A Real Pain op Moviemeter (3,61)
Eerste film in de filmzaal voor mij, dit jaar. Daarom geef ik hem ook de tags van 2024 (productie) én 2025 mee (verschijningsjaar) mee, want ik bekeek m in de voorpremière. En dat beviel erg goed: sterke film met vooral een ijzersterke Kieran Culkin. Jesse Eisenberg is ook goed, maar die speelt vooral Jesse Eisenberg, maar dan in het kwadraat. Eisenberg is de slimmerd, de neuroot, de bedeesde en de keurige met toch wel een brandend vuurtje van binnen. Dat vuurtje is bij Culkin hier echter een uitslaande brand, hij speelt een karakter dat alle ruimte voor zich inneemt. Onmogelijk om niet van hem te houden, onmogelijk om hem niet hyperirritant te vinden. Eisenberg baseerde het verhaal op zijn eigen familiegeschiedenis en maakt gedegen werk van zijn dubbelrol als regisseur én hoofdrolspeler. Uitstekende film derhalve, een goede start van filmjaar 2025.
De neuroses van David grijpen ons vanaf het begin al bij de keel: hij heeft vertraging opgelopen in zijn rit naar het vliegveld en probeert daarom zijn neef Benji te bereiken. Deze blijkt zich echter he-le-maal geen zorgen te maken, hij zit zich prima te vermaken op het vliegveld met al die bijzondere mensen om zich heen. De neven maken zich op voor een trip naar Polen om daar een rondreis te maken langs de geboorteplaatsen van hun onlangs overleden oma.
David is de geslaagde man, goed huis/gezinnetje/dikke bullshitbaan en om die reden ook de financier van de trip. Neef Benji namelijk maakt er maar een potje van: onduidelijke woonsituatie, veel blowen en na het overlijden van oma zelfs zo in de put geraakt dat hij met een overdosis pillen zijn leven probeerde te beëindigen. David voelt zich verantwoordelijk voor zijn extraverte neef maar blijkt hem lastig te kunnen reguleren. Vanaf het begin van de reis eist Benji alle ruimte voor zich op: continu ontregelt hij de groepsreis, continu bevraagt hij de gids op nut en noodzaak van diens feitenrelaas (wie wel eens een groepsreis heeft gemaakt, weet hoe irritant dat kan zijn). En dat is het fraaie van deze film en van het karakter Benji: you love to hate him. Want onder die explosieve buitenkant zit een zeer gevoelige en vooral lieve jongen verborgen. Het lijkt alsof David hierdoor meer buiten de groep lijkt te staan dan Benji, gek genoeg.
De film slaagt erin om de twee kanten van het verhaal keurig in balans te brengen: de naargeestige geschiedenis van WOII en de gevolgen daarvan voor de familie vermengt zich keurig met een zorgzame competentiestrijd tussen de twee neven.
Met: Kieran Culkin, Jennifer Grey (ja, die van Dirty Dancing), Will Sharpe, Kurt Egyawan, Jesse Eisenberg
FIN - song : Silas Short- My Conversation
Geen opmerkingen:
Een reactie posten