Nowhere special op Moviemeter (3,60)
Parel van een film, deze dikke-kelen-productie. Zonder ook maar ergens over de schreef te gaan of op goedkope wijze het sentiment te zoeken, grijpt deze film je bij de strot. Een alledaags verhaal, een triest-maar-waar verhaal. Gaat hoog komen in mijn jaarlijstje, voorspel ik.
John is nog maar halverwege 30, maar heeft al een zeer bewogen leven achter de rug. De eerste jaren opgevoed door zijn vader, slapend in diens vrachtwagencabine. Daarna bij adoptief-ouders beland, op jonge leeftijd getrouwd met een Russische vrouw die hem kort na de geboorte van hun zoon alweer verliet en spoorloos verdween. John heeft vanaf dat moment de zorg voor het ubercute jongetje Michael op zich genomen en doet dat consciëntieus. Maar er doemt een nieuw onvermijdbaar probleem op.
John blijkt terminaal ziek te zijn, een tumor maakt dat binnenkort aan zijn leven een einde komt. Voor die tijd wil John regelen dat zoon Michael op een nieuw en liefdevol adres terecht komt: samen met het adoptiebureau gaat hij op zoek naar een passend nieuw huis voor zijn zoon. Een hele reeks types passeren de revue, maar hoe meer John er ontmoet hoe minder zeker hij wordt. Hij kan op geen enkele manier voorspellen welk stel zijn zoon in de toekomst het meeste veiligheid biedt, welk stel Michael het gelukkigst gaat maken.
De tijd dringt en John staat voor een aantal onmenselijke keuzes: hoe gaat hij zijn zoon inlichten over de precaire situatie en hoe gaat hij de juiste adoptie-keuze maken? Hartverscheurende dilemma's.
Hoe ingetogen zijn rol ook is, James Norton is de absolute drager van deze film (oa de scene dat vader en zoon een taart voorzien van verjaardagskaarsjes is van grote schoonheid). Hij zet een empatische, twijfelende vader neer voor wie deze vragen, of beter: voor wie het leven eigenlijk veel te groot is.
Met: James Norton , Daniel Lamont, Eileen o'Higgins
Geen opmerkingen:
Een reactie posten