Quo Vadis, Aida? op IMDb (7,8)
Quo Vadis, Aida? op Moviemeter (3,93)
De mensheid is failliet gegaan en we stonden er allemaal bij te kijken. Wat een ontstellende schandvlek op onze samenleving is dit verhaal toch. Alle samenwerkingsverbanden ten spijt, alle eerder opgedane kennis over oorlogen en genocides ten spijt, is er op een paar honderd kilometer bij ons vandaan recente geschiedenis geschreven die qua gruwelen zijn weerga niet kent. De preoccupatie van het Westen met de Tweede Wereldoorlog verdient een grondige herziening, met de terugkerende platitudes "Dat nooit weer" en "wir haben es nicht gewusst". Dit gebeurde in de moderne tijd, 26 jaar geleden nog maar en niemand greep in. Geen grootmachten, geen G7, geen NAVO en vooral géén VN die iets deed tegen de gruwelen van de Balkanoorlog. Dit verhaal straalt slecht af op Nederland/Dutchbat (en terecht) maar het straalt nog slechter af op het sprookje van "internationale samenwerking" , op "vredesverbanden". De wereld was laf. Ik ook. U ook. We hebben een nabij volk verschrikkingen laten ondergaan.
De Oscar-genomineerde film "Quo vadis , Aida?" is goed. Verschrikkelijk goed. Ik kwam met een nare cocktail van gemoedstoestanden uit de zaal. Onthutst. Boos. Beschaamd. Verdrietig. Angstig. Ik vind dan ook dat zo veel mogelijk mensen deze film moeten zien. Al was het maar om zelfreflectie toe te passen op de mogelijke aanwezigheid van te veel nationalisme of patriottisme bij jezelf. Kijk! Vind! Voel!
Al drie jaar leeft de Bosnische onderwijzeres Aïda in de oorlog. Haar werk kon ze niet meer doen, daarom heeft ze zich aangemeld als tolk bij de VN-legerbasis die bij haar woonplaats is gevestigd. De basis wordt gerund door Nederlanders maar staat onder dictaat van de Verenigde Naties.
Het leger van de Servische generaal Mladic rammelt aan de poorten van de stad, de bevolking zoekt een veilig heenkomen in de bossen en vooral op en rond de legerbasis. Zij gaan uit van bescherming door de VN-soldaten, zij hopen dat die hen helpen overleven. Dat hoopt ook generaal Karremans, de baas van de compound, die in druk overleg met de VN-leiding steeds maar om luchtsteun vraagt om de griezelgenereaal Mladic op afstand te kunnen houden. 
Terwijl Aida de commandanten zo goed mogelijk van dienst is, probeert zij ondertussen haar eigen gezin in veiligheid te brengen. Ze regelt voor haar man een onderhandelaarsrol en smokkelt meteen ook haar twee zonen mee naar binnen. Veilig, denkt ze. Denkt ze. Want Mladic staat ongegeneerd met zijn troepen aan de slagboom van de compound: terwijl hij de vrouwen en kinderen op en om de basis een veilig heenkomen garandeert als zij in de gereedstaande bussen stappen, bereidt hij de evacuatie en kille executie van de volwassen mannen voor. Aida smeekt om hulp , ze vraagt de Nederlanders alles in het werk te stellen om haar gezin op de veilige lijsten van de VN te krijgen. Ze stevenen gezamenlijk af op een verschrikkelijk noodlot.
Met: Jasna Djuricic, Johan Heldenbergh, Raymond Thiry, Boris Isakovic
FIN - song : Thoughts to the Clouds-Sit around under the stars
Geen opmerkingen:
Een reactie posten