donderdag, september 18, 2025

Marlowe - Neil Jordan

Marlowe op IMDb (5,4)
De derde film die ik die dag bekeek. En dat wreekte zich. Na twee sterke zwartwit klassiekers belandde ik weer in dit decennium. Neil Jordan, zag ik staan als regisseur en daar heb ik toch wel wat sterke staaltjes van gezien. Ik ging er dus nog wel goed voor zitten (mooi rijtje acteurs ook) maar ik verloor gaandeweg de aandacht. Dat is niet helemaal terecht, want de film was enigszins matig maar ook weer niet heel slecht. 

We rijden door vooroorlogs Hollywood, maar dan ook net. 1939, de wereld is zich aan het voorbereiden op heel veel rep en nog meer roer. Dansen op de vulkaan doet men dus ook in Los Angeles. Precies in die sfeer stappen wij het kantoor van privédetective Philip Marlowe binnen. Hij krijgt bezoek van de ravissante Clare Cavendish, die hem opdracht geeft haar vermiste liefdespartner (niet haar man trouwens) op te sporen. Deze Nico Peterson trok een veel te grote broek aan: als hij dan slechts props-hulpje op filmsets was, waarom begaf hij zich dan in veel chiquere kringen? We zullen het niet te weten komen, want Marlowe komt er al snel achter dat Peterson is verongelukt op het parkeerterrein van een trendy beachclub. Hoewel hij denkt snel klaar te zijn met het vervullen van zijn opdracht, beseft ie al snel dat de waarheid anders is. 
In de denkwijze van Marlowe was het aangetroffen lichaam namelijk niet van Peterson, hetgeen hem daarmee "vermist" in plaats van "overleden" maakt. Hij ontdekt dat er rondom mevrouw Cavendish een keur van dubieuze figuren rondgaat: haar moeder, een ambassadeur, een rijke zakenman en de eigenaar van genoemde beachclub. Hoewel hij zelf gevaar loopt, begint Marlowe te graven.

FIN - song : Jon Batiste- The light shines brightest in the dark

Geen opmerkingen:

O Último Azul (aka The Blue Trail) - Gabriel Mascaro

O Ultimo Azul op IMDb (7,3) The Blue Trail op Moviemeter (1,50)   O Ultimo Azul op Wikipedia Mijn vrouw vond het maar "zo zo" maar...