dinsdag, juni 08, 2021

Blackbird - Roger Michell


 Blackbird op IMDb (6,5)

Blackbird op Moviemeter (3,44)

Natuurlijk heeft deze film stevig larmoyante momenten, maar dat was het niet alleen. Het was geen enkele film in de afgelopen 14 maanden thuisbios gelukt om me tot tranen toe te ontroeren, terwijl het gisteren volop raak was: de eerste de beste keer weer in die grote zaal en dat heeft overduidelijk een andere impact op me. Het levensgrote wordt ook veel meer het levensechte; het gebrek aan afleiding maakt ook dat de film je aandacht opzuigt. Met een lekkere portie biggelen tot gevolg. Prachtig, ik ga me weer laven aan film de komende tijd. 

"Blackbird" heeft alles in zich om zo'n tranentrekker te zijn. Maar begrijp me niet verkeerd: ik vind dit een positieve kwalificatie: natuurlijk gaat deze film al over een loodzwaar onderwerp, maar dan komt er nog altijd een portie acteer- en regiewerk om de hoek kijken die moet voorkomen dat de film een draak wordt. Daar is bij "Blackbird" geen sprake van: de trits aan topacteurs zorgen dat het nergens uit het lood gaat, dat de geloofwaardigheid blijft en zelfs dat je meermaals denkt: eigenlijk zou ik het ook zo willen. 

Het verhaal: Lily lijdt danig onder de ziekte ALS en is in de voorlaatste fase van deze gruwelijke ziekte aanbeland. Nu nog kan ze zelfstandig de trap af, moeizaam maar toch. Nu nog kan ze zelfstandig drinken, eten en praten. De voortschrijding van de ziekte zal er echter voor zorgen dat het een kwestie van weken is voordat ze niet meer mobiel zal zijn en voordat ze aan de sondevoeding zal moeten. Ze wil dat niet.

Uitgebreid heeft ze het in de familie besproken: ze wil dit gruwelijke einde niet, ze heeft haar man (die arts van beroep is) op het internet een drankje laten bestellen dat een dodelijke cocktail voor haar zal vormen. Vredig, maar dodelijk. Strafbaar in de staat waar zij woont, maar enkele andere staten en het vrijzinniger Europa kennen al een veel humaner beleid in deze. 

Nog één keer wil ze de hele familie bij elkaar: de twee onuitstaanbare dochters, de een met man en heerlijke puberzoon, de andere met haar aan-en-uit-vriendin. Tevens roept ze haar oudste vriendin (sinds haar studietijd) erbij. Nog één keer met zijn allen om tafel, nog één keer praten en eten en wandelen. De laatste vragen , de laatste antwoorden. Zo zag ze het voor zich. 
Wat ze niet heeft voorzien, is dat het voor haar dan wel allemaal helder mag zijn, maar dat anderen zo ver nog niet zijn. Het weekend verloopt niet volgens verwachtingen. 

Ijzersterke film, geloof me. Heerlijke rollen van vader Sam Neill en schoonzoon Anson Boon. Ouderwets goede prestaties van Kate Winslet en Mia Wasikowska

Met : Susan Sarandon, Rainn Wilson, Lindsay Duncan, Bex Taylor Klaus


1 opmerking:

Mizi Margueron zei
Deze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.

Irina Palm - Sam Garbarski

Irina Palm op IMDb (7,2)   Irina Palm op Moviemeter (3,62) Nog geen weekje geleden zag ik Marianne Faithfull opeens weer in beeld verschijn...