Springsteen: Deliver me from Nowhere op Moviemeter (3,28)
Springsteen: Deliver me from Nowhere op Wikipedia
Ook in mijn vriendenkring zijn ze er: doorgewinterde Bruce Springsteen-fans die bereid zijn om de portemonnee drie keer om te keren om alles aan te schaffen wat de Baas uitbrengt (bij deze film kwam ook een meervoudige vinyl-boxset). Ook nemen ze elke gelegenheid te baat om optredens ergens in Europa bij te wonen, alles om de baas zo vaak mogelijk te zien en te horen. Nu kan ik zelf ook zijn muziek wel horen (zes lp's van hem staan hier in de kast, waaronder één dubbele) maar zover als genoemde makkers ga ik niet. Wél vind ik Springsteen een interessante persoonlijkheid: ik schat hem in als een goede ziel met het hart op de juiste plaats. Iemand met een romantische en sociale inborst, als daar een film over gemaakt wordt, dan wil je die toch zien? Ik de zaal in, lekker vol voor een zondagavondje: geen Studio Sport maar gewoon film én muziek.
We vallen Springsteens leven in in 1981: Bruce is bezig met het laatste optreden van zijn uitgebreide tour die volgde op het uitbrengen van "The River". Een ongekend succes, zowel album als tour, met een geweldige publiciteitsgolf als gevolg. De platenmaatschappij, de producer, het publiek: ze willen (om maar niet te zeggen: eisen) allemaal dat Bruce hier snel een vervolg aan geeft zodat de munten blijven rollen en Bruce het hot topic blijft dat ie dan is. Maar Bruce wil niet. Bruce kán niet. Bruce is leeg.
Middels flashbacks naar zijn vroege jeugd leren we dat - toen onze Bruce een Bruceje was- hij een lastige verstandhouding met zijn vader had. Vader is hardhandig, vader drinkt en vader wil dat zijn zoon een stoere vent wordt, iets dat strijdig lijkt te zijn met Springsteens gevoelige inborst. Bruce betrekt een nieuw huis en trekt zich daarin terug om zijn kwellingen van zich af te schrijven. Introspectieve, donkere en vooral niet rockende songs die kanten van zijn ziel tonen waar zijn luisteraars niet blij van zullen worden. Terwijl Bruce thuis die gedachten in basic opnameapparatuur stopt, zien we hem zijn auto langs het ouderlijk huis sturen, zien we hem worstelen met de oprechte gevoelens die serveerster Faye voor hem heeft (en hoe wederzijds die zijn) maar we zien vooral hoe wanhopig zijn platenmaatschappij, zijn manager Jon Landau (opnieuw een heerlijke rol van Jeremy Strong)en de hele business probeert om te begrijpen in welk universum Bruce zich op dat moment bevindt. Hij pleegt commerciële zelfmoord, maar het is nodig: "Nebraska" is een gitzwart album dat er alleen maar komt als Bruce voet bij stuk houdt. En dat betekent: kiezen voor een gat, kiezen voor een diep dal.
Met: Jeremy Allen White, Jeremy Strong, Odessa Young, Stephen Graham, Paul Walter Hauser, Gaby Hoffmann
Geen opmerkingen:
Een reactie posten