Lekker kleine film. Niet alleen in de zin van tijdsduur (85 minuten maar, hetgeen al een paar jaar een uitzondering is in filmland) , maar ook in verhalende zin. We blijven in de belevingswereld van één enkele persoon, die niet buiten zijn eigen kleine dorpje komt.
Lucky is oud en krakkemikkig, maar probeert zich in vorm te houden door dagelijks zijn glaasje melk te drinken en zijn 5 yoga-oefeningen te doen bij het opstaan. Het oogt allemaal breekbaar, maar het gaat. Dat komt vooral door de nog immer scherpe geest, die Lucky lenig houdt met het invullen van kruiswoordpuzzles en het kijken naar quizshows.
In zijn dagelijkse wandelingetje naar de coffee-diner zien we hem sjokken, maar hij is vastberaden ook vandaag weer een aantal vaste gasten en medewerkers van cynisch commentaar te zien. Vervolgens een klein rondje boodschappen (sigaretten en melk bij de vriendelijke Mexicaanse die de minimarket runt) en dan op naar de kroeg, waar hij met andere dropout-ouderen de stand van de wereld bespreekt. Lucky is filosofisch aangelegd maar is niet de vrolijkste, waardoor de discussies er altijd op scherp staan. Nou ja, bloody mary erbij en de orde van de dag lonkt alweer snel. Lucky denkt veel na over het einde: zijn eigen einde, maar ook het einde der tijden lonkt, wat hem betreft.
De film is een persoonlijkheidsfilm, alles draait om de mimiek en communicatie van Harry Dean Stanton, die met deze film een fraai slotakkoord tekende van zijn imposante oeuvre.
Met: Harry Dean Stanton, David Lynch, Ron Livingston
FIN - song: Michael Hurley - I stole the right to live
Geen opmerkingen:
Een reactie posten