Mijn verrimpelde rode hart klopte vanmorgen toch weer even sneller. De berichtgeving over de doorstart van de maandagdemonstraties in ons buurland doen mij fijntjes denken aan oude tijden.
Ietwat zelfvoldaan constateer ik dat de mening die ik zelf ook heb (overal maar "democratie" en overmatige welvaart brengen is niet de enige juiste weg) nu in Duitsland langzamerhand steeds meer opgeld doet.
Prachtig vond ik het stukje klassenstrijd zoals de verweesde Ossi's dat verwoorden: "Met zijn mateloze overschatting van het materiële genot gaat het kapitalisme voorbij aan fundamentele behoeften, zoals bestaanszekerheid".
Een fraai staaltje socio-poezie, ik ken er een paar die het zouden moeten lezen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten