemeter (3,44)

Lekker spannende thriller waarin echte misdadigers toch een hartje blijken te hebben, waarin onschuldige mensen door omstandigheden opeens voor misdadiger worden aangezien en waarin mensen die nooit misdadig moeten kunnen zijn dat opeens wel blijken te zijn. Goed gevlochten verhaal, goed acteerwerk bovendien.

Samuel Pierret is een eenvoudig ziekenbroeder die het leven op orde lijkt te hebben. Eerste kind is aanstaande en bovendien is zijn opleiding tot hoofdverpleger bijna afgerond. Maar dan.

Op zijn afdeling wordt een gewonde man binnengebracht die Hugo Sartet -een gezochte crimineel- blijkt te zijn. Tijdens Samuel's avonddienst wordt van buitenaf geprobeerd Sartet om te brengen, hetgeen Samuel weet te voorkomen. Deze logische reddingsactie caramboleert terug in Samuel's gezicht: nog tijdens zijn dienst krijgt hij een telefoontje dat zijn hoogzwangere vrouw gegijzeld is en dat hij haar alleen terugziet als hij de crimineel het ziekenhuis uit smokkelt. 

In uiterste wanhoop neemt Samuel de foute stappen: inderdaad smokkelt hij de man het ziekenhuis uit, nadat hij eerst de politiebegeleiding van de zieke buiten westen heeft geslagen. Direct moeten de twee op de vlucht omdat de politie meteen in actie komt. Sartet blijkt ook in een lastig parket te zijn gerommeld: de moord waarvan hij verdacht wordt , heeft niet hij maar een corrupt politieteam gepleegd. 

Met zowel de goede als de slechte kant van het politiekorps op hun hielen proberen de twee zowel Samuel's vrouw te vinden als de ware daders van de moord waar zij nu ineens met zijn tweeën voor verantwoordelijk worden gehouden. 

Met : Gilles Lelouche, Roschdy Zem , Gerard Lanvin , Elena Anaya

 FIN - song : Izia - Back in town

 

Wall Street : Money Never Sleeps - Oliver Stone

Wall Street: Money Never Sleeps op IMDb (6,2)

Wall Street: Money never Sleeps op Moviemeter (2,82)
 

Filmclub-avond gisteren, we zaten weer fijn bij onze nestor-gastheer. Na een aarzelende start en de traditionele inleiding schotelde hij ons het volgende verhaal voor. 

We zijn ongeveer een decennium verder. Gordon Gekko komt vrij na zijn veroordeling voor financiële malversaties. Zijn dochter Winnie is ondertussen een volwassen vrouw die niets van haar vader wil weten sinds het overlijden van haar broer, wiens dood ze haar vader verwijt. 

Winnie's vriendje Jake is gek genoeg net zo'n type als haar vader, maar dan in de dop. Gek op geld, eigenlijk vooral op nog meer geld. Financiën zijn een spel voor dit soort mensen (bijna altijd mannen) die laveren tussen aandelen, investeringen, schulden en kredieten. Ergens in dat schijvenspel vinden ze telkens mogelijkheden om van iets niets te maken , om van een min een dikke plus te maken. Jake is een coming man in dit spel, de directeur van zijn aandelenbank behandelt hem als protegé. 

Een andere grote speler in dat wereld, Bretton James, is de gehaaidste van allemaal. Hij brengt een gerucht in de wereld dat de aandelen van Jake's werkgever in no time dermate doet kelderen dat deze het bedrijf voor veel te weinig geld verkoopt aan James. Waarna hij voor de aanstormende metro springt. 

Jake zint op wraak en heeft door dat hij James maar op één manier kan aanpakken: hij moet hetzelfde doen, hij moet diens vermogen aan het wankelen brengen. Daartoe schakelt hij zijn schoonvader in, heimelijk natuurlijk want dochterlief houdt de oude boef op afstand. Terwijl Jake in geheime ontmoetingen met Gekko langzamerhand de tools in handen krijgt om James te belazeren, probeert hij tegelijk ontmoetingen te regelen tussen zijn aanstaande vrouw en haar vader. Iedereen heeft iedereen nodig, ook Winnie kan voor haar werk wel een investeerder gebruiken. Besmet geld komt van alle kanten, iedereen wordt er beter van. Of nee, laat ik dat anders zeggen: uiteindelijk komt iedereen bedrogen uit en wordt niemand er beter van. Of toch? 

Tussen het best ingewikkelde script door zat ik zeer te genieten van gedegen acteerwerk, niks op aan te merken in deze financiële thriller. Met als cadeautje de superieure mimiek van Carey Mulligan, op wiens gezicht elke keer weer nieuwe emoties te lezen zijn. 

Met : Shia Labeouf , Carey Mulligan , Michael Douglas, Josh Brolin

 FIN - song : David Byrne - Home

The Woman in Black- James Watkins

The Woman in Black op IMDb (6,4)

The Woman in Black op Moviemeter (3,05)

Zo eens in de zoveel tijd probeer ik het. Dan klik ik een film aan waar de producent het label "horror" aan heeft geplakt. Dat kan bij mij gauw mis gaan want ik kan wel wat met spanning en suspense maar niet met geestverschijningen, levende doden en dergelijke misstanden. In dat laatste geval ben ik de aandacht al gauw kwijt en begin ik snel te snakken naar de aftiteling. Dit was er zo een. 

Arthur Kipps is een jong advocaatje die door zijn werkgever naar een afgelegen dorpje wordt gestuurd om de papieren uit te gaan zoeken van een overleden vrouw die op een (ei)landgoed leefde. De papieren moeten goed worden nagekeken omdat de omvang van de nalatenschap ter discussie staat. 

De dorpelingen ontvangen Kipps met grote terughoudendheid, er is blijkbaar iets aan de hand geweest op het landgoed dat op een soort Mont Saint-Michel net buiten de kust ligt. De vrouw had een overleden zoon die in het moeras tussen eiland en kust is verdwenen en nooit meer boven water is gekomen. 

Al snel blijkt dat vele gezinnen in het dorp in hun eigen kring ook met overleden kinderen te maken hebben gehad. Er is iets met die vrouw, er is iets met dat moeras, er is iets met de rijkaard van het dorp die zijn hulp aanbiedt en er is iets met het huis waarin Kipps verder zoekt naar aanknopingspunten. Brrr.

Met : Daniel Radcliffe, Ciaran Hinds, Janet McTeer

The Tender Bar - George Clooney

The Tender Bar op IMDb (6,8)

The Tender Bar op Moviemeter (3,07)

Matige kritieken voor de nieuwe Clooney-film , maar ik vond het wel wat hebben. Lekker lome coming-of-age film , beetje Sundance-sfeertje erin. Enorm Amerikaans, dat wel. Deze film is vast niet voor iedereen te verhapstukken. 

Alweer een verhuizing, de moeder van JR moet toegeven dat haar huwelijk mislukt is en keert terug naar het huis van haar ouders. Zijzelf vindt het een nederlaag, maar JR vindt het fijn bij de eigenwijze negatieveling die zijn opa is. En meer nog: hij vindt het fijn om weer in de buurt van oom Charlie te zijn. De broer van zijn moeder is een lieve man die minder ambitieus lijkt dan zijn zus, maar die in werkelijkheid groot droomt en die bereid is tot het geven van wijze levenslessen aan zijn kleine neefje. 

Charlie runt een café, The Dickens Bar, waar aan de toog ouderwets taaie levenslessen worden gegeven maar waar door de barkeeper uitgestraald wordt dat kennis belangrijk is. Niet alleen de boeken van de naamgever van de kroeg liggen er in de leeskast, er is een uitgebreide bibliotheek aanwezig. Charlie leert JR dat lezen de sleutel is tot alle wijsheden en studies. Zelf heeft Charlie nooit gestudeerd, maar hij heeft wél de antwoorden op de vragen van jongelingen en van oude barhangers. 
JR hangt aan de lippen van zijn oom , die voor hem veel meer een vader is dan de afwezige alcoholische vent op afstand, die hij eigenlijk alleen maar van de radio kent waarop deze te horen is. 
Ondanks alle kansen-achterstanden die JR zo al vroeg oploopt, weet hij het te schoppen tot de Yale-universiteit. Het is hard werken, maar bij elk voorkomend probleem haalt JR in gedachten de lessen van zijn oom erbij. Die rechtenstudie, het mocht wat, JR heeft het plan opgevat dat hij wil schrijven. Want schrijven is het realiseren van dromen. 

Met : Tye Sheridan, Ben Affleck , Lily Rabe, Daniel Ranieri, Christopher Lloyd

 FIN - song : Steely Dan - Do it again

We are the thousand - Anita Rivaroli

We are the thousand op IMDb (7,7)

We are the thousand op Moviemeter (3,50)
 Zo blij werd ik van deze documentaire dat ik m 2 x bekeek. Eerst gistermiddag , daarna 's avonds nog een keer omdat ik vond dat mijn vrouw deze ook moest zien. Ze is groot fan van Foo Fighters, maar is vooral ook een heel sociaal persoon. En die combinatie, dat is precies waar deze documentaire over gaat. 

Een vijftal muziekliefhebbers in het middelgrote Italiaanse stadje Cesena zijn  groot liefheber van de muziek van Dave Grohl en zijn rockband Foo Fighters. Heel graag zouden ze de band een keer in hun stad zien optreden, maar die kans lijkt klein. Tenzij ...tenzij ze de aandacht van de band weten te trekken. 

Ze gaan een experiment aan: ze willen laten zien hoe groot hun liefde voor de band is dat ze besluiten een video te maken waarin ze maar liefst 1000 muzikanten tegelijk een nummer van de band te laten spelen. De keuze voor het nummer, dat is eigenlijk het makkelijkste element: "Learn to fly" is opgebouwd volgens logische, aan te leren akkoorden. Maar ná die keuze volgt de grote uitdaging: hoe vind je muzikanten, hoe doe je het logistiek, hoe financier je het geheel en - niet onbelangrijk - hoe voorkom je kakafonie? 

Crowdfunding leidt al snel tot een startbedrag van 40.000 euro. Krap, maar het is een begin. Dan begint het werven van de muzikanten: na het uitleggen van het plan wordt gevraagd een homevideo op te sturen waarna het rekruteren begint. 250 drummers, 150 bassisten, 250 zangers en 350 gitaristen moeten op de lijst komen te staan. Elk van die groepen krijgt een muziekdocent toegewezen die instructievideo's maakt zodat thuis kan worden gestudeerd. Vervolgens gaat het vijftal verder met de problematiek van de opstelling: hoe ver kunnen de muzikanten van elkaar afstaan, hoe ga je om met de snelheid van het geluid, hoe stel je pauzes in en hoe houdt je de ritmesectie strak? 
De grote dag breekt aan, het veld stroomt vol. Als de vakken met de muzikanten zijn opgesteld begint de repetite die - gezien de bovenstaande problemen -de hele dag zal duren. En dan, aan het einde van de middag is het moment daar: iedereen is gelijkgeschakeld, de opname wordt gestart. Het einde? Nee, het is nog maar een begin. 

Deze docu is niet alleen mooi voor muziekliefhebbers, zeker niet. Het is een belangrijk sociologisch experiment, het gaat om het bereiken van gelukzaligheid. Twijfelende eenlingen worden een onvervangbaar element van een grote groep. Fantastisch, echt fantastisch.

 FIN - song : Rockin'1000 - Bittersweet Symphony live

Kona fer i strid (aka Woman at war) - Benedikt Erlingsson

Woman at war op IMDb (7,4)

Woman at war op Moviemeter (3,27)
 

Wat een fijne film, deze komedie met serieuze ondertoon. Idealisme, natuurbehoud, relaties en kinderwens, zussenliefde, muziek en politiek. Het zit er allemaal in. En dan speelt dit zich ook nog eens allemaal af in de onwaarschijnlijk mooie Ijslandse natuur. Adembenemend gefilmd, bij vlagen. 

Om die natuur is het ook allemaal begonnen, de strijd van Halla, een middelbare vrouw aan wie je het activisme niet afleest maar die doortastender te werk gaat dan menige milieuorganisatie. Halla strijdt tegen de oprukkende industrie in het fraaie Ijslandse landschap. Ze slaat aan op de verkoop van opgewekte energie aan China, volgens Halla het begin van het einde voor IJslands schoonheid én voor IJslands zelfstandigheid. 

Ze saboteert elektriciteitspalen en - draden, waardoor de opwekkingsfabriek stil komt te vallen. Ze verwacht veel steun te krijgen vanuit de lokale bevolking, maar dat valt bitter tegen. Haar wordt zelfs door sommigen terrorisme verweten, ze is een gevaar voor de economie en zet banen op de tocht, het bekende verhaal dat boodschappers "van de vooruitgang" eigenlijk altijd naar voren brengen. 
Het lukt Halla maar net om onder de radar te blijven, waarbij ze enigszins geholpen wordt door een dwarse boer die het ook niet zo op de inmenging heeft. Niemand in haar omgeving kan vermoeden dat de keurige Halla "de Bergvrouw" is waar het hele land naar op zoek is. Niemand, de mensen in haar koor niet. Niemand, de mensen van het adoptiebureau waar ze mee bezig is niet. Niemand, haar tweelingzus niet die zelfs vindt dat Halla af en toe te wereld is. Niemand, waardoor Halla zich bijna onbespied waant als ze besluit om nog één keer te laten zien dat alle mensen het verzet serieus moeten nemen. 

Met : Halldora Geirhardsdottir, Johann Sigurdarsson, 

Anderson falls (aka Darkness falls) - Julien Seri

 

Anderson falls op IMDb (4,6)

Anderson falls op Moviemeter (1,88)

Kort door de bocht-politiethriller. Vrij kort ook, dus ik was er gelukkig zo doorheen. 

De vrouw van rechercheur Jeff Anderson pleegt zelfmoord, maar Jeff weigert dat te geloven. Ze was succesvol kunstenares, hun gezinnetje draaide ok en Jeff maakte kans op promotie. Hoewel alle signalen er op wijzen dat het zelfmoord was, denkt hij er het zijne van. Tegen beter weten in wellicht.

Zes maanden lang onderzoekt hij alle zelfmoorden die in zijn stad plaatsvinden, tot ergernis van de collega's in het rechercheteam, die vinden dat hij meer tijd aan zijn zoontje zou moeten besteden. De collega's kijken echter flink op hun neus wanneer Jeff toch een patroon weet te ontdekken in de gevallen van zelfmoord bij op het oog succesvolle vrouwen. Jeff's baas Kelly Alderman geeft hem iets meer de ruimte in zijn onderzoek en hij komt op het spoor van twee heel nare mannen: een vader en een zoon met een ongekende vrouwenhaat. 

Met : Shawn Ashmore, Gary Cole, Richard Harmon, Daniella Alonso

FIN - song : Sacha Chaban- Mummy will alaways be with us

Herman vermoordt mensen - Joost Reijmers/ Thomas van der Ree

Herman vermoordt mensen op IMDb (7,2)

Herman vermoordt mensen op Moviemeter (3,30)

Opnieuw een telefilm, ik ben er van. Opnieuw een aparte invalshoek (mensen die verstrikt raken in de ambtelijke wereld van formulieren en consulentenbeoordelingen) , hetgeen dit niemendalletje net iets boven de middelmaat uit tilt. Het verhaal:

Herman belandt in een verzorgingstehuis waar hij niet wil zijn. Zijn dochter - een politierechercheur in opleiding-  heeft alles geregeld maar Herman moet er wel een beetje aanpassing voor over hebben om er te kunnen blijven. Daar heeft hij helemaal geen zin in, die andere oudjes met hun roddeltjes en hun kwaaltjes doen hem helemaal niets. Herman steekt zijn energie liever in dagelijkse ritjes naar de slijter, waarna de jeneverflessen hem de troost moeten bieden die hij zoekt. Liever dan hier zou Herman in de gevangenis zitten (hij heeft ervaring) omdat hij daar niets anders hoeft te doen dan op zijn bed liggen om zijn natje en droogje te krijgen. 

Wanneer Herman met zijn rollator vol drankflessen naar huis loopt, komt hij langs een huis van waaruit buurvrouw Kim om hulp roept. Zij wordt mishandeld door haar agressieve man, Herman wil haar helpen. Kort gezegd: de kwartjes vallen. Als hij nog zorgt dat deze nare vent naar een andere wereld wordt geholpen, kan hij zich aangeven en mag ie eindelijk naar de gevangenis. Het ene deel lukt, het andere niet. Niemand gelooft Herman, niemand denkt dat een oude schuifelopa deze moord gepleegd kan hebben. 

Er moet dus iets anders gebeuren, nu Herman de smaak te pakken heeft. Voortvarend gaat hij op zoek naar zijn eigen arrestatie. 

Met : Aus Greidanus sr. , Melody Klaver, Fockeline Ouwerkerk, Leny Breederveld

The Forger - Philip Martin

The Forger op IMDb (5,8)
 The Forger op Moviemeter (3,06)

Lijnrecht tegen de adviezen in regelt beroepsvervalser Ray Cutter voor zichzelf een vervroegde vrijlating uit de gevangenis. Hij schakelt de crimineel Keegan in die voor hem de rechter omkoopt die het "goed gedrag"-brevetje moet regelen. Maar waarom zou hij zich zo verplichten aan een crimineel als hij nog maar 8 maanden te gaan heeft achter slot en grendel?  

De reden blijkt al snel: Cutter's zoon Will is ernstig ziek en heeft misschien nog maar enkele maanden te leven. Cutter wil nog tijd doorbrengen met zijn zoon en zet daartoe alles op alles. Zowel Cutter's vader als Cutter's zoon reageren afhoudend op de plotseling opkomst van Ray, het ijs is niet 1-2-3 gebroken.

Naast de zorg voor zijn zoon heeft Cutter nog een andere zorg: hij moet de crimineel die hem vrij kreeg nog wederdiensten bewijzen. Die bestaan , behalve uit een som geld, ook uit het vervullen van een opdracht: Cutter moet als meestervervalser een schilderij van Claude Monet namaken. Dat schilderij hangt in een tijdelijke expositie in een naburig museum en moet op zijn beurt Keegan weer uit de problemen helpen bij een maffiose kunsthandelaar. 

Ray heeft zoon Will gezegd dat hij wensen mag doen die Ray de komende tijd met hem gaat vervullen. De liefste wens van de jongen blijkt: met vader en opa het criminele pad op, om te voelen dat hij echt heeft geleefd. De heist wordt daarmee een familie-uitje. 

Met : John Travolta, Christopher Plummer, Tye Sheridan, Jennifer Ehle, Abigail Spencer 

Good Bad Girl - Mete Gümürhan

Good Bad Girl op IMDb (.,.)

Good Bad Girl op Moviemeter (2,67)

Als het kan, probeer ik altijd zoveel mogelijk telefilms mee te pakken. Immers: ze zijn een staalkaart van hoe we er voor staan, van hoe we landelijk talent koppelen aan actuele onderwerpen. Niet altijd zijn ze voor de eeuwigheid, maar er zijn er meerdere die redelijk goed bij me zijn blijven hangen. Dat gaat vermoedelijk ook met deze gebeuren, want deze was zo slecht nog niet. Lekker vlechtwerk-verhaal met bovendien een fris talent in de hoofdrol, een ruime voldoende wat mij betreft. 

Alize is een op en top Rotterdamse politieagente die net is teruggekeerd van zwangerschapsverlof. De vader van haar dochter werkt bij hetzelfde corps, terwijl ook andere teamleden tot hun dagelijkse vriendenkring behoren. Haar hele wereld is politie, zogezegd, later leren we zelfs dat ze al de tweede generatie is die in haar familie voor dat respectabele vak kiest. 
 Alize's eerste case na haar terugkeer betreft het onderzoek naar de vondst van een dode jonge vrouw in een Rotterdams flat. Daar heeft duidelijk een feestje plaatsgevonden, alles wijst op een ongelukkige val na overvloedig drugs- en drankgebruik. Toch ziet Alize aanleiding om bepaalde sporen wat nader te onderzoeken. 

Ze krijgt weinig medewerking in haar onderzoek: zowel familie als vrienden , maar zeer zeker ook collega's reageren stug en afhoudend op de voortdurende vragen. Ze wil een goede en rechtvaardige rechercheur worden, nee: zijn. Vastbijten in de materie dus, ook al levert dat weerstand en spanning op. Terwijl zij steeds meer lijntjes aan elkaar knoopt, ontmoet ze steeds meer verwijdering binnen het team, ze krijgt er zelfs ruzie over met haar man. Stukje bij beetje ontvouwt zich (een deel van) de waarheid.

Met : Jade Olieberg, Martijn Lakemeier. Jochum ten Haaf, Steef Cuijpers, Steef de Bot, Belinda van der Stoep

Four Hours at the Capitol - Jamie Roberts

Four Hours at the Capitol op IMDb (7,1)
 Four Hours at the Capitol op Moviemeter (3,93)

Of ik er slim aan heb gedaan om deze documentaire te gaan bekijken, weet ik niet. Het is namelijk een behoorlijke aanslag (pun intended) op mijn gestel: agressie komt naar boven, je hebt de neiging om te vloeken maar wat na anderhalf uur hoofdschudden overblijft is : moedeloosheid. Hoe gaat dat land, hoe gaat onze wereld er ooit nog uitkomen? De wereld zit in een impasse die op menig vlak speelt: uiteraard politiek, maar toch zeker ook sociaal en economisch. Nog niet heel de westerse wereld is verloren, in veel landen is het nog lang niet zo erg als in de VS de afgelopen decennia, maar de vooruitzichten zijn niet fijn. Ook in ons land worden burgermilities gevormd, vooralsnog niet bewapend en daarmee dus niet te vergelijken met het triggerhappy Amerika, maar het gezever over "zuivering" en "tribunalen" belooft niet veel goeds. Die types zitten ook gewoon in de Tweede Kamer, het is dan ook helemaal niet zo'n denkbeeldig scenario dat een belegering ons parlement zal treffen. 

Want daar gaat het hier over: het is een belegering geweest, het is een aanslag geweest, het was terrorisme. Onomwonden riep de toen nog zittende president Donald Trump zijn legertje op tot opstomen naar het Capitool, om daar duidelijk te maken dat zij de democratische uitslag van de verkiezingen niet zouden accepteren. "Stop the steal"  werd het credo, het presidentschap was van ze gestolen. Over 2 weken zou Joe Biden worden geïnaugureerd en dat was een ontwikkeling die ze geen van allen hadden zien aankomen. In hun verwrongen wereld hadden vier jaren Trump het land beter gemaakt, hadden ze afgerekend met elite en links, hadden ze Amerika teruggewonnen van Washington en Wall Street. Proud Boys waren ze, die de waarden van God, gezin en wapens als een evangelie over het land zouden verspreiden. In dat scenario kwam een verkiezingsnederlaag niet van pas, die nederlaag is er in hun ogen dus ook nooit geweest. Trump riep nog het een en ander, voordat hij weer naar zijn golfresort vloog. Tevreden zag hij de kokende woede bij de strak staande meute: zijn soldaatjes zouden voor hem doen wat hij zelf in de presidentsrace niet had kunnen klaren. 

90 minuten lang wordt je diep meegezogen in een onthutsend verslag, veel van de footage komt van de agressieve rebellen zelf: zij filmden hun opmars richting de trappen, zij filmden het doorbreken van politiecordons en afzettingen, zij filmden het vernielen van deuren en ramen en zij filmden de joelende carnavalsoptocht richting het centrum van de Amerikaanse democratie. Deze beelden zijn vermengd met interviews met politie-agenten die in de frontlinie hebben gestaan en met senatoren die zich maar ternauwernood in veiligheid wisten te brengen. Sommigen keken de dood in de ogen, bij enkelen keek de dood onverkwikkelijk terug. 6 slachtoffers vielen, waaronder 1 agent. Een traumatische ervaring moet het geweest zijn voor de mensen die deze dag in het gebouw aan het werk waren. En de schreeuwers zelf? Die zijn nog geen stap verder, die wauwelen een jaar later nog steeds over diefstal van het presidentschap, over satanisme en kindermisbruik en over een take-back van de macht. Als God het wil natuurlijk he, want die bepaalt nu eenmaal alles daar. 
Met enige speelsigheid zou ik dit een horrorfilm willen noemen. Maar helaas, het is gewoon een realisische documentaire. It happened. And it will happen again. 

Das Versprechen (aka The Promise) - Margaretha von Trotta

Das Versprechen op IMDb (6,8)

Das Versprechen op Moviemeter (3,15)

Jammer dat sommige films te snel gedateerd overkomen. Deze is iets meer dan 25 oud maar door het houterige spel van de cast oogt de film veel ouder. Voor een deel zal dat misschien komen door het tijdvak en de plek waarin de film zich afspeelt maar ik moest er wel even doorheen. Het onderwerp sprak me echter teveel aan om het terzijde te schuiven, daarnaast heb ik van deze regisseur in het verleden meerdere films smakelijk ondergaan vanwege het sociale en politieke karakter van haar films. Lange inleiding voor een relatief eenvoudig verhaaltje. 

Berlijn , 1961, de Muur staat net. Een groepje jonge vrienden vreest een begrensde toekomst aan de oostzijde en beraamt een vluchtplan. Dat slaagt, bijna. Het lukt de vrienden om in de rioolgangen te geraken en onderlangs zichzelf naar het westen te waden. Op een na: Konrad struikelt onderweg en voor hij weer kan opstaan, hoort hij de grenswachten al naderen: om zijn vrienden niet te verraden staakt hij zijn poging. 

Vanaf de westkant probeert zijn vriendin Sophie contact met hem te leggen om hem alsnog over te kunnen halen. Konrad aarzelt, mede doordat hij door de meldingen van zijn vader onder de loep ligt van de Stasi. Jaren gaan voorbij, Konrad wordt een succesvol wetenschapper en krijgt begin 1968 toestemming om te spreken op een congres in Praag. Hij weet deze boodschap bij Sophie in het westen te krijgen en de twee ontmoeten elkaar - nog steeds liefdevol - in Praag. De twee besluiten om samen verder te gaan, Konrad kan zijn onderzoeken ook vanuit Praag doen. Het lijkt alsnog in kannen en kruiken totdat de Praagse lente abrupt wordt onderbroken. De zwangere Sophie weet opnieuw het Westen te bereiken maar ziet Konrad opnieuw onder de oostelijke restricties vallen. Hun eeuwigdurende belofte om elkaar terug te zien gaat opnieuw in de ijskast. 

Met : Meret Becker, Anian Zollner, Corinne Harfouch , August Zirner, Christian Herschmann

FIN - song : The German Opera Orchestra- Never ending love 

The Courier - Dominic Cooke

The Courier op IMDb (7,2)

The Courier op Moviemeter (3,39)

Ouderwets goede, want ouderwets spannende spionagethriller. Cumberbatch is opnieuw fenomenaal in zijn acteerwerk , ook Jessie Buckley zag ik al voor de tweede keer deze week uitblinken in haar rol. Alles klopt aan deze film: acteerwerk goed, script goed, vormgeving zorgvuldig. Heel goed.

Sovjet-Unie, 1960. De jaren van Stalin zijn nog maar kort voorbij en de macht lijkt opnieuw te moeten worden verdeeld. De man die komt bovendrijven, Nikita Chroetsjev, wil moderniseren maar blijkt al snel een ouderwetse potentaat. In zijn gevolg is Oleg Penkovsky werkzaam, een oud-generaal die voor zijn verdiensten beloond is met een hoge bureaurol. 

Penkovsky ziet met angst en beven de nucleaire dreiging tegemoet die mede door baas Chroetsjev wordt gepropageerd. Hij zoekt contact met medewerkers van de Amerikaanse ambassade en vertelt van de dreiging, hij blijkt bereid om informatie te gaan leveren als hem en zijn gezin een vrijgeleide wordt gegeven naar het westen. 

Daarin werken de Amerikanen samen met de Britten, die een wonderlijke zet doen: ze recruteren een
onschuldige Britse zakenman om in Moskou contacten te gaan leggen. Aanvankelijk inderdaad voor handelsdoeleinden, waardoor de man toehapt, maar al snel wordt deze Greville Wynne gevraagd om met Penkovky in contact te treden waarna een periodieke overhandiging van fotorolletjes en kopietjes plaatsvindt. Wynne is weliswaar onwetend van de inhoud, maar zich stukje bij beetje meer bewust van het belang van zijn werk, dat hij bovendien ook nog eens voor zijn vrouw geheim moet houden. 

Hij ontwikkelt een vriendschap met Penkovsky en ziet met lede ogen aan dat het net zich steeds nauwer sluit om zijn Sovjet-vriend. De Koude Oorlog-tijd dringt, de Varkensbaai-crisis zet de VS en de USSR met de voorhoofden tegen elkaar.  Wynne vraagt de medewerking van UK en US om zijn partner naar het westen te halen. 

Met : Benedict Cumberbatch, Merab Ninidze, Jessie Buckley, Rachel Brosnahan , Angus Wright  

FIN - song : Abel Korzeniowski- Maybe we are only two people