The Penguin Lessons op IMDb (7,1)
The Penguin Lessons op Moviemeter (3,39)
The Penguin Lessons op Wikipedia
Een geweldige film dit. En toch: toch had ik een confronterende gewaarwording. Ik merkte namelijk dat ik weliswaar geamuseerd zat te kijken naar de altijd vermakelijke Steve Coogan maar ik merkte dat ik pas echt in de film kwam toen de film een wat socialere lading kreeg, toen er dus diepgang kwam. Het bracht mij het besef dat ik weliswaar makkelijk naar komedies kijk (immers: lachen kan gezond zijn) maar dat ik pas echt wat begin te voelen en te vinden als de film een maatschappelijker beeld gaat weerspiegelen. Het maakt deze film tot een voor mij belangwekkende, het maakt mijn waardering anders, het maakt dat ik deze film langer zal onthouden dan de wat meer gemiddelde komedie.
1976, Argentinië. Het land staat op de rand van een militaire coup (een waarvan wij weten dat het daaruit voortvloeiende regime een te groot aantal jaren zal standhouden). Leraar Engels Tom Michell arriveert letterlijk met kanongebulder bij het college waar hij les zal gaan geven aan rijkeluiskindertjes. Tom krijgt aanvankelijk geen poot aan de grond bij de leerlingen, hij weet geen orde te houden. Dat verandert pas na een bijzonder uitstapje: als de school vanwege de ontwikkelingen in het land een weekje gesloten wordt, maakt Tom een uitstapje naar Uruguay. Hij ontmoet een vrouw, loopt met haar langs het strand en ontdekt daar - in een aangespoelde olievlek- een groep getroffen pinguïns. Een van de dieren leeft nog, de dame neemt het dier (én Tom) mee naar haar hotelkamer. Schoongewassen blijkt het plots een lief diertje. De dame laat Tom met het dier achter en zijn pogingen het dier weg te laten zwemmen, mislukken allemaal. Er rest hem geen andere uitweg dan het dier mee te nemen naar het college, naar zijn kamer.
Het blijkt de ommekeer: niet alleen Tom hecht zich aan het dier, ook het personeel en uiteindelijk ook de leerlingen zijn allemaal gecharmeerd van de waggelaar. Eind goed, al goed, lijkt het. Niet dus: het nieuwe regime dringt verder op, een van de schoonmaaksters met wie Tom bevriend is, wordt opgepakt en verdwijnt. Apathisch ziet Tom het gebeuren, niets doet hij. Dat gaat natuurlijk niet lang goed: hij krijgt gewetenswroeging en moet laten blijken dat hij net zo begaan is met zijn omgeving als dat hij begaan is met een enkele aangespoelde pinguïn.
Met: Steve Coogan, Jonathan Pryce, Vivian el Jaber, David Herrero, Björn Gustaffson
FIN - song : Nick Drake- Northern sky


Geen opmerkingen:
Een reactie posten