zaterdag, november 12, 2011

Les Petits Mouchoirs (Little White Lies) - Guillaume Canet


Zo, deze film komt als een moker bij je binnen. Letterlijk met een klap neemt ie zn aanvang, figuurlijk met een klap eindigt ie. Jou in tranen op de bank achterlatend: prachtig , prachtig.

Het verhaal is retesimpel: hechte vriendengroep krijgt te horen dat een van hen een zwaar ongeluk gehad heeft en op de intensive care ligt. En dat net nu hun jaarlijkse gezamenlijke vakantie aan de Franse kust er aan zit te komen. Gaan of niet gaan?

Alle argumenten worden overwogen, men gaat maar houdt een hotline met Parijs waar vriend Ludo ligt. De spanning die dat met zich mee brengt, wordt vermengd met de gebruikelijke spanningen die dertigersstellen altijd om zich heen hebben: uitgeblustheid, vreemdgaan, relaties aan/uit, sexuele frustraties en de zin van het leven en meer van die zaken.

De bloedjemooie Marion Cotillard is een stille spil in het katalyseren van veel van die problemen, maar roept ze net zo hard weer op door een nieuw hippie-vriendje in de groep te introduceren.

De schone schijn van een gemiddeld welvarend Westers leven worden ragfijn gedetermineerd, ik kan en wil het niet anders omschrijven. En als het dan met zo'n dramatisch mooie piek eindigt, dan heb je me volledig ingepakt. En mn vrouw ook.

Prachtig.

Geen opmerkingen:

Los delincuentes (aka The Delinquents) - Rodrigo Moreno

Los Delincuentes op IMDb (6,7)   Los Delincuentes op Moviemeter (2,82) Première-avond gisteren, ik ging er eens de volle 3 uur voor zitten. ...