The United States vs Billie Holiday op Moviemeter (3,08)
Een haat-liefde verhouding met biografische films, dat is toch wel een kenmerk van mijn kijkgedrag. Hoewel ik gek ben op historische en waargebeurde films wens ik wel dat het verhaal nog enigszins kundig wordt weergegeven. En dat mis ik bij deze film: een sprankelend en knetterend verhaal zou het moeten zijn , maar het komt er filmisch niet uit. Dat ligt grotendeels aan - mijn perceptie van - het acteerwerk, het heeft me onvoldoende het verhaal in gezogen. Als je na afloop van een film over een wereldberoemde zangeres niet de behoefte hebt om muziek van haar op te zetten, dan is er iets niet helemaal goed gegaan.
Eind jaren 40 , begin jaren 50. In de VS zijn vreemde krachten aan de gang. Na de Tweede Wereldoorlog gaat de wereld open, een transitie naar modern gedrag is aanstaande maar zover is men duidelijk nog lang niet. Waar de witte conservatieve meerderheid langzaam de stappen richting welvaart zet, wordt zowel de zwarte als de artistieke wereld danig achtergesteld. En dat geldt dus dubbel voor iemand die een zwarte artistiekeling is. Billie Holiday is de naam.
Op het oog lijkt ze gearriveerd: ze verkoopt Carnegie Hall met gemak uit, ze betreedt statig en triomfantelijk de grootste podia van het land. Maar het wringt dat ze haar grootste succes steeds maar niet mag zingen: haar angstaanjagende song "Strange Fruit" gaat over een voor de VS te heikel onderwerp. Ze zingt over de achterstelling van de zwarte bevolking, ze beschrijft minutieus de lynchpartijen die in de Zuidelijke staten op haar ras worden uitgevoerd. En hoe die worden gelegitimeerd door de overheid.
Dat het performen van dat lied te gevoelig ligt in het naoorlogse Amerika blijkt uit de continue aandacht van de FBI voor Holiday. Opzichtig zijn ze aanwezig bij haar optredens, kijkend hoe ver de zangeres gaat en of ze toegeeft aan de wens van haar publiek om dit strijdlied ten gehore te brengen. De FBI blijft haar dwars zitten en pakt haar op haar zwakke plek: Billie Holiday is heroïneverslaafd. Keer op keer wordt ze gearresteerd , keer op keer wordt ze geframed. De FBI schroomt niet om Holiday's entourage tegen haar op te zetten.
De druk is immens, het lukt Holiday maar niet om af te kicken en het lukt haar nog minder om zich te schikken in de wensen van de overheid. Ze is te vastberaden, te eigenwijs. Ze wordt maar 44 jaar oud.
Met : Andra Day , Trevante Rhodes, Garrett Hedlund ,
Geen opmerkingen:
Een reactie posten