Temblores op Moviemeter (3,25)
Gaandeweg het verhaal werd deze film steeds sterker. Wellicht omdat ik mensen ken die in een vergelijkbare situatie hebben verkeerd, maar die gelukkig niet een kerkelijke druk hebben ervaren om "te genezen".
Pablo worstelt ermee. Hij loopt keurig binnen de lijntjes van de evangelische samenleving waarin hij zich bevindt. Dikke baan, mooie vrouw, twee schatten van kinderen. Maar hoe lang gaat dat goed? Hij kan niet langer zijn homoseksuele gevoelens ontkennen en bezoekt met enige regelmaat stiekem een gaybar.
Zijn familie is ontregeld, zijn schoonfamilie is ontregeld als zijn gedrag op een gegeven moment naar buiten komt. Hij wordt de deur uit gezet door zijn vrouw, die de gekwetste eega speelt maar vooral bang is voor de schaamte die haar vanuit de kerk en de gelovige omgeving worden aangepraat. Niemand denkt aan Pablo, het draait louter om de jammerende ouders, de pijnlijke verlatingsgevoelens van de vrouw en om de kinderen die helemaal niet snappen waarom papa opeens op bezoek komt in plaats van bij hen woont.
Want dat is de onverbiddelijke consequentie van Pablo's coming out: hij mag zijn kinderen niet meer zien, zijn baan raakt zelfs op de tocht en hij hoeft zich in de kerk al helemaal niet meer te vertonen. Zijn vrienden praten op hem in om vooral zijn eigen geluk na te streven, maar gaandeweg ziet Pablo nog maar één uitweg: wil hij zijn kinderen ooit nog zien, dan moet hij zijn privé-gevoelens ontkennen en opzij zetten.
Met: Juan Pablo Olyslagerr, Diana Bathen, Mauricio Armas Zebadus
Geen opmerkingen:
Een reactie posten