Splitsville op Moviemeter (2,93)
Zingend verliet ik de zaal gisteravond. Dat kwam niet louter door het heerlijk aanstekelijke slotliedje (zie mijn rubriekje FIN-songs onderaan mijn recensies: in dit geval een liedje van een album dat ik al eind jaren 70 op vinyl kocht). Nee, het kwam ook doordat de film me behoorlijk meeviel: ik was er met weinig verwachtingen heen gegaan maar liet me de kans op een première-avondje niet ontnemen. Oké, de slapstick-achtige vechtscenes hadden voor mij niet gehoeven, maar de gortdroge dialogen en de vele verwikkelingen in het script maakten dat ik het gevoel had naar een grappig eigentijds geheel te zitten kijken. Prima vermaak.
Ze laat het ineens vallen: ze wil scheiden. In de auto onderweg naar hun beste vrienden zegt Ashley het opeens op hyperdramatische toon aan haar man Carey. Voor hem komt het als een donderslag bij heldere hemel, ze zijn immers nog maar net een jaartje getrouwd en hij had niet het idee dat dit met veel problemen gepaard ging. Hij stapt uit de auto en gaat lopend en sluipend onderweg naar het bevriende stel Paul en Julie.
Daar legt hij zijn problemen op tafel, maar zij zijn er niet van overtuigd dat dit een probleem zou moeten zijn. "Neem een voorbeeld aan ons", zeggen ze, "wij hebben een open relatie". Een voorbode voor een hoop ellende, dat weet elke kijker. Een forse reeks vergissingen, aannames passeren de revue: niet alleen scheiding, maar ook fraude, opvoeding, geweld, zweverige therapieën, kinderfeestjes, jaloezie, mentalisme, leugens en spijt bouwen een op het oog onsamenhangend verhaal waarin toch keurig de lijntjes bij elkaar worden gelegd. Er gaat veel water naar de zee.
Met: Kyle Marvin, Dakota Johnson, Michael Angelo Covino, Adria Arjona, Simon Webster
Geen opmerkingen:
Een reactie posten