Lang tegenaan gehikt omdat ik een veel zwaarder verhaaltje verwachtte dan het uiteindelijk werd. Wellicht komt dat door hoofdrolspeler Ricardo Darin, die ik eerder vooral in aardig serieuze rollen zag. Niet dat deze film alleen maar zonneschijn is, nee, maar het pittige onderwerp (ongeneeslijke ziekte en euthanasie) wordt behoorlijk lichtvoetig aan de kijker gebracht.
Opeens staat Tomas voor de deur, Julian is aangenaam verrast. Jaren geleden verhuisde Tomas van Madrid naar Canada om er een gezin te stichten, maar aan alles is duidelijk dat de twee intense tijden hebben beleefd in vroeger jaren. Tomas is gehaast, want hij heeft begrepen dat er nog maar weinig tijd is: Julian is ongeneeslijk ziek en maakt voorbereidingen voor een zelfgekozen levenseinde. Daar moet echter nog wel wat voor gebeuren, dus in de vier dagen dat Tomas in Spanje is gaat hij mee naar de longarts om Julian te steunen in zijn pleidooi om niet meer terug te keren voor vervolg-chemokuren.
Het is voor beide heren tamelijk plotseling dat ze op deze manier tegenover elkaar staan, ze besluiten een reeks onvergetelijke dagen aan hun vriendschap toe te voegen. Tomas zorgt, Tomas luistert en Tomas gaat met liefde mee op de zoektocht naar een nieuw adresje voor Julian's hond Truman. Ze belanden uiteindelijk zelfs in Amsterdam, waar Julian's zoon studeert. Ze doen veel, ze praten veel maar draaien toch nog regelmatig om de hete brei heen. Het afscheid is onverbiddelijk, maar waarom dat niet nog even uitgesteld?
Met: Ricardo Darin, Javier Camara, Dolores Fonzi
FIN - song : Nico Kota/Javier Malosetti- Truman Vals (Numero Uno)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten