woensdag, juni 13, 2007

Agora

Elke morgen trek ik even de wereld over, nog voordat ik richting werk reis. Zoveel mogelijk journaals sprint ik langs, om welbeslagen ten ijs te komen in de dag-gesprekken.
Vanmorgen reisde ik niet alleen in plaats, maar ook in tijd. Tijdens de gesproken column in het zomerjournaal zat ik opeens weer in 1982:
broer G. en ik trokken met een tentje door het Spaanse binnenland: Avila, Toledo maar ook het prachtige Salamanca.
Wat ik me van die studentenstad nog weet te herinneren, is het prachtige plein.
Een schitterend carré: weids en overal mensen, veel mensen.
We zetten ons aan een terrastafel en begonnen te schrijven: dagboek en ansichtkaarten dienden bijgewerkt. Dat deden we zo fanatiek dat we na een half uur opkeken van onze geschriften en bemerkten dat we ons wer ke lijk als enigen nog op dat plein bevonden: zelfs onze ober was spoorloos.
Een ietwat bevreemdende eerste kennismaking met het begrip "siësta": student, arbeider, ober, pensionado, eenieder had zich naar huis gespoed om even te rusten. niets van gemerkt dat we van honderden omringers naar nul gingen..

Als we de middelen hadden gehad, hadden we die dag een coup kunnen plegen!!

1 opmerking:

Anoniem zei

.....had gekund, maar of het gelukt zou zijn met Zorro in de buurt?

C'e ancora domani (aka There is still tomorrow) - Paola Cortellesi

C'e ancora domani op IMDb (7,8)   C'e ancora domani op Moviemeter (3,67) Een schoonheid van een film. Verhaal is sterk. Beelden zijn...