"3 x niks" aldus mijn vrouw die zich naast me zat op te vreten over de maniertjes die Kristen Stewart zich had aangemeten om deze rol gestalte te geven. Over een ding waren we het eens: visueel is "Spencer" een prachtige film. Maar waar mijn vrouw zich ergerde aan een staaltje overacting, vond ik de film juist een boeiende vertelling, een geestverruimende verbeelding waarin een volkse vrouw vermorzelt wordt door aristocratische machinerieën.
Dat Diana Spencer niet lekker in haar huwelijk zat, was bekend. Charles heeft ongetwijfeld goede bedoelingen gehad, maar zat volledig in de klauwen van "mommy" Queen Elizabeth die met ijzeren vuist de hofetiquette erin masseerde. Charles zocht zijn bevrijding buiten de deur , met een buitenechtelijke relatie die om een of andere reden slecht verborgen werd gehouden. Het meisje Spencer moest worden gekneed naar de regels en leefgewoonten van de Windsors. Dat ging uiteindelijk ernstig mis, we weten het allemaal.
Het is kerst, vroege jaren 90. Diana moet opdraven in Sandringham House , een van de vele buitens van het koningshuis. Ze is zelf in die regio opgegroeid maar is in die dagen dusdanig in de war dat ze verdwaalt onderweg naar het kasteel. Ze komt dus te laat voor de eerste officiële plichtplegingen, waarna de verstandhoudingen met de royals én met enkele leden van het personeel het hele weekend niet meer goed zullen komen. Diana heeft een aantal vertrouwelingen (haar kleedster, haar zoons, de keukenchef) maar die kunnen haar niet redden in de agressieve en benauwende gedragsregels die ze dit weekend zal moeten ervaren.
Boeiende bijrollen van Timothy Spall als de husmeester en Sally Hawkins als de kleedster. Stewart doet het minder goed in de uiterlijke weergave , maar het verontruste innerlijk van Diana raakt zij dan weer wel precies goed. Interessante film , met voor- en tegenstanders dus.
Met : Kristen Stewart, Timothy Spall, Sally Hawkins, Sean Harris, Jack Farthing
Geen opmerkingen:
Een reactie posten