Civil War op Moviemeter (3,45)
Vrouwlief keek deze film van de week toen ik uithuizig was en droeg mij op deze snel te gaan kijken. Dit zei ze in de wetenschap dat ik de huidige politieke situatie in de VS - die ik altijd al zorgelijk vind- met angst en beven volg. Zo erg als in deze film is het daar nu nog niet, maar de film schetst een scenario dat tegenwoordig een stuk minder onwaarschijnlijk lijkt dan het enkele decennia geleden leek. Opdracht aangenomen, ik ging kijken.
Brrrr, dus. Wat een naargeestigheid in deze film. Dat maakt dit geen slechte film, maar zeer zeker wel een deprimerende. De toch al competitieve Amerikaanse maatschappij komt hier tot een kookpunt. Westelijke Legers rukken - dood en verderf zaaiend - op naar Washington. Hun doelwit is uiteraard het Witte Huis, waar de president er aan zal moeten geloven, als het aan hen ligt.
Een klein groepje pershelden, allen gelouterd in de oorlogsverslaggeving, wil dwars tegen de strijdende linies heen richting Washington: ze willen de eersten zijn die de president interviewen, nu die zich al jaren niet in het openbaar heeft uitgelaten. De meest gelouterde van de groep is fotografe Lee, die zich ontfermt over de junior, de beginneling Jessie. Met zijn vieren gaan ze op weg, ze hebben nog geen flauw benul van wat ze tegen gaan komen en of ze allemaal wel heelhuids over de finish komen.
De film draagt twee zielen in de borst: de heftige piefpafpoef-actie en de op sociale regels gebaseerde kameraadschap tussen de oorlogscorrespondenten. Het ene deel is interessanter dan het andere, u mag raden waar mijn voorkeur ligt.
Met: Kirsten Dunst, Wagner Moura, Cailee Spaeny, Stephen McKinley Henderson
