Monsieur Aznavour op Moviemeter (3,25)
Niks van gemerkt, dat deze biopic 133 minuten duurde. Een heerlijk tempo wordt er aangehouden om de ruim 90 levensjaren van de wereldberoemde charmezanger Charles Aznavour te verbeelden. Bij vlagen lijkt hoofdrolspeler Tahar Rahim (oa Un Prophete) ook echt op hem, Nog los van die lichte gelijkenis is het vooral geloofwaardig acteerwerk waarmee hij de kijker voor zich wint. Of hij net zoals de hoofdrolspelers in "Walk the Line" of "Back to Black" ook zelf de vocals voor zijn rekening neemt, weet ik niet precies maar het doet voor het ervaren van het verhaal ook niet ter zake. Dat is boeiend, het overspant vele decennia en we reizen do0or de tijd: het verhaal begint vóór de Tweede Wereldoorlog (of beter: bij de Armeense genocide in 1914 en eindigt pas in 2018. Delen van het verhaal waren mij bekend omdat ik eerder de prachtige documentaire "Aznavour by Charles" al zag (en beschreef) maar we leren hier ook veel nieuwe dingen over het turbulente bestaan van de kleine Armeniër die een Grote Fransman werd.
Vader Aznavourian verliet door de Turkse gruwelijkheden zijn geboorteland, wilde naar de VS maar strandde vooralsnog in Parijs. Een armoedig bestaan wacht hem, toch sticht hij een gezin en tracht zo goed en zo kwaad als het gaat een onderneminkje te starten. Gebrek aan zakelijk instinct doet hem keer op keer struikelen, het gezin verhuist net iets te vaak en woont per keer nog weer kleiner dan de vorige keer. De kleine Charles en zijn zus Aida doen hun best om bij te dragen door al jong te starten met zingen en acteren. Stukje bij beetje lukt het Charles om meer podium te krijgen; hij zingt zelfs voor nazi-soldaten als het moet, als het maar geld oplevert.
Eenmaal de oorlog overleefd, stort Charles zich steeds meer op een zelfstandig artiestenbestaan: hij is slim, hij is charmant, misschien niet de beste zanger maar wel gezegend met een beter handelsinstinct dan zijn vader. Met zijn vriend Pierre Roche bereist hij het platteland om alle schnabbels aan te pakken die voor handen liggen. Ze trekken er zelfs voor naar Canada, ook daar zijn voldoende kleine podia.
Ondertussen stort hij zich welhaast manisch op het schrijven van nieuw songmateriaal, hij vult het ene schrift na het andere. De zo gewenste stroomversnelling bereikt hij als hij wordt opgemerkt door de dan al zeer vermaarde zangeres Edith Piaf die hem onder zijn hoede neemt.
Het werkt, stukje bij beetje verzekert Aznavour zich van een inkomen en onderhoudt hij zijn kersverse gezinnetje. Maar...het is niet genoeg; hij is arrogant genoeg om te denken dat hij onder de vleugels van La Mome vandaan moet, dat hij zelfstandig zalen moet gaan vullen. Hij neemt daarvoor enorme risico's, werkt zich drie slagen in de rondte en scheert langs de randen van de afgrond. Ten koste van de aandacht voor zijn gezin en zijn overige privéleven forceert hij toch de doorbraak in Parijs. Na L'Olympia wachten andere zalen, wachten radiostations, ja, wacht zelfs de wereld op Charles Aznavour. De rest is - muzikale - geschiedenis.
Met: Tahar Rahim, Bastien Bouillon, Marie-Julie Baup, Camille Moutawakil, Petra Silander
Geen opmerkingen:
Een reactie posten