Stugge film, maar dan op een fijne manier stug. Het is zwijgzaam, het is langzaam maar het is allemaal glashelder, wat er met de 15 jarige Trond gebeurt in die bijzondere zomer bij zijn vader op het platteland.
We beginnen de film een mensenleven later, wanneer Trond zich oud en moe in zijn eentje terugtrekt op het Noorse platteland. Heel zijn leven heeft hij in Zweden gewoond maar nu, zo vlak voor de millenniumwisseling gaat hij terug naar het gebied waar hij zijn vader voor het laatst zag.
In het koude Noorse noorden, in onherbergzaam doch prachtig bos- en riviergebied woont vader in een koud houten huisje. Het is net na de oorlog , en dat verklaart voor een deel vaders gedrag (waar we later in de film verklaringen voor krijgen). Vader is stug, kan niemand om zich heen velen , in ieder geval geen vrouwen. Daarom mag alleen Trond in de zomer langskomen, zijn moeder en zus blijven in Zweden.
Het lijkt een paradijs voor de jongen, met die prachtige bossen en wilde paarden en dat woeste water. Hard werken in de bosbouw, kappen met kappen in een klein mannengroepje. Eén vrouw werkt er mee, de mysterieuze buurvrouw tot wie Trond zich als puber tamelijk aangetrokken voelt. Er is iets met die vrouw, er is iets met haar gezin. En door de toestanden met dat gezin is er ook iets met zijn vader.
Begrijpelijk als u dit allemaal een vage omschrijving vindt, maar spoilers zit u natuurlijk niet op te wachten. Heel langzaam ontvouwt de film de geheimen waar de oude Trond heel zijn leven tegen heeft moeten vechten. Er wordt wat van u gevraagd maar dan krijgt u er ook wel wat voor. En dan heb ik het nog niet eens gehad over de adembenemend mooie natuurbeelden, die zijn prachtig. En Stellan Skarsgaard, die maakt met zijn bijzondere mimiek voor mij elke film waar hij in zit de moeite waard.
Met : Stellan Skarsgaard , Jon Ranes, Bjorn Floberg, Tobias Santelmann , Danica Curcic
Geen opmerkingen:
Een reactie posten