dinsdag, oktober 22, 2024

LBJ - Rob Reiner

LBJ op IMDb (6,5)
 LBJ op Moviemeter (3,05)

Het is toch wel een genre op zich: presidentenfilms. We maakten er ooit een complete ronde over in onze filmquiz, er zijn er zoveel dat we zelfs nog konden schrappen om tot tien acceptabele keuzes te komen. Iedereen kent wel "JFK" maar zijn opvolger (met een vergelijkbare afkorting) is bij velen een stuk minder bekend. Lyndon Baines Johnson is door de geschiedenis door de jaren heen wel getypeerd als ridder van de droevige figuur. Immers, hoewel zelf hardliner qua politieke ideeën bereikt hij het daarin hoogst haalbare ambt slechts omdat hij de eerst opvolgende in lijn was. Als Kennedy niet zou zijn vermoord, zou hij nummer president zijn geworden. In de film "LBJ" volgt befaamd regisseur Rob Reiner de wording van een president.

De film start op het katalyserende moment van JFK's bezoek aan Dallas, november 1963. Johnson is een zuiderling en denkt aardig thuis te zijn in de denkwijzen van de Texaanse bevolking maar ziet tot zijn verbazing dat ook hier de gekte is toegeslagen: het publiek is idolaat van die goodlooking guy die hun president is, van de man met sex- en alle andere appeals die klasse verraden. Johnson constateert mokkend dat hij een achtergrondfiguur is geworden die door politieke handigheid van JFK min of meer is geneutraliseerd: zijn invloedrijke positie als Southern Senator is ingeruild voor een plek in de schaduw van een immer stralende president. 

Maar ja, we kennen de geschiedenis. Lee Harvey Oswald vermoordt en verstoort de American Dream en dat betekent automatisch dat LBJ uit de schaduw moet stappen. Deze overlegt nog wel met Robert, de nukkige broer van de doodgeschoten president maar deze merkt dat zijn weerstand tegen Johnson het af moet leggen tegen de officiële regels der verantwoordelijkheid: Amerika heeft leiding nodig en daarvoor is de VP nu eenmaal de eerste aangewezen kandidaat. Aanvankelijk verrast Johnson iedereen door kordaat en bewust de ingezette lijn van JFK voort te  zetten: de Civil Rights-act die zijn voorganger zo graag wilde, zal en moet er komen omdat Amerika stappen moet maken richting de moderne tijd. Johnson's oude vrienden voelen zich verraden maar zien ook wel in dat de pragmatische aanpak van de nieuwe president de tijdgeest goed te pakken heeft.

Met; Woody Harrelson, Jennifer Jason Leigh, Richard Jenkins, Michael Stahl-David, Jeffrey Donovan, Bill Pullman

FIN - song : Marc Shaiman- Let's get to work

Geen opmerkingen:

Un Monde (aka Playground) - Laura Wandel

Un Monde op IMDb (7,3)   Un Monde op Moviemeter (3,57) Oef, wat komt dat toch altijd keihard binnen; films over pestgedrag zijn eigenlijk ve...