Don't say a word op Moviemeter (3,14)
Inmiddels zo'n lange lijst van opgenomen films opgebouwd op mijn mediaplayer dat de oudste er alweer van af glijden. Deze nam ik dus ook bijna een jaar geleden op, nu toch maar aangeklikt omdat ik op een of andere manier altijd wel iets kan met het archetypische acteerwerk van Michael Douglas. Play!
Douglas speelt de degelijke psychiater Nathan Conrad, die voor een moeilijke case bij zijn collega geroepen wordt. Een jong meisje met al 20 verschillende diagnoses lijkt onbehandelbaar, misschien dat Conrad iets met haar kan?
Direct na het eerste - moeizame - gesprek rept Conrad zich naar huis voor het Thanksgiving-diner, maar hij treft daar wel zijn vrouw maar niet zijn dochter aan. Ze blijkt ontvoerd en al snel zet Conrad de puzzelstukjes in elkaar: de bende die zijn dochter ontvoerd heeft, blijkt een voormalig clubje bankrovers te zijn die informatie heeft van de nieuwe cliënt van Conrad. Dit meisje blijkt namelijk de dochter van een voormalig bendelid van ze, die ze verraden heeft en de luxueuze buit van een overval heeft weggemoffeld.
Conrad zit klem: hij heeft slechts heel korte tijd om zijn dochter te redden. Hij moet de behandeling van het verwarde meisje opvoeren, hij moet zelfs een aantal stappen zetten ver buiten zijn vakgebied en competenties. De tijd tikt, maar heel langzaam lukt het hem om stukjes informatie uit het meisje los te krijgen.
Met: Michael Douglas, Sean Bean, Famke Janssen, Brittany Murphy , Jennifer Esposito
FIN - song : Mark Isham - Subway
Geen opmerkingen:
Een reactie posten