Zoals deze, een film over Non Educated Delinquents, oftewel NEDS. Niet eens een hartstikke goeie film, maar wel weer een onderwerp dat aangesneden moet worden. En Mullan is een man die in het sociale hoekje zit van Ken Loach en Neil Jordan. Dat houdt in dat je naar rauw Brits drama kijkt over lowlife-gasten en hun dagelijkse strijd met het bestaan. Denk aan "My name is Joe" , denk aan "Magdalene Sisters" en je weet wat je krijgt.
John McGill is een behoorlijk goede scholier die opgroeit in de verkeerde buurt met de verkeerde familie: alco-vader (een rol van, jawel, Peter Mullan zelf), randcrimineel broertje en een moeder die tegen al dit geweld niet opgewassen is. John wil koste wat kost wat van het leven maken en doet dusdanig zn best op school dat ie - na de nodige tegenwerking- toch over mag naar de beste studieklas. Maar dan..
Dan blijkt de stammenstrijd tussen de volksbuurten ook John te raken, hij knakt als ie door een moeder van een vriendje de deur gewezen wordt omdat ie toch niet helemaal het juiste slag volk is. Een aftakeling van een persoonlijkheid volgt, in al haar nare sociaal-armoedige hoedanigheid.
Zoals gezegd: niet écht goed, maar wel weer een noodzakelijke film. Geen spijt van.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten