donderdag, april 18, 2024

Back to Black - Sam Taylor-Johnson

Back to Black op IMDb (6,7)
 Back to Black op Moviemeter (2,80)

Ik houd erg van biopics (vooral omdat ze doorgaans zijn gebaseerd op een krachtig en beeldend verhaal) maar ik moet eerst wel altijd ergens doorheen. Dat heeft meestal met het inlevingsvermogen van de hoofdrolspeler te maken, meer specifiek met hoe die maniertjes van het uit te beelden personage overneemt of zelfs uitvergroot. Daar was hier nogal sprake van, het werd bijna karikaturaal. Maar gelukkig is het verhaal dermate interessant en wordt het dermate goed naar voren gebracht dat het deze film uiteindelijk wel tot een goede film maakt. Ik kwam tevreden de zaal uit, namelijk. 

Het is genoegzaam bekend dat Amy Winehouse een bliksemcarrière kende, waardoor een druk ontstond  die ze met haar verslavingsgevoeligheid niet voldoende kon weerstaan. Ze werd slechts 27 jaar oud, een leeftijd waarop het voor veel mensen normaal pas begint. 

In deze film krijgen we voldoende mee van de aanloop naar dat tragische moment: Amy beschikt over een fantastische stem maar ook over een luie persoonlijkheid. Ambitie is haar vreemd, ze wil gewoon lekker zingen. Als ze bij die kroegoptredens dan toch een dermate naam opbouwt dat platenbazen en pluggers komen kijken, blijkt ze er zowaar een lucratief platencontract uit te slepen. Maar ja, dan begint het blijkbaar pas: in ruil voor dat vette contract verwacht het label natuurlijk hits en een coöperatieve media-houding van de artiest. Dat werkt bij de probleemmagneet Amy niet zo goed. Het ene conflict na het andere drinkt ze weg met liters alcohol, ze vertrouwt niemand. Nou ja, niemand: haar lieve oma natuurlijk en zelfs min of meer een beetje haar vader. Beiden adviseren haar waar ze kunnen, maar Amy vaart haar eigen koers en schrijft liedjes in de stijl van haar turbulente leven. Ze ontmoet de intrigerende Blake Fielder-Civil , waardoor een vernietigende relatie ontstaat. Hoewel de liefde hoogtij viert (vooral bij Amy), vervallen ze steeds meer in liederlijke drank- & drugsmomenten. En dat sloopt de jongedame dusdanig dat ze amper meer op haar poten kan staan. Iedereen maakt zich zorgen maar dat werkt dus averechts: elk welgemeend advies belandt in de prullenbak of het toilet, direct naast waar Amy net heeft overgegeven. Dit kan niet lang goed gaan.

Ga er maar aan staan, geef dit maar eens vorm: de mij onbekende actrice Marisa Abela doet het vurig en kundig. Ze zorgt ervoor dat je van Amy houdt, ondanks haar voortdurende misstappen. Voeg daar nog fijne rollen van heerlijke acteurs als Lesley Manville en Eddie Marsan aan toe en je hebt al gauw een onderhoudende film (waarbij een speciale rol is weggelegd voor de teksten van Amy's liedjes; eigenlijk vertellen deze teksten de teloorgang van een wereldster).

Met; Marisa Abele, Jack o ' Connell, Eddie Marsan, Lesley Manville

FIN - song :  Nick Cave & Warren Ellis - Song for Amy

Geen opmerkingen:

Four daughters (aka Les filles d'Olfa) - Kaouther Ben Hania

Four Daughters op IMDb (7,3) Four Daughters op Moviemeter (3,73)   Prachtig dit. Ondanks alle gruwelijkheden die er in zitten, kent de docum...