Nu hij niet meer de superster van destijds is, doet meneer Gere af en toe eens een rolletje waar wat meer van zijn acteertalent wordt gevraagd dan zoetwrang glimlachen. Er zijn mensen die zijn maniertjes vreselijk vinden, hetgeen ik ook nog snap, maar in deze film moet ie toch echt iets meer kunde tonen dan in de gemiddelde Hollywoodproductie.
Norman is een fixer. Hij regelt, hij legt contacten, hij brengt mensen en bedrijven bij elkaar om aldus grote zakelijke of politieke verbintenissen te doen realiseren. Dat maakt hem nergens geliefd, omdat hij altijd overal hinderlijk tussenin staat.
Wanneer hij een opkomend Israëlisch politicus opzoekt tijdens diens bezoek, probeert hij deze ook voor zijn karretje te spannen en richting een zakendiner te krijgen bij een investeerder. Hij denkt slim te zijn door de man te volgen in zijn tocht langs chique winkels en hij moet dan ook fors tol betalen: als hij aanbiedt de rekening te voldoen als de man een paar schoenen past, zegt deze gretig ja. Vier cijfers voor de komma, daar had Norman niet op gerekend. Het bonnetje gaat diep weg in de jaszak.
Maar het blijkt een investering. De man belt Norman voor zijn terugreis op en biedt excuses aan voor zijn absentie bij het diner. Als hij ooit iets terug kan doen voor Norman, moet deze het laten weten.
Zes jaar later is die opkomend politicus plots de Israëlische premier. En komt deze dan ook met een heel andere agenda terug naar New York. Norman is er bij, uiteraard, en is volkomen verrast door de dankbare begroeting die de politicus hem schenkt. Hij is Norman en zijn gulheid niet vergeten.
Plots is Norman een naam, iedereen wil wat van hem. Dat gaat goed zolang het goed gaat. Totdat de Israëlier bij een corruptieschandaal betrokken raakt, bijvoorbeeld. Norman zit er dichter op dan goed voor hem is.
MEt : Richard Gere, Lior Ashkenazi , Michael Sheen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten