Ik weet niet of u lid bent van een vereniging, of dat u op een of andere manier geregeld in groepjesvorm bijeenkomt. Is t om te klaverjassen, te biljarten of -zoals wij- voor t wekelijkse zaalvoetbaluurtje.
Wat bij mij in t oog springt, is dat dat uurtje niet het wezenlijke doel van de avond is. Nee, dat uurtje wordt moeiteloos aangevuld met minimaal tweenhalf uur, soms drie uur nazwetsen.
Praatje lullepot meestal, maar soms ook serieus over inkomens, huiselijke/relationele problemen en de situaties rondom onze respectievelijke arbeidscontracten.
Juist die uren maken dat ik steeds moeilijker weg kom: een laatste drankje en toc nog maar even dat gesprek vervolgen.
Is dat nou bij voetbal anders dan bij andere kluppies??
3 opmerkingen:
en ik had me nog wel zo voorgenomen om na de eerste helft naar huis te gaan na een korte maar fijne dinsdagavond/nacht. zat ik vanochtend weer te zweten achter mijn bureautje....
het was wederom aangenaam.
Het motto van mijn woensdagavond Chaos!-biljartclub is niet voor niks Biljarten is Bijzaak.
fijn, heren, join the club.
the leaving is the hardest part, moeten we maar denken...
Een reactie posten