Is Damocles op vakantie?

ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat ik het op dit moment allemaal redelijk onder controle heb. Gekte op het werk is gereduceerd tot overzichtelijke klussen met gewoon een dagelijks-op-tijd-vertrekken. Is wel over twee weken weer over, maar voor nu is het prettig.
Thuis alles redelijk op schema, nog een paar te lang uitgestelde klussies maar ook dat is niets wat bloedspoed verlangt.
Heb de afgelopen twee weken een forse inhaalslag gedaan op te bekijken films, komende week nog Inception en dan ben ik weer bij.
Op dit moment luister ik via de werkwinamp naar een verzameld stickie met allerlei nieuwe plaatjes, ook daarin doe ik nog steeds lekker mee. Hoewel er natuurlijk toch wel wat te wensen overblijft.
Qua ontmoetingen kom ik met fijne regelmaat de mensen tegen die ik wil zien, hoewel er natuurlijk altijd een clubje "moet-ik-weer-s-mee-afspreken" overblijft.

Vanuit mn aloude schuld-en-boete-gevoel moet er binnenkort weer iets vreselijk de vernieiling in knallen, het lijkt nu allemaal (te) vanzelf te gaan.

Deformatie

Na een eerste enthousiaste reactie op de aankondiging dat een paars kabinet er in zat, draaide ik al snel bij. Duidelijk was er nimmer een juichend wijntje op gedronken kon worden, simpelweg omdat t geen wijn meer zou zijn maar 98 % water.
De druk op Rutte was te groot om ook maar iets aan coalitievorming te doen, hij moest dus wel vasthouden aan zo ongeveer alle punten waar de VVD de verkiezingen zo verrassend gewonnen heeft.
Ik zit liever niet in een kabinet waarin ik niets van mijn eigen partijpunten zou herkennen dan dat ik koste wat kost mag regeren. Alles wat reaguurdersrechts dan ook verwijt aan Groen Links en PvdA omtrent pluchegeilheid gaat gewoon duidelijk niet op: men doet geen sellout van principes om maar in de regeringsbankjes te belanden.

Blij met deze heldere stellingname wacht ik nu de verdere vernietiging van ons politieke bestel af: PVV wil dermate graag dat ze bereid zullen zijn vergaande concessies aan het CDA te doen. Dat daarmee als aloude regenten en dus toch posthume winnaar kan toetreden tot een kabinet waarin twee partijen de PVV alle hoeken gaan laten zien.

Den Haag Vandaag wordt nog hilarischer dan het al tijden was. Mark, my words!

Zomerlethargie

Gek he, hoe ontzettend oninteressant veel dingen opeens kunnen lijken. De tot mislukken gedoemde ontstaansgeschiedenis van paars plus: boeien. De opmaat van Ajax naar het nieuwe voetbalseizoen: boeien in het kwadraat. Economische crisis: niet eens boeien. Weerberichten: dito boeien.

Weekendjes als degene die net achter me liggen, zijn de dingen waar je het allemaal voor doet. Rustige avonden, rondje langs de terrassen, beetje tuinieren en een stukkie wandelen, paar uurtjes in de kroeg. Boekie en krantje lezen, beetje internetten.

Wie heeft er verplichtingen nodig als je je gewoon een paar dagen lang aan alles kunt onttrekken??

Zelfstudie

Ik moet het gewoon toegeven: ik heb me behoorlijk laten gaan. Ik meende mezelf te kennen als relativerend ten opzichte van nationale hysterie. Gaat me meestal goed af: ik heb niet gehuild bij het huwelijk van Willem IV, werd niet wildenthousiast van de Nederlandse ijsdans-idols en ook Sieneke en Pim Fortuyn heb ik volop laten vallen.
Maar zondagavond, tegen half twaalven, trof ik mezelf aan in een staat die ik lang niet meer van mezelf gezien had: sprakeloos en bedroefd. Ik word niet een aggressieveling, ga ook niet andersom hard lopen zingen en joelen omdat we toch tweede zijn geworden. nee, ik keer meer in mezelf en bedenk dat ik het verrekte jammer vind dat deze op een dienblad aangereikte kans niet gegrepen is. Waarvoor dank, Robben.

Nu, anderhalve dag later, relativeer ik alweer veel beter en weet ik dat mijn leven en dat van vele anderen gewoon verder gaat. Er is nog steeds muziek, er is nog steeds kans op een wankel kabinet en het volk mort als nooit tevoren.
Kortom: ik pas daar nog steeds tussen.

"The needle returns to the start of the song,
and we'll all sing along like before"

Braderie Country

Ons land is afgezakt tot een evenementenland. elk zichzelf respecterend dorp heeft thans jaarmarkten, jaarlijks terugkerende dorpspop-festivals, wielerrondes en oude ambachtsmarkten.
Zelden was "brood en spelen" beter voer voor het volk, dat zich dankbaar in klederdracht hult om te "feesten".

Het land is thans dan ook te klein nu blijkt dat we daarin zijn doorgeschoten. Het strandfestival in Hoek van Holland vorig jaar was daar een voorbeeld van, vele oudejaarsnachtvieringen dito: het volk eist het recht om ongeremd te party'en, te zuipen en daarmee veel medeburgers op de huid te zitten met geluids- en andere overlast.
Er is niemand die nadenkt over de vraag of we onszelf daar niet een beetje in zouden moeten beperken. Nee, sterker nog: overheidsdienaren als Aboutaleb worden platgescholden omdat ze een evenement als Dance Parade weigeren te faciliteren ivm onvoldoende garantie voor de veiligheid. Hetzelfde gebeurt nu met alle burgemeesters die niet toestaan dat er grote WK-schermen naast de dorps(bier)pomp worden geplaatst om zodoende de massa afleiding te geven.
Ik ben niet van het verbieden, maar ik wens wel meer begrip voor de besluitvorming: geen ondernemer is verantwoordelijk voor de evt. schade aan gemeentemeubilair, voor verwondingen en erger. dat is altijd nog de politie en de daaraan verbonden burgemeester. Als die zeggen dat ze het risico niet durven nemen, moet men dat snappen. Niet uitkafferen dus, maar snappen: organiseer je eigen feestje, neem je eigen verantwoordelijkheid. Kleinschaligheid heeft ook zn charme..

Uit de basis

Dat was het dan.
Met zn allen hebben we er flink wat jaren rondgelopen, maar gisteren was toch echt de finale avond van de basisschool.
Dochter L. is er klaar mee, en ik dus ook. Na de zomer een grote middelbare meid, nu nog héél even in de basis.
Musicals ga ik niet missen, al was deze toevallig een goed uitgevoerde en goed gezongen. Daarna een heerlijk avondje dansen met groep-achters: Begtje als dj die zich helemaal liet leiden door de woest enthousiaste jongens en meissies die acht jaar lang klasgenootje van mn dochter zijn geweest.
Ik ben weer helemaal op de hoogte: van Blah Blah Blah via Freestylers tot de grote hipperik van dit moment. Nou snap ik waarik de naam Jason Derulo zo af en toe in mn itunes voorbij zie komen.

Pracht dankbare avond, blij publiek en lekkere sfeer: als dj'en altijd zo leuk was, ging ik echt proberen mn beroep ervan te maken.

Kamerolifant

Wat een schijnvertoning zeg, dat "verhoor" van Nout Wellink in de Tweede kamer.
In één keer moet er een zondebok gevonden worden voor het financiële debacle van de DSB.
Dwars door de porseleinkast van behoorlijk bestuur stuurt de helft van de kamer er nu op aan om meneer Wellink pootje te lichten en daarmee de verpersoonlijking te maken van het failliet van de totale bankwereld. In morele zin.

Ik noem het huilen met de wolven: jarenlang was de heersende gedachte dat geld het meest zaligmakende op aarde was, dat mensen moesten lenen omdat ze zouden blijven consumeren, dat er bonussen konden worden opgestreken als bankiers tegen zo weinig mogelijk kosten zoveel mogelijk financiële instrumenten konden verkopen en nu...?
Nu vinden we opeens dat er toezicht zou moeten zijn geweest, dat er mensen onnodig in de schulden zijn geraakt en dat er grote bedragen in rook zijn opgegaan.

En als we daar meneer Wellink en de DNB dan de schuld van kunnen geven, kunnen we weer over tot de orde van de dag. Dan kunnen we weer over tot het najagen van economische groei, van meer consumptie en beter voorspelbare gedragingen van de consument.
Onze gedachte is belachelijk, nee: onze maatschappij is belachelijk