Black Butterflies - Paula van der Oest

Biopics doen het bij mij vaak wel. Zeker als de gepicte in kwestie een beetje tegendraads is.
Hoewel er bij mij wel een zekere Carice-moeheid begint op te treden (ze speelt iets te vaak types met een steekje los en doet een vaste doordraai-act) kin ik deze film als geheel wel waarderen. Wellicht omdat er twee voor mij zeer interessante - en waargebeurde - lijnen dwars door de film heen liepen.
Eerst en vooral de struggle van een creatief iemand om een dagelijks bestaan op te bouwen, dwars tegen advies en wil van de familie en of de ouders in.
Tweedst de strijd tegen de apartheid: waar Ingrid Jonker oorspronkelijk aan de bevoorrechte kant stond, koos ze bewust voor stappen in de richting van de zelfkant én van de onderdrukte zwarte bevolking. Dat werd haar door haar autoritaire vader niet in dank afgenomen, te meer omdat hij ook nog eens een rol speelde in de regering die dat apartheidsbeleid voerde.

Sterke rol is die van Liam Cunningham, die een schrijver speelt die aanvankelijk als een blok voor de charmes van de schrijfster valt, langzaamaan inziet dat ze toch iets te apart voor hem is maar die haar toch door dik en dun blijft steunen. Zelf vond ik dat de mooiste verhaallijn , het meest persoonlijke deel.

De moeite waard, de film is per vandaag platinum, dus het is heels niet gek als jij ook heen gaat!