zaterdag, mei 30, 2020

Maiden - Alex Holmes

Maiden op IMDb (7,7)
Boeiende documentaire over de heroïsche zeiltocht van het schip "The Maiden". Niet de zeiltocht zelf (The Whitbread Race) is het die de geschiedenis ingaat, al is het de zwaarste race die er in deze tak van sport bestaat. Nee, the Maiden zal worden herinnerd als het schip met de eerste volledig vrouwelijke bemanning die aan de race meedeed. En hem afrondde.
Dat is allemaal te danken aan de volharding die Tracy Edwards in die jaren aan de dag legde. Ze had op de Griekse eilanden zeilen geleerd maar zag het meer als hobby dan als een professie. Ze was echter avontuurlijk genoeg om de uitdaging te zien in het zeilen van the Whitbread Race, een zeilrace die in vijf etappes de wereld rondgaat en alle wereldzeeën bedwingt.
Bij haar aanmelding ondervindt ze alle tegenwerking die een vrouw hierin kan krijgen: vrouwen zijn niet voor aan boord, die zijn voor thuis en in de haven. Deze opstelling is trigger genoeg voor Tracy: niet gehinderd door enige zeezeilkennis zoekt ze een crew bij elkaar die het met elkaar zal moeten uithouden. En daar blijft het niet bij: er moet een boot komen en daar is financiering en sponsoring voor nodig. Na een lang traject lukt het haar om een boot aan de start te krijgen.
En dat is nog maar het begin: de hoon, de tegenwerking en het seksisme zijn eigenlijk de minste problemen die de vrouwen ontmoeten. De echte trubbels beginnen pas op zee, want er moeten nu daden bij woorden gevoegd worden. Teamwork, snelheid, kracht, kennis: geen enkel onderdeel mag falen , anders overleef je het niet op de stormachtige wateren. De eerste etappe weten ze af te ronden. Teleurstellende plaats, maar wel gefinished. De tweede etappe gaat het plots al beter. Verdomd, ze zullen deze toch niet gaan winnen?

Waargebeurd verhaal, de wereld van de zeezeilsport veranderde voorgoed.

Met : Tracey Edwards

Isi & Ossi - Oliver Kienle

Isi & Ossi op IMDb (6,4)
Goedbedoelde doch veel te flauwe en daardoor matige komedie. Rich man poor man- verhaaltje.
Isabel (hierna te noemen Isi) is een rijkeluisdochter die niet aan de verwachtingen van haar ouders kan voldoen. Ze heeft moeite haar Abitur te voltooien, sterker nog: er komt zelfs enige fraude aan te pas om haar het middelbareschooldiploma te laten halen. Ze wil niet studeren (u snapt) , ze wil in New York een koksopleiding gaan doen. Hetgeen pappie en mammie natuurlijk te min is
Oskar (hierna te noemen Ossi) staat diametraal aan de andere kant van de welvaartsschaal. Hij werkt in het tankstation van moeder maar droomt van een profbokscarrière. Moeder zit zwaar in de schulden, opa zit voor de zoveelste keer in de bak. Ossi kan fluiten naar zijn bokstoekomst, want er is simpelweg geen geld voor.
Lang verhaal kort: de twee ontmoeten elkaar en overwinnen hun grote tegenstellingen. Ze gaan elkaar helpen.

Met : Lisa Vicari , Dennis Mojen, Ernst Stótzner, Mostafa Elmorsy

Focus - Glen Ficarra/ John Requa

Focus op IMDb (6,6)
Films als deze moet ik doorgaans laten passeren, maar ik ben nu eenmaal gevoelig voor de verleiding die actrice Margot Robbie in haar spel en haar verschijning legt. Ze is niet alleen vamp, ze is ook een tamelijk komisch talent. Deze dus maar geprobeerd en - hoe zal ik het zeggen? - zij stelt niet teleur, de film is echter matig. Genre lichte misdaad, niks mis mee, maar niet geheel mijn ding.

Nicky is een eersteklas zakkenroller , heeft met zijn handigheden het genre "kruimeldief" ontstegen. Met zijn organisatie schuift hij grote sommen geld naar binnen door op evenementen als The Mardi Grass in New Orleans keer op keer toe te slaan.
Jess is in die vaardigheid niet meer dan een kundige amateur maar ze wil het vak graag leren van de grootheid Nicky. Ze draaien enigszins om elkaar heen, hij herkent haar talent en geeft haar een kans. Uiteraard lopen ze tegen amoureuze verwikkelingen aan die het werk er niet makkelijker op maken. Ze groeien uit elkaar, nemen abrupt afscheid en zien elkaar enkele jaren niet.
Nicky is het oplichten en frauderen nog niet verleerd en probeert zijn slag te slaan in de wereld van de autoracerij. Hij speelt partijen dusdanig tegen elkaar uit dat de grote kanshebber zijn titel niet meer kan ontgaan. Maar wie is dan toch die pitspoes die daar als vriendin van de autocoureur op het feest verschijnt?

Met : Will Smith, Margot Robbie, Adrian Martinez, Gerald McRaney

dinsdag, mei 26, 2020

King of the Cruise - Sophie Dros

King of the Cruise op IMDb (7,3)
Op een of andere manier zijn paradijsvogels vaak leuk om naar te kijken. Nou ja, leuk? Bijzonder in ieder geval. Zelfs als het zo'n pedante naarling als Ronnie Reisinger, de hoofdpersoon uit deze documentaire.
Officieel heeft Ronnie nog een stuk of zestien andere voornamen (Ronald Busch Redford Buller Chalmers Turner Greenell Walter Marion Budwar Edward Douglas Ascog Reisinger of Inneryne, daar komt de andere betekenis van "voornaam" waarschijnlijk vandaan). Zijn achternaam eindigt in ieder geval met "Baron van Inneryne" en dat is wat hij voortdurend laat blijken.
Reisinger is amper mobiel, zijn fysieke gestalte bemoeilijkt hem het lopen. Vandaar dat hij zich voornamelijk via cruises over de wereld begeeft. Hij staat zich er op voor dat hij heel de wereld gezien heeft en in zijn verleden ook alle dingen gedaan heeft die anderen op een bucketlist zouden zetten.
Tussen neus en lippen door pocht hij over de grootte van zijn kasteel, over de afmetingen van zijn landgoed. Volstrekt ongevraagd lardeert hij elk gesprek met medereizigers met "ik ben baron" , "ik ben steenrijk" of "ik ben een heel interessant persoon". Zo iemand die je dus zelf op reizen zou willen vermijden. Dat laatste zie je veel bootgenoten dan ook doen: al snel haken ze af bij de verveelde interessantdoenerij van deze rijkaard. Reisinger is intelligent genoeg om dat door te hebben, maar hij kan blijkbaar niet anders. Het maakt de documentaire tot een interessant schouwspel: iemand die alles heeft in zijn leven, iemand die alles kan kopen wat ie wil. Maar die blijkbaar niet (of op zijn minst : amper) in staat is tot normaal menselijk contact. Zo iemand moet wel ongelukkig zijn, want we weten allemaal :geluk is niet te koop.


zondag, mei 24, 2020

Nuestras Madres (Our Mothers) - Cesar Diaz

Nuestras Madres op IMDb (6,8)
Een heel klein beetje weet ik ervan, maar de finesses van alle gruwelen die in Zuid- en MiddenAmerika plaatsvonden tijdens de revolutionaire jaren 70 en 80 weet ik uiteraard niet. Chili en Argentinië, daarvan kennen we allemaal de verhalen, misschien zelfs die van El Salvador en Nicaragua. In de vroege jaren 80 had ik er enige betrokkenheid bij toen "we" wekelijks demonstreerden bij de Amerikaanse ambassade wegens de moord op 4 Nederlandse journalisten.

Dit verhaal speelt in Guatemala en daar bleek net zo veel aan de hand, met net zo weinig kennis daarover aan onze zijde van de oceaan. Bevrijdingsoorlog, burgeroorlog, guerilla: call it what you want, maar gegeven is dat er duizenden burgerslachtoffers gevallen zijn in de strijd van de regering tegen de diverse opstandelingen. Ook Guatemala kent zijn Dwaze Moeders.

Ernesto is forensisch rechercheur. Hij begeleidt de opgravingen bij de diverse massagraven die begin jaren 80 ontstaan zijn in de bloedige strijd. Zijn eigen vader werd slachtoffer en is nooit gevonden. Het maakt Ernesto een gedreven en hardwerkende agent, die uit zorg en eerbied voor zijn kwijnende moeder alles in het werk stelt om rechtvaardigheid te bewerkstelligen.


Wanneer hij bezoek krijgt van een oude vrouw die hem vraagt om ook in haar bergdorpje onderzoek te doen, slaat de schrik hem om het hart. Ze toont een foto van haar Manuel, die ze zo graag terug wil zien. Maar Ernesto weet zeker dat de man die naast hem op de foto staat zijn vader is. Wat deed hij daar, zo ver in de bergen? Hij moet en zál op onderzoek uitgaan, ondanks de tegenwerking van zijn politie-commandant. Die vindt dat ze moeten doorzetten nu ze nabij de hoofdstad zo'n grote site aan het opgraven zijn , eindelijk heeft hij de regering veel bewijzen te overleggen.
Ernesto wordt verscheurd: bij zijn moeder en bij zijn huidige werkplek blijven of toch luisteren naar die vrouw die namens een heel dorp van achtergelaten vrouwen spreekt? Met bovendien de kans om zijn vader te vinden?

Veel amateur-acteurs maar dit is voor dit verhaal goed te billijken. Pittige film dit. Veel bekroond ook , zo las ik.

Met : Armando Espitia , Emma Dib, Aurelia Caal

Charter - Amanda Kernell

Charter op IMDb (7,2)
Dilemma's , dilemma's. Niet alleen de hoofdpersoon worstelt, maar ook de kijker zit na afloop met een aantal vragen.  "Wie heeft er nu eigenlijk gelijk? " en "Zou ik hetzelfde kunnen doen in zo'n situatie? " . Dat is altijd knap natuurlijk als een film dat bij je bewerkstelligt, dat is een van de scharnierpunten van het maken van arthouse, waar ik nogal van ben. Het is dat ik het acteerwerk ietwat houterig vond en de typecasting iets té scherp, dan had ik het ook "echt goed" gevonden, nu blijft het bij : 'onderhoudende film" , "confronterende film" , "boeiende film".

Alice is nerveus. En we begrijpen al snel waarom: ze ligt in scheiding , een complexe scheiding, en ze heeft moeilijkheden om afspraken te maken met haar ex over de bezoekregeling. We begrijpen al snel dat Alice degene is die de knoop heeft doorgehakt om de relatie te beëindigen, maar terecht zegt zij dat dit geen reden is om haar het bezoekrecht te onthouden.
Uit pure wanhoop "ontvoert" ze de kinderen: ze neemt ze buiten alle afspraken om mee voor een weekje vakantie op Tenerife. Dat klinkt leuker dan het is. Het contact met haar kinderen is moeizaam: haar zoontje is zeker nog aanhankelijk maar toch merkt ze dat ie ergens afhoudt. Problematischer is het contact met de puberdochter: louter verwijten krijgt Alice om haar oren, het lijkt erop dat de propaganda van papa bij haar goed heeft gewerkt.
Terwijl ze haar kinderen op het hart drukt om niets aan papa te vertellen (ze zou dan immers zeker de politie achter zich aankrijgen en alle kansen op een goede beoordeling van de kinderrechter vergooien) probeert Alice beetje bij beetje dichter bij haar kinderen te komen, Want er ís iets, ze voelt het.

Met : Ane Dahl Torp, Tintin Poggats Sari, Troy Lundqvist, Sverrir Gudnason

Book Club - Bill Holderman

Book Club op IMDb ( 6,1)
Het vervelende aan films als deze is dat je ze eigenlijk niet vervelend kan vinden. Hooguit saai en voorspelbaar, maar voor vervelend is het zelfs té niemendallig. Wel is het risico dat e over een maand alweer vergeten bent dat je hem gezien hebt. Het is eigenlijk - in mijn filmbeleving - statistiek.
Dat komt allemaal doordat dit een formulefilm is, waarbij je vanaf scene 1 al kunt pogen te voorspellen hoe de laastste scene zal zijn.

Het verhaal is in enkele zinnen verteld: vier vriendinnen op leeftijd, de menopauze voorbij, hebben een boekenclub en bespreken elke maand een ander boek. Wanneer ze aan het fameuze "50 shades of Grey" beginnen, komt voor allen het uur van de waarheid: doen ze eigenlijk nog wel aan seks? Willen ze nog wel seks? En wat moeten ze in hun leven veranderen wil "het" allemaal weer gebeuren?
De dames hebben drie delen om daar over na te denken, er knipperen wat relaties aan en uit, er gaat er eentje tinderen , een ander weet haar man uit de garage vandaan te krijgen, weer een ander ontsnapt aan het juk van haar bezorgde dochters. En dan is het plots allemaal al afgelopen.

Laat ik positief eindigen: de film breekt een lans voor de oudere acteur, die niet meer gevraagd wordt voor de knappe en stoere rollen maar die echt nog wel wat kan.

Met: Diane Keaton, Mary Steenburgen, Jane Fonda, Candice Bergen, Craig T. Nelson, Don Johnson, Andy Garcia, Richard Dreyfuss

donderdag, mei 21, 2020

Long shot- Jonathan Levine

Long shot op IMDb (6,8)
Heerlijk niemendalletje met behoorlijk veel grappige momenten. We hadden de juiste voorbereidingen gedaan (zonnig biertje in de achtertuin) om deze film goed te kunnen ondergaan. Echt leuk, zo ervoeren wij, en dat is tegenwoordig al heel wat waard. Niet alle Amerikaanse humorfilms ervaar ik als grappig, maar deze deed het goed bij mij. Tongue-in-cheek humor, meer doordenkgrappen dan poep-en-pies.

Charlotte Field is een ambitieuze BuZa-minister in de VS, die vast van plan is voor het presidentschap te gaan. Voor haar campagne richt ze zich op een wereldwijd milieuplan waarbij het speerpunt het vergaren van buitenlandse steun is , zodat noch de kiezer noch de partij om haar heen kan.
Fred Flarsky is een wat morsige journalist die weliswaar spraakmakende reportages schrijft, maar dat voor de verkeerde kranten doen. Wanneer zijn krant wordt overgenomen door de hyperfoute magnaat Wembley en diens allesverslindende mediaconglomeraat, neemt hij subiet ontslag. Zijn eer te na, geen haar op zijn hoofd die er aan denkt om voor deze glibber te gaan werken.

Wanneer Fred en Charlotte onafhankelijk van elkaar op een vernissage belanden, blijken ze elkaar te kennen van vroeger. Ooit was Charlotte Fred's oppas, zij blijkt veel meer van haar ambities te hebben waargemaakt dan de slimme doch slome Fred. Charlotte hoort wat Fred zoal bezighoudt en verdiept zich in zijn artikelen. Ze besluit hem in te huren voor haar campagne, juist zijn prikkelende en rake schrijfstijl kan voor haar de deuren openen. Maar ja, dan moet Fred zich gaan aanpassen en richten op de mores van Washington, het zal lastig zijn hem zijn gedrag af te leren. Wat ook al niet helpt, is dat de twee elkaar plots meer dan sympathiek blijken te vinden.

Met : Charlize Theron, Seth Rogen , June Diane Raphael, Bob Odenkirk , O'Shea Jackson Jr.

woensdag, mei 20, 2020

The Other Lamb - Malgorzata Szumowska

The Other Lamb op IMDb (5,0)
Pretentieus geneuzel in een natuurgebied, deze film was echt een fabuleuze misser in mijn PICL-pakketkeuze. Ik had een "film naar keuze" cadeau gekregen (zo gaat dat het in het on demand-tijdperk) van vrienden. En dan kies ik deze. Ik kan dat mezelf kwalijk nemen maar ik moet verder, er zijn vast betere.

Selah is een jong meisje dat woont in een sekte. Overduidelijk is de sekteleider (The Shepherd) een machtswellusteling, iemand die met zijn obligate gepreek de dames in bedwang houdt. Dames ja, want mannen zijn niet wenselijk in de kudde: slechts één ram mag de kudde leiden.
De sekteleden zijn simpelweg in twee groepen in te delen: de moeders (die al seks met de leider hebben gehad) en de dochters (die dat nog gaan beleven). Selah staat op het punt te menstrueren en weet dat kort daarna de "inwijding" plaats zal vinden. Ze ziet er tegenop en ziet om zich heen allerlei redenen om dat te doen. Haar weerstand groeit en zal onvermijdelijk leiden tot opstand. Haar opstand.

De makers hoopten mee te liften op het succes van "The Handmaid's tale" en in minder mate "Midsommar" maar falen genadeloos: als je geen verhaal kunt vertellen, moet je er ook geen film over maken.

Met : Raffey Cassidy, Michiel Huisman , Denise Gough

dinsdag, mei 19, 2020

Steel Country (aka A Dark Place) - Simon Fellows

Steel Country op IMDb (6,2)
Een pareltje, deze film. Sundance-niveau,  de Amerikaanse arthouse-kwaliteit die we kennen van films als "Winter's bone". In de binnenlanden van de Verenigde Staten spelen zich heel andere zaken af dan aan de mondainer kustgebieden, dat moge duidelijk zijn.

Donny is een simpele vuilnisman, op het zwakbegaafde af. Althans, die indruk krijgen we als hem aarzelend en hakkelend zien handelen. Maar onderschat hem niet, zo leren we al snel.
Er wordt een jongetje vermist dat Donny weliswaar niet kent, maar dat wel elke dag naar hem zwaait als hij zijn vuilniswagen in diens straat manoeuvreert. Het brengt Donny tot de overtuiging dat het een goede jongen is en dat er dus echt iets of iemand de fout in is gegaan. De politie en de ouders gaan direct uit van een ongeluk, wanneer het jongetje in de rivier gevonden wordt. Er verdrinken er daar wel meer. Donny niet, Donny kan niet overweg met het feit dat niemand zich om het lot van dat jongetje bekommert en dat iedereen maar na enig mompelen door gaat met zijn eigen "shitty life".
Aan alle kanten ondervindt hij tegenwerking : de familie is niet spraakzaam, de dorpsbewoners vinden hem altijd al een rare maar nu helemaal en de politie werkt zelfs ronduit tegen. Toch zet Donny door, met alleen de hulp van zijn begrijpende en oprechte collega Donna. Heel langzaam ontrafelt Donny een geheim dat als een deken over zijn stadje ligt.

We kijken naar een zeer amateuristische rechercheur en dat maakt de film charmant. Ondanks het gruwelijke onderwerp weten de acteurs regelmatig te ontroeren. Dat is een kwaliteit.

Met : Andrew Scott, Bronagh Waugh , Michael Rose

The Boat - Winston Azzopardi

The Boat op IMDb (5,5)
Niet te verwarren met "Das Boot" , dat is van een heel andere league. Deze is duidelijk wat beperkter, zowel qua script als qua uitwerken.
Visserman gaat met zijn kleine bootje de zee op voor zijn dagelijkse vangst en ontdekt in een mistbank een verlaten zeilboot. Na enige aarzeling , na enig roepen zonder respons betreedt hij de boot en gaat op onderzoek uit. Stukje bij beetje wordt hij overgenomen door de ruimtes en de attributen op het vaartuig. De boel lijkt behekst, terwijl er niemand op het schip te vinden is. Aanvankelijk gaat het nog om de schrikeffecten van een klapperend zeil of een dichtslaande deur, maar al snel moet onze visser vechten voor zijn leven.

De hele film wordt gedragen door één enkele acteur. Wij maakten er vorig jaar een filmquizronde over, deze had er zo bij gekund.

Met: Joe Azzopardi

maandag, mei 18, 2020

The Front - Martin Ritt

The Front op IMDb (7,3)
Dat we van de geschiedenis niets leren, blijkt maar weer als je deze film uit 1976 bekijkt. De film kijkt terug (toen al) op de geschiedenis van het McCarthyisme, de periode waarin iedereen uit de kunstwereld die verdacht werd van "communistische sympathieën" op een zwarte lijst kwam te staan. Dat betekende verlies van baan en inkomsten, dat betekende armoede en het betekende vaak wanhopige zelfdodingen als uitweg. Ook in onze tijd zijn er nog krapdenkende bewegingen die vinden dat we goed moeten kijken naar de politieke beweegredenen van media en hun journalisten. Zij vinden dat niet alles wat men denkt maar aan de mens kan worden voorgeschoteld, daar moet een nationalistisch en conservatief filtertje over heen. Wat de gevolgen kunnen zijn van zo'n denkwijze komt in deze film uitstekend naar voren. Het is niet de enige film over het onderwerp (kijk bijvoorbeeld het sterke "Trumbo" van enkele jaren geleden) maar het was wel een van de eerste films die hard durfde roeren in recente pijnlijke geschiedenis.

Howard Prince is een sulletje, die zelfs zijn kassabaantje in een coffeelounge maar met moeite weet te volbrengen. Hij kan babbelen als de beste maar is ongedisciplineerd en gooit naar vele dingen ambitieloos met de pet. Dat verandert wanneer bij benaderd wordt door zijn vriend Alfred Miller. Die is schrijver voor televisieshows maar komt niet meer aan de bak door de blacklist. Plots ziet Prince voor zich dat hij iemand van betekenis kan worden, hij besluit zijn vriend te helpen en zich als "front" te gaan inzetten. Dat wil zeggen dat hij zich bij de grote zenders voordoet als de schrijver van scripts, terwijl die hem in werkelijkheid door Miller en een aantal van diens geschrapte collega's worden aangeleverd.
Het gaat goed, het gaat crescendo en Prince wordt een veelgevraagde en graag geziene leverancier. Dat betekent inkomen en status, de roem stijgt hem snel naar het hoofd. Want u voelt hem al: ook Prince komt onder het vergrootglas van de scrutiny-commissies te liggen. Het dunne laagje ijs staat op breken, er gaan slachtoffers vallen.

Met : Woody Allen , Zero Mostel, Herschel Bernardi , Michael Murphy , Andrea Marcovicci

zondag, mei 17, 2020

El Autor (aka The Motive) - Manuel Martin Cuenca

El Autor op IMDb (6,5)
Hij is gemaakt voor grootse daden , deze Alvaro. Aan zijn schlemielige uitstraling en zijn timide voorkomen zou je het niet zeggen, maar deze man gaat schrijven. En niet zo maar schrijven, nee: het grote werk, een boek dat in de wereldliteratuur zijn plek zal gaan veroveren.
Echt niet, hij is niet jaloers op zijn vrouw die wel een succesvol schrijfster is maar dat bereikt via flutromannetjes voor de massa. Dat is niet Alvaro's ding, dat is niet zijn doel. Ze groeien uit elkaar en hij belandt op een appartement in een trappenhuiscomplex.
Zijn leraar op de creatiefschrijvencursus laat hem alle hoeken zien als hij weer eens een hoogdravend schrijfsel inlevert , hij wordt gefileerd voor de hele klas. Er rest hem nog maar één mogelijkheid: hij moet het boek van zijn leven maken, en in dit geval letterlijk. Hij gaat het dagelijks leven in zijn flat beschrijven en hij is zeer bereid om de dagelijkse gang van zaken een beetje bij te sturen. Hij begint met een snoeiharde manipulatie van al zijn buren: de nymfomane benedenbuurvrouw, het Mexicaanse immigrantenstel dat moeizaam het hoofd boven water houdt en de rijke, aan schaak verslaafde kluizenaar van de bovenste verdieping. Zolang Alvaro al zijn buren tegen elkaar uit kan spelen, ontstaat er vanzelf een script om de vingers bij af te likken , vol van spanning en seks en bloed.

Met: Javier Gutierrez , Maria Leon, Antonio de la Torre , Amanda Paz

vrijdag, mei 15, 2020

Sophie and the rising sun - Maggie Greenwald

Sophie and the rising sun op IMDb (6,5)
Meevallertje, deze. Ze zitten ertussen, de films die hier nooit in de bioscoop zijn verschenen maar die toch maar mooi een Sundance-labeltje hebben. Sundance is het indie-filmfestival in de VS waar heel veel onafhankelijk materiaal in beeld komt. Te weinig commercieel, te klein om internationaal door te breken maar dat wil niet zeggen dat je er geen kijkplezier aan kunt beleven.

1941, Sally Creek, South Caroline. De Tweede Wereldoorlog woedt in Europa maar hier vecht men nog steeds tegen de naweeën van WO1.
Sophie is een teruggetrokken vrouw, richting middelbare leeftijd die ooit wel scharrel heeft gehad aan een kansrijke man, die helaas in de Eerste Wereldoorlog om kwam. Nooit meer kreeg Sophie haar liefdesleven aan de praat. Ze beperkt zich tot het vangen van krabben en vissen voor levensonderhoud en stort zich verder op het schilderen van landschappen en tuinen , wat ook een klein beetje geld binnenbrengt. Vaak is ze te vinden in de tuin van Anne Morrison, een welstandige dame die tevens tuincolumns schrijft in de lokale gazet.
Het leven in Sally Creek staat even stil als de bus stopt en er op het bankje een Aziatische vreemdeling wordt achtergelaten. Zwaargewond, buiten westen. De afkeer van vreemdelingen in de regio komt direct aan de oppervlakte, maar niet bij Anne Morrisson. Zij geeft de man onderdak in haar tuinhuisje en laat hem verzorgen door haar huishoudster. Wanneer Sophie weer eens voor haar tekeningen langskomt, ontmoet zij Ohta, zoals de vreemdeling heet.
De twee delen een sympathie voor tuinen en natuur. En voor schilderen , dat vooral. Niet gek dat er langzaam een band groeit tussen deze twee uitersten van de samenleving. Het lijkt allemaal goed te gaan , totdat er plotseling berichten binnenkomen over "oorlog met de Japanners". Pearl Harbor is aangevallen en Amerika slaat in de agressie-modus.

Met : Julianne Nicholson, Takashi Yamaguchi , Margo Martindale, Diane Ladd , Lorraine Toussaint

donderdag, mei 14, 2020

Tiger Raid - Simon Dixon

Tiger Raid op IMDb (4,4)
Verschrikkelijke film, ver weg van alles wat ik interessant vind. Te agressief, te veel krachttermen, te onvriendelijk, te stoer. Zonde van mijn tijd.

Twee mannen uit een crimineel privé -commando moeten ergens in Noord-Afrika een gijzeling uitvoeren voor hun - buiten beeld blijvende - gezagvoerder. Dat blijkt om een fraaie Oosterse dame te gaan, die bovendien in het verleden iets gehad blijkt te hebben met een van de twee.
De twee mannen gaan tegen elkaar opbieden in stoerheid en vloeken zo bijna anderhalf uur vol.

Met : Brian Gleeson, Damian Moloney, Sofia Boutella

Pork Pie (aka Joyride) - Matt Murphy

Pork Pie op IMDb (6,4)
Simpel doch doeltreffend filmpje dat je zou kunnen omschrijven als "Thelma & Louise doen de Kiwi-tour".
Inderdaad, we bevinden ons in Nieuw-Zeeland waar een drietal vrijgevochten jongelingen toevallig bij elkaar in de auto belandt. Dat klinkt onlogisch, maar deze film werkt daar met enthousiasme naar toe. Het begint met een rennende achtervolging over een autokerkhof, waar kruimeldiefje Luke achterna gezeten wordt door de eigenaar. Hij ontsnapt door een opvallend gekleurde Mini Cooper uit de stalling te racen. Hij is op de vlucht en er is geen weg terug.
Onderweg pikt hij Jon op, een verdwaalde schrijver die een rommeltje van zijn leven heeft gemaakt en nu onderweg is naar zijn ex om excuus aan te bieden. Hij krijgt een lift van Jon, die bij de eerste de beste lunchstop ook nog de dartele Keira aan de reisgroep toevoegt. Zij is haar baantje bij de mcDrive zat en stapt ter plekke op.
Als het drietal onderweg controle dreigt door de politie, is dat hun laatste kans om terug in het gareel te gaan. Ze kiezen er niet voor, ze slaan op de vlucht en een uitgebreide roadmovie begint. Treinen, ferry's , bospaden : over beide eilanden verdeeld proberen ze uit handen te blijven van de achtervolgende politie. De berichtgeving op het nieuws wekt sympathie op bij de bevolking , die de drie als heuse strijders voor de vrijheid beschouwen. Het is nog een lange weg naar de ex, dat moge duidelijk zijn.

Met : Dean O'Gorman , James Rolleston, Ashleigh Cummings

woensdag, mei 13, 2020

Beauty and the Dogs (aka La Belle et la meute of Aala Kal Ifrit) - Kaouther Ben Hania

Beauty and the Dogs op IMDb (7,0)
Tamelijk lang hield ik het vol maar uiteindelijk belandde de film voor mij in een hysterisch pandemonium waarbij ik de aandacht verloor. En dat is jammer, want het gegeven is zwaar doch boeiend.
Mariam is een initiatiefrijke jongedame die in het Tunesië van na de Arabische Lente haar weg zoekt. Ze organiseert een dansavond een ontmoet daarbij de sympathieke doch ondoordringbare Youssef. Ze verlaten samen het feest.
Direct daarna belanden we in een chaos, of eigenlijk: belandt Mariam daarin. Ze vlucht over straat, Youssef achter haar aan. We leren al snel dat ze is verkracht door politie-agenten , dat ze heeft weten te ontkomen met achterlaten van al haar spullen. Youssef blijkt van goede wil om haar te helpen: hij begeleidt haar in haar tocht langs doktersposten, ziekenhuizen en uiteindelijk politiebureaus. Want hij wil dat ze dit niet over haar kant laat gaan: in het Tunesië dat hij voor ogen heeft, mag de politie niet de kwade geest zijn. Foute daden en fouten mensen dienen bestraft, politie of niet.
Mariam wordt van het kastje naar de muur gestuurd en staat - wanneer de agenten dreigen haar vader in te lichten over het lichtzinnige gedrag van hun dochter - meermaals op het punt de aanklacht in te trekken. Iedereen dekt elkaar, niemand is toeschietelijk om dit overduidelijke slachtoffer adequaat te helpen. Bang voor positie, bang voor reputatie. De revolutie is duidelijk nog niet af.

Met : Mariam Al Ferjani , Ghanem Zrelli, Noomen Hamda

Opgenomen van Canvas.

The Midnight Swim - Sarah Adina Smith

The Midnight Swim op IMDb (5,2)
Opgenomen van de filmzender , voorzien van pincode dus ik verwachtte ergens in te belanden waar volwassenheid voor nodig is. Dat viel allemaal erg mee, het werd geen bloedige horror maar hooguit een stukje suspense-ig.

Drie zussen komen samen in het huis van hun overleden moeder. Die is afgelopen zomer in het aangelegen meer gaan zwemmen en nooit meer boven water gekomen. Er doen verhalen de ronde over het meer, mythes eigenlijk, waar de ene zus gevoeliger voor is dan de anderen.
De onderlinge verstandhoudingen worden danig op de proef gesteld, er is in het verleden vast van alles gebeurt tussen de zussen onderling maar zeker ook in de verstandhouding met hun moeder. De ene zus wil verkopen, de andere wil er een creatieve cursus- en yogaplek van maken. De derde zus legt alleen maar vast : ze filmt alles wat er gebeurt in en om het huis, dus ook de dode vogels die om het huis liggen, de kleding die ze uit het water vissen.
Het advies blijft om niet te gaan zwemmen, in ieder geval niet 's avonds maar niet elke zus is tegen die verlokking bestand. Er komt spanning op te staan.

Met : Lindsay Burdge, Jennifer Lafleur , Aleksa Palladino

dinsdag, mei 12, 2020

Late Night- Nisha Ganatra

Late Night op IMDb (6,5)
Loepzuiver feelgoodje over de clichés van de televisiewereld. Sekseverschillen, glazen plafonds, (seks)schandalen en manipulatie: het zijn associaties die vaak met mediacorporaties worden gemaakt. Deze film maakt er dankbaar gebruik van, maar er zit voldoende luchtigheid in om dit een prettig anderhalf uurtje te maken.

Katherine Newbury is reeds jarenlang een succesvolle tv-showhost. Ze lijkt op routine te drijven, maar daar komt langzaam een eind aan: kijkcijfers en waardering lopen terug, advertentie-inkomsten derhalve ook. De leiding van het mediaconglomeraat staat op het punt van ingrijpen, zelfs op het punt om Katherine te vervangen.
Precies op dat moment stapt Molly het kantoor binnen: via een contest won ze een bezoek aan de baas van de omroep, waarbij ze gelijk een sollicitatiegesprek regelde bij de redactie van haar idool Katherine Newbury. Ze bluft zich naar binnen en er ontstaat een compleet nieuwe situatie: voor het eerst krijgt de redactie frequent bezoek van hun tv-gezicht , het belang van goede teksten en scherpe grappen wordt benadrukt als noodzaak voor het overleven van de show. Tegelijkertijd zit Molly er als volstrekte buitenstaander bij: ze moet het vak nog leren maar wordt tegelijkertijd naar haar visie op de show gevraagd. Op een "Being there" wijze pakt ze de handschoen op: niet gehinderd door kennis van het vak, maar met open vizier, een blij gemoed en een goed hart ontwapent ze de geharnaste schrijvers stukje bij beetje. Ze valt op, komt in beeld bij Newbury en alles wijst op een botsing der karakters.

Met : Emma Thompson, Mindy Kaling, John Lithgow, Hugh Dancy, Reid Scott

zondag, mei 10, 2020

So help me god (Ni juge , ni soumise) - Yves Hinant/ Jean Libon

So help me god op IMDb (7,4)
Hartverwarmende documentaire over Anne Gruwez, een ontwapenende Brusselse onderzoeksrechter. Ze wordt gevolgd tijdens de behandeling van de luguberste zaken die de Belgische hoofdstad bezighouden. Terwijl de gruwelijkste details aan haar cliënten ontfutselt , blijft ze broodnuchter en feitelijk de zaken noteren en benoemen. Ze blijft keurig , ze blijft beslist maar ondertussen wast ze de oren van mensen die met al hun uitvluchten onder de zoveelste veroordeling proberen uit te komen.
Met haar ouwe 2CV'tje rijdt ze door de stad op weg naar de crime-locaties, om ter plekke het onderzoek uit te voeren.
Er is altijd veel kritiek op rechters: ze zouden bevooroordeeld zijn, ze zouden een politieke agenda hebben, ze zouden te soft zijn, ze zouden juist geen oog hebben voor de achtergronden van hun cliënten. Iedereen die er maar een beetje zo in staat, zou er goed aan doen deze documentaire te bekijken.

Met : Anne Gruwez
,

Wildling - Fritz Böhm

Wildling op IMDb (5,5)
Het begint allemaal nog wel oké, met dat filmisch bekende kidnap-gegeven, maar het eindigt toch weer in radicale onzin , met weerwolfjes-gezever. Dat is niet Begt's ding. Dan weet u dat.

Anna is als baby gekidnapt door een jager , eenzaam slijt zij haar dagen en jaren op een kamertje in zijn afgezondere boshuisje. Hij maakt haar wijs dat hij haar vader is en dat hij haar beschermt tegen alle slechte invloeden van "daarbuiten". Dat moet "omdat zij de laatste is" , zo zegt hij.
Wanneer ze vrouw begint te worden en de menstruatie begint, begint Daddy haar te injecteren om haar ontwikkelingen af te remmen. Nog meer dan eerst ligt ze duf in bed, zwaar onder invloed van wat haar wordt toegediend. Ze vraagt hem om het te beëindigen, om haar naar De Betere Wereld te helpen. In een moment van zwakte lijkt Daddy hier aan toe te geven, maar hij kiest er toch voor zichzelf wat aan te doen en haar daarmee de weg naar vrijheid te ontvouwen,
Anna komt in handen van een stoere politievrouw die zich over haar ontfermt en haar langzamerhand probeert te normaliseren: van wilde naar meisje. Haar zoon spijkert zijn nieuwe vriendinnetje bij in de schoollessen, het lijkt allemaal crescendo te gaan. Tot dat eerste schoolfeest. Anna valt terug in haar oude wilde gedrag , maakt een slachtoffer en vlucht de bossen in. De jacht is geopend.

Met : Bel Powley, Brad Dourif, Liv Tyler , Colin Kelly-Sordelet

Kino Caravan (aka Caravana Cinematografica) - Titus Muntean

Kino Caravan op IMDb (6,8)
Lang niet zo goed als de Oostblokklassieker "Wie zingt daar zo?" van Slobodan Sijan, maar ik moest wel enkele keren aan die film denken bij het bekijken van deze. Hetzelfde troosteloze landschap, dezelfde slechte wegen en opnieuw een rondtrekkende bus. Maar daar houden de vergelijkingen op, daarvoor is deze Kino Caravan eenvoudigweg niet goed genoeg. Maar hey: een arthouse-film op zijn tijd is goed voor het gemoed.

1959, de arme en regenachtige binnenlanden van Roemenië. Twee staatsarbeiders reizen de dorpen langs om propagandafilms te vertonen waarin de heldenmoed van de Karpatische leiders bezongen wordt. Hoe de verhoudingen liggen , leren we al snel want de twee passagiers wagen het om direct bij aankomst in het dorp de lakens uit te delen: alles moet in het werk worden gesteld om het beeldmateriaal te kunnen vertonen en zo per locatie de lof van het regime te kunnen bezingen.
Prima plan natuurlijk, maar de bevolking van dit dorpje lijkt niet zo happig. Op het eerste gezicht lijken ze het allemaal niet te bevatten, heel intelligent komt het allemaal niet over, Maar gaandeweg de film leren we dat er meer achter zit: de bevolking is opstandig maar laat dat slechts op uiterst subtiele wijze kennen. Zonder dat de twee staatskameraden het door hebben, wordt de ene na de andere chantage gepleegd om het vertonen van de film te verhinderen. Het arme dorpshoofd doet wat ie kan, bang voor slechte rapportages naar Boekarest, maar stiekem ondersteunt hij de ondermijning die zijn burgers toepassen.

Met : Dorian Bogotu , Mircea Diaconu , Iulia Lamanare 

vrijdag, mei 08, 2020

Black Mass - Scott Cooper

Black Mass op IMDb (6,9)
Soms denk je wel eens dat je ze allemaal wel gezien hebt, de misdaad / maffiafilms. In helicopterview lijken ze allemaal op elkaar, het is de inhoud en de vorm die de ene film van de andere onderscheidt. Om die reden ben ik toch wel weer blij deze alsnog te hebben gezien, want ik zag in het acteerwerk enige lichtpuntjes. Daarnaast ben ik een behoorlijke sucker voor biografische films, dus : twee pré s op een rij, voldoende voor een kijkbeurt.

James "Whitey" Bulger is een beruchte crimineel uit het Bostonian misdaadcircuit. Er zijn Italianen, Britten en Ieren, het is in Boston niet veel anders dan in andere Amerikaanse steden. Het verschil hier is dat de broer van Bulger toevallig een hoge ambtelijke functie bekleedt in deze stad en dat de broers weliswaar gek op elkaar zijn maar verder niets met elkaar te maken mogen hebben. De tegenstrijdige belangen van de beide broers maken dat ze elkaar aan de keukentafel bewust zo min mogelijk vertellen, om de ander niet te compromitteren.
Bulger raakt in een gewetensconflict wanneer de FBI hem benadert met een aanbod: hij kan min of meer ongestoord doorgaan met zijn criminele activiteiten, zolang hij maar niemand vermoordt en zolang hij meewerkt aan het ontmantelen van diens concurrerende organisaties. Samen rollen ze de Italianen en de Britten op, hetgeen hem een ongecontroleerde macht geeft. En daar kan hij moeilijk mee omgaan: het bloed kruipt waar het niet gaan kan. Hij kan in de gokscene aardig zijn gang gang, maar zodra zijn naam regelmatig valt in dubieuze afrekeningen moet hij op zijn tellen passen. De FBI komt intern in conflict: de wat correcter rechercheurs willen de deal met Bulger openbreken, terwijl de dubieuze John Connolly dat tegenwerkt, omdat hij bang is dat er aan zijn privileges gemorreld wordt. Het net sluit.

Met : Johnny Depp, Benedict Cumberbatch, Joel Edgerton, Dakota Johnson , Kevin Bacon , Peter Sarsgaard 

donderdag, mei 07, 2020

Broken City - Allen Hughes

Broken City op IMDb (6,2)
Billy Taggart gaat de fout in. Bij de arrestatie van een van verkrachting verdachte jongen verliest hij zijn zelfbeheersing en schiet de jongen neer. Meermaals. Hij wordt vrijgesproken op grond van zelfverdediging maar zowel de commissaris van politie als de burgemeester weten inmiddels meer. Ze houden hem de hand boven het hoofd: als hij de politiedienst verlaat en er nooit meer op terugkomt, houden zij het later verkregen bewijsmateriaal in de kluis. Daarmee verplichten ze hem voor eeuwig aan zich.
7 jaar later, Billy heeft een matig lopend detectivebureau en krijgt plots de burgemeester aan de telefoon. Diezelfde burgemeester ja, die inmiddels midden in de campagne voor zijn herverkiezing zit. Billy moet de vrouw van de burgemeester gaan ontmaskeren, ze zou een affaire hebben die zijn kansen op herverkiezing verminderen.
Billy duikt erin en komt uiteraard achter veel meer zaken dan gedacht: de burrie heeft foute vrienden in een corrupt bouwconsortium , dat een hele wijk wil platgooien en nieuwbouwen. Daarin zitten ook weer relaties van de andere burgemeester verweven, er is niet heel veel fris aan deze zaak. Al snel komt Billy tot het standpunt dat hij zijn opdrachtgever niet meer wil helpen, tenzij van de wal in de sloot. Maar hoe makkelijk gaat dat als deze hem eigenlijk in de tang heeft met de kennis over zijn verleden?

Met : Mark Wahlberg, Russel Crowe, Catherine Zeta-Jones, Jeffrey Wright

Sun Children (aka Khorshid/The Sun) - Majid Majidi

Sun Children op IMDb (7,1)   Sun Children op Moviemeter (3,71) Deprimerende film, ondanks dat ie voortdurend naar het licht toe werkt. Natuu...