Godland op Moviemeter (3,39)
Een pittige zit, deze indrukwekkende en ook behoorlijk indringende film. Deze had het lastig in de filmhuizen, onder andere vanwege de lange duur maar ook door de zware onderwerpkeuze, maar toch hoorde ik wel positieve berichten van zij die het ondergingen. Nu dus maar de Film1- mogelijkheid gepakt toen die zich voordeed.
We verpakken het nu in peperdure reizen, de liefde voor de onnavolgbaar fraaie en ruige natuur van IJsland. Dat was in de tweede helft van de 19e eeuw allemaal nog lang niet mogelijk. De jonge Deense priester Lucas wordt dan ook streng toegesproken door zijn geestelijke meerderen: je móét daarheen, je móét een kerk gaan bouwen en het woord verspreiden. Maar je moet dat nú gaan doen, omdat je op je bestemming moet zijn voordat de bikkelharde winter over het vulkaaneiland valt. Lucas slikt tweemaal, maar neemt de opdracht toch aan. Naast zijn devote karakter heeft hij namelijk ook nog een frivool kantje: hij heeft de pas ontstane wereld van de fotografie ontdekt. Om die reden wil hij dus eerst een stuk door de rauwe IJslandse natuur trekken voordat hij zich op één plek, in één gemeenschap gaat vestigen. Op zijn rug de fotokast en de daarvoor benodigde glasplaten, hij is vast van plan diep in de IJslandse natuurwetten te duiken.
Een barre tocht is daarvoor nodig: eenmaal aan land wacht hem een niet-Deens sprekende gids (waarnaast gelukkig ook een tolk staat). De gids is ruwer gebolsterd dan een bolster ruw kan zijn, priester Lucas weet maar lastig met zijn houding en zijn vreemde onafhankelijke gedrag om te gaan. Een tocht vol ontberingen volgt (een tocht die zelfs niet iedereen van het gevolg overleeft) voordat Lucas daadwerkelijk een mooie bouwlocatie voor zijn houten kerk heeft gevonden. Daar wacht hem een nieuwe confrontatie: de lokale bevolking is godvrezend doch stug, de enige leuke aanspraak heeft Lucas met de twee dochters van de naastgelegen boerderij. De ontberingen vallen hem zwaar, Lucas begint te twijfelen aan de steun van God en langzaam, heel langzaam begint hij versoepelingen in diens strenge leer toe te passen omdat hij het anders simpelweg niet overleeft.
Fantástische natuurbeelden, alleen die al maken de film de moeite waard. Daarnaast een paar mooie rollen en - dat is persoonlijk - een ontwapenende blik op de streng religieuze maatschappij van destijds: ze maken de film (overigens gebaseerd op de vondst van oude foto's die zo'n zendelingpriester daar daadwerkelijk maakte) zeer de moeite waard.
Met: Elliott Crosset Hove, Ingvar Sigurdsson, Vic Carmen Sonne, Jacob Lohmann
Geen opmerkingen:
Een reactie posten