Tweede vliegtuigfilm (je moet toch een keer terug he) was deze. Een behoorlijk niemendalletje in de sfeer van de Ocean's Eleven-humor: misdaad met een knipoog, zeg maar. Gaat niet lang beklijven, maar het moet gezegd: de ervaren George Clooney en Brad Pitt kwijten zich uitstekend van hun - lichte - taak.
Ze is volledig in paniek, de dame in de hotelkamer die de externe hulp inroept van een fixer. Wat deze dan te fiksen heeft? Op haar hotelkamer ligt een bewegingloze jongeman, die moet verdwijnen voordat bekend wordt dat de vrouw deze jonge knul naar haar kamer meegenomen heeft. Nee echt, het was geen gigolo, ze had hem in de lobby ontmoet. Nee echt, ze had hem niet omgebracht, het was allemaal een ongeluk. De fixer moet er nu voor zorgen dat het lichaam verdwijnt en dat alle sporen worden gewist.
Terwijl hij daarmee bezig, verschijnt er plots een tweede man ten tonele. Deze blijkt hetzelfde beroep uit te oefenen als fixer nr 1, maar hij blijkt dit te doen in opdracht van de hoteleigenaar die blijkbaar op de camera's verdachte zaken heeft geonstateerd. De twee reageren kregelig op elkaar: beiden dachten ze dat ze in hun eentje dit soort zaken uitvoerde, beiden zitten niet te wachten op concurrentie en al helemaal niet op samenwerking.
Toch is dat laatste wel wat er moet gebeuren want de jongeman die daar ligt, blijkt verwikkeld in veel onfrisser zaken dan zijn onschuldige jongemannensmoeltje doet vermoeden. Het wordt allemaal nog erger als de man niet dood blijkt, maar door de combinatie van ongeval en drugsgebruik langdurig en zwaar van de kaart is geweest. Onder dwang van de fiksers vertelt hij mondjesmaat zijn verhaal, hetgeen de heren doet ze beseffen dat dit niet hun makkelijkste- en zeker niet de ongevaarlijkste -klus gaat worden. De concurrenten moeten dus gaan opereren als collega's, ga er maar aan staan.
Met: Brad Pitt, George Clooney, Austin Abrams, Amy Ryan, Poorna Jagannathan
FIN - song : Sade- Smooth operator
Geen opmerkingen:
Een reactie posten