Nee, niet de eerste van deze heren, wellicht ook niet de beste. Maar wel dé plaat die de muzikale veranderingsdrift van Paul Weller voor het eerst weergaf. Na een aantal lekker rockende waveplaten (Setting sons, ik draai hem nog geregeld!) was deze plaat de opmaat voor alle experimenten die de modrocker later heeft toegepast.
Sounds affects indeed, de man oefende op het maken van een warmer, voller en toch gevarieerder geluid.
"Pretty green' is qua impact onverwoestbaar, maar staat gezusterlijk naast stamper "Set the house ablaze" en het onwaarschijlijk romantische "Monday".
Al die ingredienten zie je terug in het latere werk.
ik koester ook een van mijn mooiste concerten ever: na een dag volleybaltoernooi gespeeld te hebben (mede-georganiseerd én gewonnen) togen broer G en ik de stad in om te kijken of er wat lekkers te doen was. quizt dat the JAm in Paradiso speelde, maar het bord meldde "uitverkocht". Teleurgesteld dropen we bijna af, totdat er een man naar ons toe kwam die een kaartje over had. "voor de normale prijs, ik moet er van af'. dat was er nog steeds maar 1tje dus we zeiden nee. Staat daarachter dus iemand die zegt dat ie net in de steek gelaten is door zijn maatje en dus ook een kaartje over heeft. Voor de normale prijs stapten we naar binnen en dit was geweldig overweldigend; heel paradiso was volgehangen met vlaggen over de balustrades. In die dagen reisden bootladingen fans de immens populaire band achterna, 7 singles in de top 10 geloof ik, het had Beatlesque vormen.
Een heerlijk concert in een ontzettend warme ambiance: muziek zoals muziek bedoeld is.
Prachtplaat, prachtband, prachtherinneringen
2 opmerkingen:
heb je ook een kom met goudvissen in huis, je lijkt wel Willem Duys
dat kan ik zelfs zonder huisdieren!!
Een reactie posten