We kennen de gevallen vanuit de media, ook in Nederland. Jong meisje fietst naar huis maar komt daar nooit aan. Ze wordt gevonden - al dan niet meteen. Vermoord, meestens ook misbruikt.
Deze film, afgelopen weekend op Canvas vertoond, behandelt zo'n geval. En het toont de diepe wonden die een misdaad slaat in gezin, samenleving, familie, politie-apparaat. Zeker als de dader(s) eigenlijk nooit worden gepakt.
In een klein (Oost-?)Duits dorpje wordt een meisjesfiets gevonden in het koren. Van het meisje zelf nog geen spoor. Dat meisje wordt later opgediept, ze blijkt gedumpt in een meer. Politie zet fors in maar slaagt er niet in de zaak op te lossen.
De verantwoordelijke rechercheur gaat 23 jaar later met pensioen. Ook op zijn afscheidsfeest komt de cold case ter sprake. Het wrange geval wil dat op de kop af 23 jaar na de eerste verdwijning een nieuw geval van meisjesmoord en vermissing voorval.
De politie heeft net afscheid genomen van de rechercheur en wil het graag zonder hem doen. Ze hebben moeite dit geval aan het andere te koppelen, maar worden geholpen door de onbenullige actie door een van de twee daders van 23 jaar geleden. Ditmaal heeft deze niets met de zaak te maken, maar het oprakelen van het verhaal maakt hem onrustig en hij begint fouten te maken.
Een griezelig verhaal over kindermisbruik, kinderporno en de verholen verlangens van eenzame mannen in schimmige kamers. Griezelig, maar wel erg goed verbeeld.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten