Het lijkt een schier onmogelijke opgave om op te groeien in de banlieus van Parijs en daar buiten de wereld van de criminaliteit te blijven. Zo vergaat het ook Matthieu. We leren hem kennen wanneer hij zich van de stationshal-piano wegrukt om met een enorme sprint uit handen van de politie te blijven. Dit keer lukt het hem, maar bij de volgende inbraak wordt hij alsnog gegrepen. Eigen stomme schuld, hij had zich laten verleiden om in het binnengetreden huis achter de piano te gaan zitten en alles om zich heen te vergeten. U snapt: Matthieu is weliswaar een crimineel, maar dan toch eentje met een groot verborgen talent.
Matthieu blijkt in zijn jonge jaren door een buurman onder hoede genomen te zijn: hij kreeg van de vriendelijke oude man gratis pianolessen. Daar was immers vanwege moeders nachtelijke baantjes in het arme gezin geen geld voor. Matthieu kan het, hij kan zich verliezen in de toetsen. Niet op techniek, niet op kundig noten lezen, nee: alles op gevoel.
Dat talent, dat viel dus op toen hij in de stationshal speelde. De directeur van het conservatorium heeft zijn zinnen op Matthieu gezet om zijn zieltogende opleiding aan nieuwe successen door succesvolle leerlingen te helpen. Hij dealt met de politie: de jongeman mag zijn taakstraf uitdienen op het conservatorium. Elke dag zwabberen en dweilen te midden van de creatieve sfeer die daar heerst, het moet de jongen naar de goede kant trekken. Directeur Pierre werkt ondertussen gestaag aan zijn plan: de ontembare furie die Matthieu op de piano is, kan met een goede begeleiding omslaan in een meesterpianist. Pierre zet zijn beste lerares er op en bereidt de jongen daarmee voor op een optreden op het grote meesterconcours (de 2e van Rachmaninofff, jaja) . U snapt: daar hep die jongen helemaal geen zin in. Maar het alternatief (alsnog een gevangenisstraf uitzitten) is nóg minder prettig. Vallen en opstaan, ruzies en knuffels, opleving en terugval: voor welke toekomst kiest Matthieu?
Met : Jules Benchetrit , Lambert Wilson , Kristin Scott-Thomas, Karidja Touré
Voor de liefhebber: midden in de film knalt opeens snoeihard "Where is my mind?" van The Pixies door de zaal. Mooi natuurlijk, maar minstens zo mooi is dat iets verderop in de film het thema van dit nummer "verklassiekt" terug komt. Piano en violen, maar toch herkenbaar. Ik vond dat een lichtpuntje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten