woensdag, november 05, 2008

Geroerd

Ik had t niet van mezelf verwacht, maar ik zat vanmorgen in tranen voor de buis.
Zoveel blijdschap, zoveel wegvallend juk, zoveel verwachting voor de toekomst; ik gun het de bevolking van dit politieke ontwikkelingsland van harte toe.

Niet meer achter elke boom een terrorist, niet meer is elke "wij"gedachte socialistisch, niet langer is het land unilateraal. Althans, dat hoop ik...

in de jaren 80 liep ik te hoop tegen Reagan, demonstreerde me suf. In de jaren 00 liep ik te hoop tegen Bush, demonstreerde af en toe maar blogde fel. Ik hoop nu op rustiger tijden voor de verontruste wereldburger

Het wordt een zware klus voor Obama, maar ik durf zelf eindelijk weer eens in positieve termen over de VS te praten...

Geen opmerkingen:

Irina Palm - Sam Garbarski

Irina Palm op IMDb (7,2)   Irina Palm op Moviemeter (3,62) Nog geen weekje geleden zag ik Marianne Faithfull opeens weer in beeld verschijn...