Saint Omer op Moviemeter (3,00)
Boeiende film, al valt lastig te vertellen waarom. Zoveel gebeurt er namelijk niet (de film is zelfs bijna een real time rechtbankverslag) maar toch betrap je jezelf als kijker erop dat je gaat zoeken naar een plek om je sympathie neer te leggen. En dat is knap, in deze arthouser die niet gemaakt is om te pleasen maar die wel van de kijker vraagt of hij zich kan inleven in de persoonlijke achtergrondverhalen van mensen in de verdrukking. En dan met name van mensen die uit heel andere werelddelen naar het westen komen, met als gevolg een trits aan cultuurverschillen en aan mensbeelden. Moeilijk, maar niet onmogelijk.
De jonge Rama is journaliste, ze is zwanger en gaat zich binnenkort inleven in dat totaal andere bestaan als moeder. Haar roots zijn Afrikaans, maar ze is in het mondaine Frankrijk al aardig verwesterd en beseft dus dat ze tussen twee culturen zal komen te staan. Eerst die laatste grote klus maar eens: haar nieuwe boek zal ze baseren op een spraakmakende rechtszaak. Daartoe reist ze naar het zuidelijker gelegen Saint Omer, alwaar een zaak dient tegen de Senegalese Laurence. Laurence is een jonge moeder die haar kind heeft omgebracht door het aan de kustlijn te laten verdrinken.
Voordat we de kans krijgen daar een vooroordeel over te hebben, laat Laurence haar verhaal door de rechtszaal schallen: hoe het moederschap haar geen vreugde bracht, integendeel. Ze beschrijft de laatste twee jaar als haar "hel op aarde", ze weet best dat ze iets gruwelijks gedaan heeft maar probeert desondanks in de rechtszaal uit te leggen hoe ze als intelligente vrouw toch tot haar wanhoopsdaad kwam. Ze voelt zich gesterkt door de aanwezigheid van een andere Afrikaanse vrouw in de zaal. Maar die vrouw, Rama, moet zo ongeveer alles wegslikken om niet in tranen uit te barsten. Is dat herkenning? Is dat verbinding? Of is het toch gewoon afschuw?
Met: Kayije Kagame, Guslagie Malanda, Valérie Dreville, Xavier Maly
Geen opmerkingen:
Een reactie posten