Weapon of choice

Veel is me al gelukt in het leven, maar nog meer nog niet. Waar ik nog vaak moeite mee heb is het rechtvaardigen van mijn eigen keuzes. Ik word er wel beter in, ervaar ik.
Kwam gister bij de trein maatje P. tegen, die op mijn melding wat ik des avonds ging doen, verzuchtte: "dus je bent er wéér niet".
Nee, klopt, ik was er weer niet.

Hoe graag ik ook kies voor een potje voetbal, soms kies je voor gewichtiger zaken: vorige week een concert, deze week een etentje met het uitermate plezierige gezelschap van de briljante neef van mijn lief, die met zijn partner enkele weken in NL is.
De kiwi's reizen volgende week alweer terug naar d'andere kant des aardkloots, dus gister was onze laatste kans op een ontmoeting.

Dat maken van keuzes bevalt steeds beter:
- een avondje rust in plaats van meedoen aan alle regionale popquizjes
- een avond met mn kinders ipv het "must visit" feestje.
maar ook
- een avondje naar de film ipv voor de buis
- een middagje wandelen ipv álle katernen van twee zaterdagkranten
- de mp3'er op shuffle zetten ipv steeds t nieuwste verantwoorde album te draaien.
- ondanks de crisis toch maar weer eens de nieuwe 5cdbox van VvdR bestellen.

Ik leer t wel, mezelf kietelen...