On ira op Moviemeter (3,21)
Een euthanasie-komedie. Ik weet niet of het genre bestaat maar if so, dan is dit er een. Tragikomedies maken, de Fransen zijn er goed in. Ook bij deze zat ik weer op vele momenten te genieten van de spraakverwarringen die ontstaan wanneer mensen maar lastig met pijnlijke materie blijken te kunnen omgaan. De beide hoofdrolspelers zijn uitstekend gecast, ik zag ze allebei al wel in eerdere films. Anderhalf uur pijn en pret over de pijnpunten van menselijke onkunde en onbegrip. We gaan! On ira.
"Daar gaan we weer" denkt tachtiger Marie. Na het overlijden van haar man heeft ze moeite om zichzelf te redden, al helemaal nu de ooit verdwenen kanker is teruggekeerd in haar broze lichaam. Ze drukt op de noodknop van haar thuiszorgdienst (gehannes met de traplift), gelukkig komt de behulpzame Rudy snel in actie. Hij bevrijdt haar uit haar benarde positie en raakt in een goed gesprek. Rudy zit op de schopstoel op zijn werk: hij neemt het niet zo nauw met de officiële regeltjes en plaatst zichzelf daardoor in een afhankelijke positie ten opzichte van de cliënten. Ook bij Marie wint hij al snel vertrouwen, zeker wanneer zij merkt beter met Rudy te kunnen praten dan met haar eigen zoon.
Ze vertelt Rudy over haar plan: naar Zwitserland reizen waar een verzorgingsvilla is waarin zieke ouderen langzaam stappen kunnen zetten tot het plegen van euthanasie. Rudy zegt toe haar te willen rijden, hij is toch al niet meer zo zeker van behoud van zijn baan dus dit kan ie wel gokken. Er is een probleem: Marie durft niet helemaal eerlijk te zijn tegen haar zoon en kleindochter, ze vertelt dat ze naar Zwitserland moet omdat er bericht zou zijn over een geldbedrag dat haar overleden man ergens gestald zou hebben. U snapt: zoonlief (in acute geldproblemen) en kleindochter willen mee, ze willen daarbij zijn. Ze stappen in de te kleine camper en zitten een paar dagen op elkaars huid. Op pad: on ira!
Met: Hélène Vincent, Pierre Lottin, Juliette Gasquet, David Ayala
Geen opmerkingen:
Een reactie posten