Het wordt nu langzamerhand echt te bot.
mensen kijken om, mensen wijzen me na of aan: "hij zit niet op slot hoor".
Nee, dat zie ik ook wel, maar dat komt doordat ie niet meer op slot kan.
Een decimeter of twee zijwaarts verschil zit er nu tussen mijn voor- en achterwieltje: de vouwfiets is op cremeren na dood (want op sterven na, dat kan ik al niet meer zeggen).
nog n weekje moet ik t volhouden in Amsterdam noord, dan is als t goed is het roulatieysteem van onze huisfietsen in werking. Ik de oude van mijn lief, mijn lief een nieuwe van haar baas, mijn vouwertje richting ijzerdieven. Everybody happy..
2 opmerkingen:
Ik werkte twee jaar geleden in dat gebouw van jou, bij OIII, maar jonge jonge, dat pis-endje kun jij makkelijk wandelen. Heus!
hek vanmorgen ook gedaan!!
maar ik wil t niet elke dag doen..
Een reactie posten