My Old Lady- Israel Horovitz

My old lady op IMDb (6,4)
Feelgood uit 2014. Met Maggie Smith : altijd goed. Met Kristin Scott Thomas: extraatje. Met Kevin Kline: kan alle kanten op.

Kline speelt Mathias, een mislukte vijftiger die in Parijs arriveert. Hij heeft van zijn overleden vader een luxe appartement geërfd dat hij nu te gelde wil komen maken. Er zit één probleem aan de deal vast: de verhuur is "en viager" , wat wil zeggen dat de verkoop gesloten is met de afspraak dat de huidige bewoner er tot zijn dood in mag blijven wonen (en zelfs een maandelijkse toelage krijgt uitgekeerd).
De dame in kwestie, Mathilde Girard, is al 90 maar nog kwiek van lijf en leden. Mathias zal dus op de handrem moeten: of genoegen nemen met een mindere doorverkoopprijs omdat de huurster nog leeft, of wachten tot de dame gaat hemelen. Bijkomend probleem is dat haar dochter er ook nog bij inwoont: een pinnige lerares Engels die als een leeuwin voor de rechten van haar moeder vecht.
Mathias heeft klappen gehad in zijn leven. Zoveel tegenslag dat hij dit ook wel kan hebben, sterker nog: hij gaat met zwier de strijd aan. Hij bouwt het contact met de dames steeds verder op en u snapt dan natuurlijk allang dat het niet alleen maar haat en nijd is.

Met : Maggie Smith, Kevin Kline, Kristin Scott Thomas

Richard says goodbye (aka The Professor) - Wayne Roberts

Richard says goodbye op IMDb (6,7)
Zeer aangename film, ondanks het lugubere onderwerp. Dat komt vooral door de speelse aanwezigheid van Johnny Depp, op wiens lijf deze rol geschreven is.

Depp is de Richard uit de titel, een professor in de Engelse literatuur die te horen krijgt dat hij terminaal ziek is. De keuze tussen "behandelen en nog 1 tot 1,5 jaar leven" of "zonder behandeling nog een half jaar" is voor hem simpel: geen gedoe, gewoon zijn laatste gegeven tijd nog gebruiken om een aantal belangrijke dingen te doen. Hij vertelt zijn diagnose alleen aan zijn beste vriend, niet eens aan vrouw en kind. Daar zouden immers alleen maar sentimenten uit naar boven komen die het lastige gezinsleven uit het verband zouden rukken.
Richard pakt het onorthodox aan: hij stuurt leerlingen de les uit die niet voor de literatuur gaan, hij wil alleen betrokken en gedreven studenten. De groep wordt klein maar Richard beloont ze met een compleet onaangepaste en verrassende aanpak: hij vertelt de leerlingen dat ze de kans moeten pakken om hun leven van betekenis te laten zijn en doet daarbij nooit door leraren vertoonde dingen: hij neemt ze mee naar de kroeg, hij zit in de tuin met zijn leerlingen te blowen en doet ontboezemingen over zijn liefdesleven.
Gaandeweg krijgen ze sympathie voor zijn aanpak, net zoals de mensen om hem heen langzaam de schellen van de ogen vallen. Richard heeft niets te verliezen, met een brede glimlach gaat hij zijn ondergang tegemoet.

Met : Johnny Depp, Rosemarie Dewitt, Odessa Young, Danny Huston

The Barber - Basel Owles

The Barber op IMDb (5,9)
Matige thriller met te weinig ontwikkeling om echt spannend te worden.

Seriemoordenaar leeft - vrijgesproken wegens gebrek aan bewijs - al jaren onder andere identiteit elders in het land. Hij runt een kapperszaak en staat goed bekend in de samenleving aldaar. Totdat er op een dag een klant binnenkomt die zegt te weten wie de ware man achter deze vriendelijke harensneller is.

Deze man blijkt de zoon van een van zijn oude slachtoffers te zijn en fingeert een diepgaande interesse in het beroep van seriemoordenaar. Hij zet de kapper neer als de alwetende meester en deze neemt hem onder zijn hoede in een vorm van "opleiding tot..". De focus van de seriemoordenaar lag op de serveersters in de diverse diners in het land, die dienen dus op hun hoede te zijn. Ook de politie krijgt echter lucht van de wederopstanding van deze zaak en de lijntjes worden immer korter.

Met : Scott Glen, Chris Coy , Stephen Tobolowsky , Kristen Hager

Beanpole (aka Dylda)- Kantemir Balagov

Beanpole op IMDb (7,2)
Deze was ik zeker afgelopen week in de zaal gaan checken, als de boel niet op slot zou zitten.
Dus nu de mogelijkheid maar te baat genomen deze digitaal tot me te nemen, via enige omweg bij Picl toch gelukt.
Dit is een arthouser hoor, een volbloed. Gitzwart, loodzwaar en met slechts een spaarzaam sprankje hoop. Voor de doorzetter dus.

Iya is getraumatiseerd uit de oorlog gekomen. Catatonische aanvallen , haar omgeving begint er bijna aan te wennen. De boomlange vrouw (de bonenstaak uit de titel) probeert zo goed en zo kwaad als het kan haar werk in het ziekenhuis te doen, werk dat ze ook nog eens combineert met de zorg voor een klein 3-jarig jongetje. Al snel blijkt dat ze die zorg niet aan kan, het gaat ernstig mis. Nog een trauma erbij, denken we, totdat we leren dat het niet haar zoontje bleek te zijn maar dat van haar collega en vriendin uit het leger. Deze Masha laat al snel haar verdriet varen wanneer ze een oplossing ziet: ze draagt de mensenschuwe Iya op haar fout goed te maken door draagmoeder voor haar te worden. Zodat zij al haar moederzorgen kan blijven toepassen. De twee vriendinnen vragen de uiterste consequenties van vriendschap van elkaar in een gruwelijk spel van aantrekken en afstoten.

Met : Viktoria Miroschinenko , Vasilisa Perelygina , Andrey Bykov,Igor Shirokov

The Door - Istvan Szabo

The Door op IMDb (6,5)
Isvan Szabo, de man die ons ooit het onweerstaanbare "Mephisto" bracht. Helen Mirren, steractrice uit oa  "The Cook, the Thief, His Wife and her lover" . Martina Gedeck, die aandacht trok in  "Die wand" en "Das leben der anderen". Affiche genoeg om deze film te gaan kijken.

Veelbelovende voorbereiding dus, maar de uitvoering bleek maar zozo. Dat komt vooral door de amateuristische en houterige uitvoering. Aan het verhaal mankeert niets, maar er zat te weinig natuurlijke flow in de film om heel geloofwaardig dan wel heel boeiend te zijn. Jammer.

Hongarije, begin jaren 60. Welstandig stel zoekt huishoudster. Zij vinden er een in de merkwaardige vrouw die aan de overkant een teruggetrokken leven leidt. Angstvallig houdt zij voor anderen verborgen wat er zich achter haar voordeur afspeelt. Eenmaal daarbuiten blijkt ze een kordate vrouw met eigenzinnige visie. Ze corrigeert het elitaire stel waar zij vindt dat het nodig is, ze trekt zich daarbij niets aan van de baas-knecht-verhouding. De man des huizes houdt afstand, maar de vrouw- een langzaam succesvol wordende schrijfster- raakt geïntrigeerd door die malle dame die haar leven bestiert. Ze ontdekt langzaam de oorlogsachtergronden - en andere geheimen- van haar buurvrouw en schakelt een tandje bij, van afstandelijk naar welhaast obsessieve interesse. De boel komt op spanning te staan.

Met : Helen Mirren, Martina Gedeck , Karoly Eperjes

Parasite - Bong Joon Ho

Herzien gisteravond. Vanwege de noodlijdende situatie in de theaters met mijn vrouw het PICL-traject ingeslagen. Op deze wijze komt er nog een klein beetje revenu naar mijn favoriete filmzaal.

Mijn vrouw had de film nog niet gezien en ik vind deze dermate leuk dat nog een keer kijken helemaal geen straf was. Heb opnieuw genoten , heb m ook op andere wijze proberen te bekijken (zo zag ik nu opeens veel overeenkomst tussen de deskundigheid van de beide "leraren" en de filosofische beroemdheid van Chauncy Gardiner, de tuinman uit "Being There") . Was fijn om te doen, zo zat ik toch weer een beetje "in de zaal". Dichter op het doek, dat wel, maar toch nog ruim op ruim anderhalve meter.


https://begt.blogspot.com/2019/12/parasite-aka-gisaengchung-bong-joon-ho.html

Coriolanus- Ralph Fiennes

Coriolanus op IMDb (6,1)
Tamelijk bijzonder geheel. Verfilming van een toneelstuk (oa Tom Hiddleston speelde de titelrol) maar dan wel een anachronistische verfilming: het verhaal gaat over de strijd van de Romeinen tegen hen omringende volken, maar is voor deze film verplaatst naar de tegenwoordige tijd. De cohorten strijden met tanks en mitrailleurs in moderne decors en gebouwen, maar het taalgebruik en de mores zijn geheel van de vroege jaartellingen. Zo gaat et om eer, om trots, om legers die elkaar bestrijden op basis van respect en oude waarden van oorlogvoering.

Er dreigt een volksopstand in Rome , doch die wordt door de bikkelharde legerleider Caius Martius de kop in gedrukt. Deze Martius denkt de gemoederen weer tot bedaren te kunnen brengen door successen te boeken op het slagveld. Daarom trekt hij ten strijde tegen de Volsci , een strijdlustig volkje dat de Romeinse hegemonie niet klakkeloos accepteert. De leider van de Volsci, Aufidius , is een oude bekende van Martius, meermalen bestreden ze elkaar bloederig.
Martius slaagt, boekt een overwinning en sleept daarmee een benoeming tot consul in de wacht. Iets waar andere heren uit de lokale politiek niet blij mee zijn, ze starten een beschadigingscampagne tegen Martius. Een "smear campaign" die inderdaad leidt tot de ontheffing enverbanning van Martius. Dat lijkt allemaal slim, maar uiteraard weet Aufidius dat Rome nu kwetsbaar is. Helemaal als Martius zich bij hem aansluit, uit wraak tegen Rome .

Met : Ralph Fiennes, Gerard Butler, Vanessa Redgrave, James Nesbitt, Jessica Chastain

Sleeping with other people- Leslye Headland

Sleeping with other people op IMDb (6,5)
Een mens doet gekke dingen in tijden van crisis. Veel films op de harde schijf waar ik normaliter nog 3 keer langsklik, maar nu toch maar de play aanraak. In het kader van "wie feelgood doet, goed ontmoet."

Romkommetje dit, zo'n film waarvan er onnoemelijke aantallen in een dozijn gaan. Mmet een waterval aan expliciet taalgebruik in een verder bekend-Amerikaanse preutse aanpak.

12 jaar geleden ontmoetten ze elkaar bij toeval, Jake en Lainey. Na deze tweezijdige ontmaagdingsavond raakten ze bij elkaar uit het zicht. Beiden hebben een seksuele ontwikkeling doorgemaakt : hij versiert de ene na de andere vrouw, hoewel het steeds maar niets voor hem betekent. Zij blijft maar achter een oude liefde aanschuifelen, die toch elke keer voor zijn vrouw zal kiezen en simpelweg van twee walletjes blijft eten.
Jake en Lainey zijn elkaars praatpaal, geven elkaar advies over hoe te handelen in die lastige gevallen maar blijven verder keurig en angstvallig van elkaar af. Iedereen om ze heen hoopt op een doorbraak, hoopt dat ze nu eindelijk definitief voor elkaar gaan vallen maar nee: ze blijven om elkaar heen draaien. Seasons come and seasons go, but our love will never die..

Met : Alison Brie, Jason Sudelkis

Dr. Strangelove or : How i learned to stop worrying and love the bomb - Stanley Kubrick

Dr. Strangelove op IMDb (8,4)
Gek genoeg nooit helemaal gezien , deze vroege Kubrick-film. Gisteravond kon het , de oudere films in de bibliotheek gingen zelden de anderhalf uur over qua tijdsduur. Dus deze kon er achter aan.

De film laat zich tegenwoordig zien als een overduidelijke staalkaart van het visuele talent van Kubrick: de man experimenteerde met camera-invalshoeken , met decorstukken en met trucages. Dat kan nu dan wel heel belegen overkomen, voor die tijd heeft hij op sommige punten het ijs gebroken.

De film zelf is een wat oubollige poging om humor en serieuze politiek te vermengen. Het is officieel een komedie, maar het onderwerp (nucleaire oorlog) is dat natuurlijk niet. Dit gegeven verklaart waarom we Peter Sellers in maar liefst drie verschillende gedaantes tegenkomen in deze film.
De eerste gedaante is officier Mandrake, een Britse soldaat die in de computerruimte van een grote legerbasis werkt en de opdracht krijgt om alle seinen op alarm te zetten: we zijn in oorlog!
Dat bevel wordt hem gegeven door generaal Jack Ripper (!!), waarvan we al snel leren dat hij dit op eigen houtje doet, hij wil de communisten graag een lesje leren dus stuurt hij een squadron B-52's vol met nucleaire wapens richting Rusland.
De tweede gedaante van Sellers is die van de Amerikaanse president, die in de War Room in naarstig overleg moet gaan proberen om deze oorlogsdaad te verijdelen. Koortsachtig overleg (koortsachtig doch komisch) met diens Russische collega Dimitri tont aan dat beide presidenten weinig instrumenten hebben om dit te voorkomen. Mandrake probeert de verlossende codes bij Ripper te ontfutselen om de operatie stil te zetten maar het lijkt allemaal tevergeefs.
Lijkt, want daar is plots de 3e gedaante van Sellers: in een rolstoel komt Dr. Strangelove het beeld in rijden. Een geniale wetenschapper met een grote aanleg voor gekte. Hij moet de situatie redden.

Met : Peter Sellers, George C. Scott, Sterling Hayden, Peter Bull

The Burglar - Paul Wendkos

The Burglar op IMDb (6,6)
Film1 heeft het zwaar in de strijd om de uitzendrechten: er is weinig nieuw aanbod. Sterker nog: men grijpt steeds meer terug op films uit de jaren 50, 60 en 70. Da's natuurlijk jammer, maar ook wel weer een kans. Het is immers hartstikke hip om oude films te kijken, ik zie het veel om me heen gebeuren.

Deze, uit 1957, pakt op de poster groot uit met Jayne Mansfield, hotte dame uit die tijd. In de film zelf speelt ze slechts een marginaal rolletje. De thriller draait vooral om Nat Harbin, die samen met twee broeders in het kwaad een inbraak pleegt bij een rijke gebedsgenezeres. Ze maken een dure halsketting buit, die is behangen met diamanten. Het ging allemaal maar net goed, want de politie stuitte bij een patrouille toevallig op hun auto die opvallend geparkeerd stond, Nat kon niet anders dan zijn papieren laten zien.
Nat is de coolste van de drie, hij wil nog niet direct de ketting verpatsen. Afwachten zou de prijs opdrijven. Dat wachten brengt echter ook het risico met zich mee dat de politie, die immers zijn voorkomen kent, hem op het spoor komt. En dan zijn er ook nog eens de dames: 1 die in het complot van de heren meedraait en 1 die aan de andere kant zit: aan de kant van de politie-agent , die in plaats van een simpele arrestatie toch andere plannen blijkt te hebben.

Met : Dan Duryea , Jayne Mansfield, Wendell K. Phillips, Martha Vickers

The Professor and the Madman - Farhad Safinia /P.B. Shemran

The professor & the Madman op IMDb (7,3)
Lang had ik het idee dat ik een verkeerde keuze had gemaakt door deze film aan te klikken maar gaandeweg ontwikkelde zich toch een echt verhaal. De grote hoeveelheid overacting in de beginfase wordt naar de achtergrond gedrongen zodra de karakters eenmaal ontwikkeld zijn, zodra duidelijk is wie er tegenover elkaar staan. Waargebeurd verhaal, sterk gedramatiseerd maar uiteindelijk toch wel voldoende boeiend om de volle twee uur uit te zitten.

William Minor is een Amerikaanse chirurg die in Engeland werkzaam is. Hij is duidelijk getroubleerd door zijn deelname aan de Amerikaanse burgeroorlog en lijdt aan een stevig PTSS-syndroom (al wist men toen nog helemaal niet van het bestaan van dit syndroom af). Wanneer Minor in een van zijn wanen een toevallige passant voor een van zijn demonen aanziet, schiet hij de man dood. Opgepakt, vastgezet en vervolgens veroordeeld: niet vanwege de moord, maar vanwege krankzinnigheid. Wij weten dan al dat hij niet krankzinnig is, maar inderdaad behoorlijk manisch te keer kan gaan.

James Murray is een eenvoudige doch hyperbegaafde arbeider. Hij is polygloot, spreekt veel talen vloeiend en ontwikkelde zich daardoor tot een autodidactisch taalkundige. Hij heeft zijn zinnen gezet op het maken van het ultieme woordenboek: het boek dat álle gebruikte woorden in de Engelse taal moet bevatten en verklaren. Hij weet de hoge heren van het Oxford-college te overtuigen hem in te huren om hieraan te beginnen. Met een klein team gaat hij van start, al snel doet hij een oproep aan mensen in den lande om hem te helpen met zijn onderzoek en om woorden aan te brengen.

U snapt: die intelligente doch bij vlagen waanzinnige chirurg wordt de belangrijkste secondant van de taalkundige, die het inmiddels tot professor heeft geschopt. De twee zoeken elkaar op, de professor is hem van dienst in zijn schuldvolle pogingen om de weduwe van zijn slachtoffer schadeloos te stellen. Er ontstaat een ragfijn spel van net-aan-toegestane contacten: het boek krijgt vorm, de chirurg begint een vorm van herstel te krijgen maar ze balanceren op een dun koord.

Met : Mel Gibson, Sean Penn, Steve Coogan, Natalie Dormer, Eddie Marsan , Jennifer Ehle

Lazzaro Felice (Happy as Lazzaro) - Alice Rohrwacher

Lazzaro Felice op IMDb (7,6)
Wonderlijke, sprookjesachtige film. Niet makkelijk, want van lengte en ook nog eens traag. Maar ook zeker niet vervelend, bij vlagen zelfs richting feelgood.

Daar ziet het heel lang niet naar uit. We reizen naar een klein Italiaans dorpje, Inviolata geheten. De bevolking zucht en zwoegt onder het juk van de lokale markiezin. Zij is de grote werkgever van de regio, werkelijk iedereen doet iets in of rond haar tabaksindustrie. De bevolking wordt afgeknepen en verdient feitelijk niets dan wat goedmakertjes om net aan te blijven leven. De goedmoedige Lazzaro werkt hard : hij is zo ongeveer de sloof van iedereen maar hij blijft blijmoedig en zonder tegengas zijn klussen uitvoeren. Tussendoor schiet hij iedereen te hulp waar hij kan. Hij maakt daarin geen onderscheid, want zelfs de onhebbelijke zoon van de markiezin zoekt hem op en gebruikt hem voor klusjes en zelfs voor een soort levensonderhoud. Het maakt Lazzaro niet uit, die gaat uit van het goede van de mens. Tijdens een wandeling bergop, richting de schuilplaats van de markiezenzoon, valt Lazzaro het ravijn in.

De regiopolitie heeft de middeleeuwse , feodale toestand in Inviolata ontdekt en ingegrepen. De markiezin draait de bak in en het dorp raakt stil en verlaten. We zitten bijna twee decennia verderop en zien dat de dorpelingen hun leven niet op de rit hebben gekregen. Ze leven aan de rand van de stad, ontheemd en nauwelijks in staat om in levensonderhoud te voorzien. En wie komt daar door de stofwolken aanlopen? Juist: het is Lazzaro, nog even fris en verbaasd over de dingen die om hem heen gebeuren. Moeiteloos pakt hij zijn oude , dienstbare draad weer op en geeft de vervuilde en verslonsde mensen weer een beetje hoop. Sterker nog: hij vindt ook Tancredi, de markiezenzoon, weer terug. Die heeft heel wat uit te leggen aan de dorpelingen.

Niet geheel toevallig heet de hoofdpersoon van deze film zo. Hij is natuurlijk de personificatie van wederopstanding. Het geeft de film een bijbels tintje, maar is m.i. eerder sprookjesachtig bedoeld.

Met : Adriano Tardiolo, Alba Rohrwacher, Tomassio Ragno

The Intern - Nancy Meyers

The Intern op IMDb (7,1)

Veel blijer werd ik van deze, een lekker niemendalletje maar dan wel met een olijke ondertoon en met prettig acteerwerk. Het leeuwendeel van de waardering gaat naar Robert de Niro, de man die als acteur een grote verscheidenheid aan karaktertrekken kan neerzetten. Hij was niet te harden zo agressief in films als "Cape Fear" en "Taxi Driver" , hij is natuurlijk oppermaffioos in een hele reeks titels maar hij is daarnaast ook een beminnelijke komiek in films als "Meet the..". En nu dus ook in deze. Ik heb me goed met hem vermaakt. Zijn rol draagt de film, meer nog dan de hertjesogen van mevrouw Hathaway. 

De Niro is Ben Whittaker , een 70-jarige weduwnaar die moeite heeft het leven te leiden. Zonder zijn vrouw, zonder andere verplichtingen en zonder de zorg voor mensen om zich heen is de boel maar saai. Het komt dan ook enorm goed uit wanneer hij een advertentie ziet van een hippe internet-startup, die op zoek is naar seniore stageairs. Ben maakt zich voorzichtig het jargon eigen en solliciteert. 

Aanvankelijk wordt hij natuurlijk scheef aangekeken, maar al snel blijkt dat de vlotte jeugd nog aardig wat kan opsteken van deze man met 40 jaar sales-ervaring. Ben wordt al snel de praatpaal van de werkvloer, zijn levensinzichten gooien bij sommigen de luiken wijd open. Vooral bij de oprichtster van het bedrijf: de hyperactieve , onmetelijk succesvolle doch zeer ongelukkige Jules Olsen. Ben wordt aan haar toegewezen maar de samenwerking komt langzaam op gang: ze heeft geen idee wat ze nu van die oude man moet vragen. Laat staan: wat ze van die man moet leren. 

Alles verandert wanneer Ben invalt voor haar chauffeur en in de auto tot een reeks gesprekken komt die Jules doen ontdooien. Ze ziet in dat deze man haar chaotische leven veel meer op orde kan (en zal) brengen dan ze aanvankelijk wenst.

Met : Robert de Niro, Anne Hathaway , Rene Russo, Anders Holm

Steve Jobs - Danny Boyle

Steve Jobs op IMDb (7,2)
Irritante film over irritante man. Anders dan de eerder gemaakte biopic met Ashton Kutcher komt in deze film de onhebbelijkheid van een lastige man naar voren. Een man met wie het onmogelijk samenwerken is, met wie elk gesprek een discussie wordt en die vol rancune in het leven staat.
Uiteraard is dat een keuze van de regisseur, het hoeft niet per se waarheidsgetrouw te zijn maar er bestaan natuurlijk wel veel van dit soort verhalen over de man die de computerwereld een ander aanzien gaf.

We volgen Jobs tijdens drie belangrijke productpresentaties door de jaren heen, van de Macintosh in 1984 naar vijf jaar later de Next-kubs en tenslotte negen jaar later de iMac. Bij alle drie deze momenten staat iedereen stijf van de stress, hetgeen snibbige reacties oplevert in alle gesprekken. Jobs trapt wild om zich heen, zelfs naar de mensen die hem op dat moment nabij staan en hem proberen bij te staan. Zijn eeuwigdurende assistente is Joanna (Kate Winslet) die kalm doch accuraat haar baas blijft wijzen op zijn verplichtingen , zowel richting collega's als richting zijn zelfverklaarde vriendin en dochter. Zijn mede-oprichters Steve Wozniak en Andy Hertzfeld krijgen er van alle kanten van langs, lopen om die reden ook bij hem weg maar blijven door de jaren heen toch betrokken bij het genie van Jobs. Ze verwijten hem dat hij met alle eer gaat strijken terwijl zij toch echt de lichaamsdelen en de programmering van de apparaten hebben gedaan. Uiteraard erkennen ze wel de brille van het ontwerp en de denkwijze van Jobs, reden dat ze steeds blijven geloven in de moeilijk te slijten apparaatjes. Want dat mogen we dan nu allemaal redelijk vergeten zijn, maar de eerste bedenksels van Jobs waren geen commercieel succes. Slechte verkoopcijfers leidden tot ruzie met de zakelijke leiding, tot ontslag van Jobs zelfs die er jaren later toch weer bijgehaald wordt omdat goede programmeurs nog niet per se goede computers maken. En tussendoor speelt steeds maar weer de strijd die Jobs heeft met het meisje Lisa, die wel of niet zijn dochter is.
Ik werd er niet blij van. Was al nooit een Apple-man, maar deze film zou me er zeker niet voor gewonnen hebben. Pas aan het eind van de film komt er enige menselijkheid in de nerveuze en argwanende man naar boven. Hetgeen overigens niet zegt dat de film nou slecht is: Michael Fassbender speelt ijzersterk en ook Winslet laat zich weer eens van haar gedegen kant zien.

Met : Michael Fassbender, Kate Winslet, Seth Rogen, Jeff Daniels, Michael Stuhlbarg

Voor elkaar gemaakt - Martijn Heijne

Voor elkaar gemaakt op IMDb (6,2)
De Nederlandse filmwereld blijft planken zagen: in een niet aflatende stroom komen de romkoms op ons af. Ik zie ze niet allemaal, weet dat ze niet voor mij worden gemaakt maar ik probeer er wel een beetje in bij te blijven. Dat hoeft niet altijd actueel te zijn , gelukkig, het reservoir is groot genoeg. Nu we de komende weken thuis moeten blijven en de filmzalen gesloten zijn, zal ik dus nog wel op gekkere titels komen.

Felix leeft er op los: feestjes , los-vaste relaties en een verder tamelijk zorgeloos bestaan. Zijn vrienden hebben de stap naar een serieuzer leven al gemaakt en zijn gezinnetjes en grote huizen aan het opstarten. Felix heeft nog heel geen zin in die verantwoordelijkheden, zeker nog niet aan vaderschap. Hij besluit spermadonor te worden, zodat zijn zaad ten eerste bewaard is voor andere tijden en wie weet kan ie iemand anders gelukkig maken.
Jip is presentatrice van vlotte tv-programma's en woont samen met een Quote500-lul, die veel te egoïstisch is voor het vaderschap maar ziet dat "z'n vrouwtje" graag moeder wil worden. Ze stappen dus naar de spermabank voor een lening.
You do the math! Uiteraard komen Felix en Jip met elkaar in contact: eerst toevallig maar gaandeweg focust Felix zich meer op haar, wanneer hij eenmaal weet dat zij mogelijk een van zijn afnemers is.

Vrolijkheid alom, paar complexe generatie-probleempjes en de rest is relatie-perikel. Niet vervelend allemaal hoor, maar ook niet moeilijk of blijvend.

Met : Matthijs van de Sande Bakhuijzen , Loes Haverkort, Roeland Fernhout, SanneVogel, Fabian Jansen, Eva van de Wijdeven

Furthest Witness- Adam Del Giudice

Furthest Witness op IMDb (4,1)
Alles aan deze film is slecht. Voorspelbaar plot, rommelig acteerwerk, simpele dialogen en dan ook nog eens gewoon een verhaal over slechte mensen. Ik ga het proberen:

Kyle scheert langs de randen van de wet, maar met de beste bedoelingen. Hij geeft mensen een nieuwe identiteit als ze in de problemen zijn geraakt en niet meer gevonden willen worden. Hij wil iets goeds doen, vanwege traumatische gebeurtenissen in zijn jeugd. Het moet dus allemaal geweldloos gaan, anders gaat zijn keten niet in productie.
Dat gaat allemaal goed totdat ie een mooi meissie moet vervoeren en veranderen: deze Helena zit duidelijk in een hoek waar klappen vallen, maar wij weten wat Kyle niet weet. Ze is namelijk zelf ook een crimineel. Dan is er tegelijkertijd nog een derde, gruwelijk gewelddadige misdadiger die hen beiden op de hielen zit. Lukt het Kyle om zijn hoge morele standaard te behouden?

Met : Aaron Stanford, Teri Reeves, Forrest Fyre, Sean Patrick Flanery

The Last Thing He Wanted - Dee Rees

The Last Thing He Wanted op IMDb ( 4,3)
Warrige film. Veel te vol gestopt met clichématige samenzweringtheorieën en onwaarschijnlijke ontsnappingen. Dat is jammer, want het onderwerp is wél een heel interessante.

De jaren 80 , waarin zich in Midden-Amerika diverse revolutionare vrijheidsbewegingen ontwikkelden die langzaam de overheersing van de VS in dat gebied ongedaan maakten. Dictators behielden hun macht vaak met hulp van de Amerikanen, wapenleveringen waren gegarandeerd. Maar: die wapenleveringen moeten natuurlijk worden betaald.

Elena McMahon is journaliste , ze bevindt zich in het heetst van de strijd in Nicaragua en El Salvador. Steeds meer ontdekt ze hoezeer Washington aan de touwtjes trekt, steeds meer informatie verzamelt ze maar tegelijkertijd wordt ze bedolven onder mantels der liefde. Het is er de CIA veel aan gelegen om niet al die informatie naar buiten te brengen, dus wordt Elena's werkgever onder druk gezet om de dame van publicatie af te laten zien. Ze wordt op andere klussen gezet maar kan uiteraard haar scoops niet loslaten.
Tegelijkertijd heeft ze de zorg over haar dementerende vader die aan zijn laatste louche klusjes bezig is. Ondanks al haar weerstand tegen de praktijken van pappie, laat ze zich toch overhalen om zijn laatste grote opdracht uit te voeren. En u raadt het al: ze moet een wapentransport regelen. Waarheen? Midden- Amerika . Ja toch?

Met : Anne Hathaway , Willem Dafoe, Ben Affleck , Rosie Perez

Conspiracy - Frank Pierson

Conspiracy op IMDb (7,7)
In 1942 , op 20 januari, vond in een hotel aan een meer bij Berlijn een vergadering plaats die de wereld voorgoed zou veranderen. De Wannsee-conferentie, zoals die is gaan heten, was een samenkomst van nazi-hotemetoten waarin het verdere verloop van de oorlog werd besproken.
De verovering van Europa ging niet meer zo gesmeerd als ze hadden gehoopt, in Rusland liep het leger tegen zware problemen op en de strijd tegen het jodendom verliep hen niet snel genoeg.
In het diepste geheim hadden de architecten van het plan (Adolf Eichmann en Reinhard Heydrich) deze meeting belegd om de naargeestige lijnen van hun strategie uit te leggen. Een strategie die als "Die Endösung" de geschiedenis in is gegaan. Hoewel de aanwezigen werd opgedragen de notulen en uitgereikte documenten na afloop te vernietigen, is er toch één exemplaar bewaard gebleven. Op basis van die notulen is deze film tot stand gekomen: het zal min of meer zo gegaan zijn.

Wat sterk is aan deze verfilming, is de schrik die sommige van de aanwezigen om het hart slaat als de impact van deze vergadering hen duidelijk wordt. Tot nog toe hadden ze weliswaar her en der in Europa hun schrikbewind uitgevoerd, maar voor hun gevoel deden ze dat toch nog volgens bepaalde wetten. Die Neurenberg-wetten , in 1935 opgesteld, kenden nog enige overweging in de omgang met hun "tegenstanders" , maar vanaf dit moment zullen ze die bedenkingen moeten laten varen. Ontzet zijn ze, enorm geschrokken ook van de gruwelijke opdracht die voor ze ligt. Er ontstaat een strijd tussen de leger-kant van de aanwezigen en de meer ambtenarenkant daar tegenover. Eichmann en Heydrich zijn echter onverbiddelijk: alle neuzen moeten die ene, verschrikkelijke kant op.

Met : Stanley Tucci, Kenneth Branagh, Colin Firth

Steekspel (aka Tricked) - Paul Verhoeven

Steekspel op IMDb (6,1)
OerHollandse overspelfilm met een zeer herkenbare Paul Verhoeven-hand.

Remco wordt 50, maar de sfeer zit er niet echt goed in thuis. Zijn vrouw is zijn leugentjes wel een beetje zat. Ondanks al zijn affaires en uitvluchten blijft ze bij hem, al trekt ze wel haar grens. Dochterlief is verveeld en hard op weg zich een alcoholverslaving aan te wennen, zoonlief is een nerd die met zijn fotocamera vrouwen beloert. Een van die dames is Merel, de fraaigebouwde vriendin van zijn zus.
Uiteraard was de schoonheid van Merel vader Remco ook al opgevallen en er blijkt dan ook al heel wat te spelen tussen die twee. Tussendoor moet vader ook nog eens afrekenen met een lastige affaire die hij op kantoor heeft gehad, het lijkt erop alsof twee van zijn medewerkers erop uit zijn om hem met belastende informatie om de oren te slaan.
We bevinden ons in een spinnenweb waar vader aan alle kanten in de knel zit en waarin de kinderen de lokaas-vliegjes uitzetten.

Met: Gaite Jansen, Peter Blok, Robert de Hoog, Ricky Koole, Sally Harmsen

Agafia - Jean Pierre Mocky

Agafia op IMDb (5,2)
Short movies, eigenlijk bekijk ik ze veel te weinig. Want film gaat naast de visuele traktatie ook over het vertellen van een verhaal. Als je dat in pakweg twintig minuten kunt, dan heb je kans dat van een korte film net zo veel te maken valt als van een 120minuten-blockbuster.

Deze Agafia is een verfilming van een verhaal van de Russische schrijver Anton Tsjechov. We reizen een dikke eeuw terug naar een klein boerendorpje aan de spoorlijn. Agafia is de vrouw van de lokale stationschef , die dag in dag uit met zijn treintje op pad is. Ze voelt zich verwaarloosd en het valt haar dan ook op dat er vrouwen bij de wasplaats staan die duidelijk meer plezier in het leven uitstralen. Ze zal uitzoeken hoe dat zit.
Wanneer ze op een dag een van haar buurvrouwen volgt als die het bos in loopt met een mand vol proviand ontdekt ze waar de vrolijkheid vandaan komt. In het bos wonen twee kluizenaars, van het landlopende soort. Een van de twee mannen is Savka, die gezegend is met een onvermoeibare "sexdrive". In ruil voor eten en drinken bezorgt hij de vrouwen een plezier waar ze de dag weer op voort kunnen. U snapt: de volgende dag gaat Agafia zelf ook met een mandje het bos in. Maar o wee: ze wordt dermate tevreden gesteld dat ze al snel de tijd vergeet en niet op tijd terug is om haar van werk teruggekeerde man aan tafel te krijgen. Haar man zet een zoektocht op en trekt met een aantal sterke mannen het bos in.

Met : Gerard Depardieu , Pierre Richard,  Olga Korotyayeva

A berni követ (The Ambassador to Bern) - Atilla Szasz

A berni követ op IMDb (7,1)
Complexe, doch enigszins amateuristische verfilming van een waargebeurd verhaal, In 1958, twee jaar na de Hongaarse opstand, wordt er ingebroken in de Hongaarse ambassade in Bern. Daar zou volgens de revolutionaire inbrekers een codeboek liggen dat alle geheimen rondom de moord op de leider van de opstand zou moeten onthullen.
Binnen de ambassade blijken tegengestelde krachten te bestaan, krachten die tot uiting komen nadat de ambassadeur gegijzeld is en onder dwang de code van de kluis moet prijsgeven. Weinig tijd hebben ze , de inbrekers . Buiten staat de Zwitserse politie, 1 etage lager staan de medewerkers en over 10 minuten zal radio Vrij Europa met een uitzending over de onthulling de lucht in gaan. Er worden peentjes gezweet? Halen de inbrekers binnen wat ze binnen willen halen, haalt het ambassadepersoneel zonder schade (en vooral schande) de eindstreep? Terwijl buiten Hongaarse vluchteling toestromen naar het ambassadegebouw, stijgt de temperatuur binnen naar een kookpunt.

Met: Janos Kulka , Tamas Szabo Kimmel , Jozsef Kadas

Arno: Dancing inside my head - Pascal Poissonnier

Arno: Dancing inside my head op IMDb (7,3)
Morgen zóú ik naar een concert. Melkweg Amsterdam, Arno Hintjens. "Zou" , zeg ik , want het gaat niet door. Arno is ziek en niet zo'n beetje ook. Prostaatkanker, gruwelijk nieuws. Ik duim voor goede berichten.

Als goedmakertje rondde ik gisteravond deze docu af, die enkele weken geleden op Canvas werd vertoond. Mensen die de mythische status van Hintjens kennen, weten dat hij een emotioneel podiumbeest is, een gekwelde geest die moet blijven performen omdat hij anders leip wordt van de spinsels in zijn hoofd. Hij is inwendig al net zo dynamisch als achter de microfoon: een gevoelsmens met een behoorlijke geldingsdrang. Het gaat niet goed met Arno, steeds minder goed eigenlijk, maar hij blijft nieuwe projecten beginnen. Het moet eruit, immers.
Ik ben ervan, ik volg hem al sinds de vroege jaren 80, zag m meermaals live en kocht zowel zijn band- als zijn solowerk. Stiekem denk ik dus te mogen zeggen dat ik dat emotionele in de kunstenaar echt wel bij hem terugzie.
Vermoedelijk is dit een documentaire die bij heel veel mensen niets doet, je moet echt wel een beetje into kunst en muziek zijn. Maar dan heb je ook wat.

Luister eens naar dit prachtige liedje, dat ik diverse malen met tranen in de ogen heb mee gemompeld: Les yeux de ma mere

Met : Arno Hintjens

The Cave - Feras Fayyad

The Cave op IMDb (7,4)
Het aller-, allerslechtste in de mens.
Het aller-, allermooiste in de mens.
Het zit allebei in deze gruwelijke, doch absoluut goede documentaire. Je kunt je niet voorstellen dat ze een en dezelfde soort zijn: degene die een woonwijk belegert en bombardeert met chemische wapens naast degene die in die belegerde woonwijk een provisorisch ziekenhuis runt waarbij ze alle getroffenen (en de kinderen in het bijzonder) met alle beperkt beschikbare middelen probeert te redden.
We zitten in Oost-Ghouta, tegen Damascus aan. Assad's troepen maken de mensen het leven zuur en schromen niet alle oorlogsmisdaden toe te passen die in boekjes te vinden zijn. Amani studeerde in deze wijk, ze wilde kinderarts worden. Net als veel van haar studiegenoten is ze gebleven, uit een natuurlijke drang om mensen te helpen en zelfs te redden. In de kelders van het reeds platgebombardeerde ziekenhuis runt ze met een aantal getrouwen een operatiezaaltje waarbij ze breuken en wonden zo goed mogelijk probeert te herstellen. Tegen het gifgas dat Assad inzet is overigens geen medicijn gewassen.
We zitten als kijker zelf middenin de spanning bij wéér een bombardement van Russische en Syrische straaljagers (men is niet te beroerd de eigen bevolking naar de hemel te schieten). Zal het ziekenhuis overleven? Zal het aantal slachtoffers meevallen? Kunnen we ze überhaupt helpen? Het is hectisch, het is onmenselijk. Maar Amani heeft geen keus, haar collega's hebben geen keus. Wie een mensenleven redt, redt de mensheid.

Met : Amani Ballour