Wat ben ik toch een fokking romanticus.
Terwijl de feiten tegen me werken (mijn vrouw een heel weekend weg, apparaten die me in de steek laten), kan ik me niet aan de indruk van blijdschap onttrekken.
Komt voornamelijk door de blik die ik vanaf mijn computerstoel op de achtertuin kan werpen: de eerste buitenwas, wapperend in een flets lentezonnetje.
The dawning of a new era, zoals ie zich al zo vaak bij me heeft aangekondigd.
Kruip uit je schulp, Begt, zet je(zelf) buiten (jezelf)
3 opmerkingen:
heel romantisch ja de was doen.....
ja nou, als ie dan zo lekker fris tegen je opwappert, dat je weet dat de buitenlucht erin zit.
ech wel, daar kunnen geen wasverzachters tegen op.
zo, klinkt dat overtuigend?
ik word er warm van Begt....
Een reactie posten