Fraaie film. of beter: Fraai verfilmd. Het is een "zo zou het gegaan kunnen zijn" verhaal, dat zich ent op de Franse periode van een van de twee bekendste Nederlandse schilders. Van Gogh had zijn donkere Brabantse periode gehad en ging op zoek naar licht. Licht en kleur , dat moest zijn schilderijen voortaan veel meer gaan overheersen.
Via Parijs (onder de hoede van zijn zorgzame broer Theo) trekt hij door naar het zuiden waar hij in Arles een zeer creatieve , maar tamelijk ongelukkige periode kent. Als we de regisseur volgen, is Van Goh's gekte getriggerd door de pesterijen van de dorpelingen: schooljeugd die zijn ezel omtrekt, stenengooiers en vervolgens zelfs heuse afranselingen door boze vaders. Hij blijkt niet te handhaven, hij draait langzaam doch gestaag door.
Dankzij de steun van broer Theo en vriend Paul Gauguin weet Vincent zich weer aan de instellingen te ontworstelen en start een tweede productieve Franse periode. Aanvankelijk opnieuw in Arles, maar als de bevolking zich in een petitie tegen hem keert (en we zien dat dat niet geheel onterecht is), voelt hij zich gedwongen te verhuizen naar Auvers. Nog steeds maakt hij die prachtig kleurige natuurschilderingen, maar ze worden gestaag donkerder van sfeer. Het gaat niet goed met de man.
Dafoe speelt het sterk en geloofwaardig, hij neemt ons mee op een introspectieve tocht. Dat beklijft, de film boeit. Vooral door hem, maar ook door een keur aan bekende gezichten die we voorbij zien trekken (Mads Mikkelsen, Emmanuelle Seigner, Matthieu Amalric).
Met : Willem Dafoe, Oscar Isaac, Rupert Friend
Geen opmerkingen:
Een reactie posten