Squaring the circle op Moviemeter (3,42)
Fijne en vooral zeer interessante documentaire over een tijd die nooit meer terugkomt. In ons huidige tijdsgewricht zal de combinatie van artistiek onaangepast gedrag, overmatig drugsgebruik en smijten met andermans geld geen poot meer aan de grond krijgen, maar halverwege jaren 60 en de gehele jaren 70 kon dat allemaal wel. Anton Corbijn pakt in deze documentaire helemaal die tijdgeest bij het nekvel en weet dat- naast de heerlijke anekdotes- ook nog eens visueel prachtig te verwoorden.
Ergens jaren 60, Cambridge, Engeland. Aubrey Po Powell weet als student nog niet welke kant hij op moet, dat gaat allemaal -snel- veranderen als hij de excentrieke Storm Thorgersson ontmoet. Die heeft dan al een scene om zich heen gebouwd van jonge kunstenaars, vooral muzikanten, die zich al rokend en slikkend de dag door dromen. Storm zet Powell op het pad van de kunst: ook jij hebt het in je en ik weet wat. Powell gaat fotografie studeren en mengt zich in het groepje. In dat groepje zitten Roger Waters en Syd Barrett, heren die op dat moment bezig zijn de art-prog-rockband Pink Floyd op te richten. Powell en Thorgersson worden gevraagd zich om het hoesontwerp van hun eerste album te bekommeren, de oprichting van ontwerpstudio Hipgnosis is daarmee een feit.
De heren zijn onconventioneel, gebruiken nieuwe en radicale technieken en dat valt goed bij de muziekscene van dat moment. In het trappenhuis staan ze te wachten tot ze aan de beurt zijn: Led Zeppelin, Peter Gabriel, 10CC en natuurlijk ook de volgende albums van Pink Floyd. Baanbrekende albumhoezen zijn het gevolg : iedereen kent het befaamde prisma van "Dark Side of the Moon", maar er is meer, veel meer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten