The French Dispatch op IMDb (7,5)
The French Dispatch op Moviemeter (3,32)
Op dit moment speelt door mijn koptelefoon het album "Chansons d'Ennui" van Pulp-zanger Jarvis Cocker. Heerlijk sfeertje, de plaat gaat volledig op in het totaalconcept dat Wes Anderson de kijker (en dus ook de luisteraar) biedt. Verwacht van Anderson geen diepgravend sociaal verhaal of spectaculaire actie, nee, zijn films zijn tot in de puntjes verzorgde komische beeldvertellingen. Soms leest het als een stripverhaal, soms leest het als een politieke thriller, soms als een achtergrondverhalen-magazine. Voor iemand zoals ik, die 27 jaar lang bij verschillende uitgeverijen werkte, is het smullen. Gaat u mee?
We stappen de redactie van het tijdschrift The French Dispatch binnen. Het is een spinoff tijdschrift van The Liberty Kansas Evening Sun, dat zich dus niet richt op de Amerikaanse binnensteden maar dat Franse reisverhalen vertelt. Hoofdredacteur Arthur Howitzer jr. (die naam ja) beschikt over een keur aan eminente schrijvers , waarvan we er voor deze editie drie mogen lezen. Op naar het fraaie plaatsje Ennui-de-Blasé.
Het eerste verhaal speelt in de Franse kunstwereld. Of nee, het speelt in de Franse gevangeniswereld. En over hoe die twee gescheiden werelden met elkaar vermengen wanneer de tot levenslang veroordeelde Moses Rosenthaler plots gebombardeerd wordt tot "art's next big thing". Zijn portret van de verveelde bewaakster Simone snelt naar wereldfaam en er komt direct grote vraag naar nieuw en ander werk. Maar Rosenthaler zit dan wel gevangen, zo gemakkelijk vang je hem niet.
Het tweede verhaal duikt in een artistieke studentenopstand, die voor een groot deel op de schaakborden wordt uitgespeeld. Reporter Lucinda Krementz probeert zich steeds neutraal en oppervlakkig op te stellen, maar raakt al snel te betrokken. Vooral bij de jeugdige leider Zefirelli, een poëtische jongeman met een rebellerende inborst.
Het derde verhaal tenslotte leest als een heuse policier, waarbij de succesvolle rechercheur plots achter de ontvoerder van zijn eigen zoontje aan moet jagen. Gek genoeg kan hij de meeste hulp verwachten van de kant van zijn chef de cuisine, masterchef Nescaffier.
De film is wervelend, sterk visueel en een uitgelezen kans voor vele wereldster-acteurs om even in een bijzonder afwijkende huid te kruipen. Het is vermaak, topvermaak.
Met : Bill Murray, Benicio del Toro, Adrian Brody, Frances McDormand, Timothée Chalamet, Mathieu Amalric, Tilda Swinton, Lea Seydoux, Jeffrey Wright, Elisabeth Moss, Owen Wilson. En vele anderen
FIN - song : Alexandre Desplat - Obituary
Geen opmerkingen:
Een reactie posten