Mateloos interessante periode natuurlijk, de DDR-levensfase en de jaren kort na de val van de muur. Daar kun je bijna geen saaie film van maken.
Blijkt ook bij "Zwei leben" weer te kloppen, want deze film (uit 2012 oorspronkelijk, maar pas nu in de Nederlandse zalen) boeit de kijker per minuut meer. De ontrafeling van de bizarre geschiedenis van de hoofdrolspeelster (gebaseerd op ware verhalen overigens) is aaeerngrijpend en meeslepend. De filmkijker met een beetje historisch besef en ietwat aan gevoel voor lotsbestemming kan zijn lol op.
Kathrina leidt een fijn leven met haar gezin. Verantwoordelijke baan, man is hoge ome bij de Noorse marine en dochter, kleindochter én haar moeder draaien in kleine rondjes om elkaar heen door haar huis.
Er komt een rimpeling in de vijver als er een man aanklopt die voor het Europese hof bezig blijkt om onderzoek te doen naar het Lebensborn-project. Kathrina blijkt al jong te zijn afgestaan en naar Duitsland te zijn verscheept. Alwaar ze later in de DDR terecht blijkt te zijn gekomen. Na haar vlucht over zee weet ze uiteindelijk haar moeder weer te vinden.
De advocaat is bezig om genoegdoening te regelen voor deze kinderen, maar stuit bij Katherine op een aantal niet sluitende bijzonderheden. Waardoor opeens de Stasi in beeld komt, waardoor de verhoudingen binnen het harmonieuze gezin op scherp komen te staan en waardoor voor Katherina geen enkele zekerheid ook nog maar een piepklein stukje zekerheid biedt.
Zonder al te veel uit de doeken te doen, kan ik zeggen dat zich een spannend verhaal ontvouwt, waarbij het lastig is om te bepalen wie nou precies goed is en wie kwaad. En dat is een verdienste van de filmmaker.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten